The Billionaires Obsession [COMPLETED]

Chapter 18

G A B B Y

"Nay aalis napo ako". Paalam ko kay nanay kailangan ko kasing agahan para matapos ako kaagad sa trabaho sa shop at makapasok ako sa University.

"Ingat ka anak". Yun ang sinabi niya at niyakap niya ako.

Nakakapag taka hindi naman gawain ni nanay ang yumakap. I grab my bag and I made my way out.

I start the car at umalis na rin. Medyo mahamog pa kaya hindi pwedeng  mabilis ang pag papatakbo. 

I furrowed when I noticed someone, nakaharang sila sa daan and don't tell me sa ganito kaaga mayroong check point?

And I just held my steering wheel tightly because of what I saw. Hinarangan nila ang daanan ko at may isang lalaking may dala ng baril ang tumapat sa hood ng kotse.

Tumingin ako kaagad ng maaaaring takbuhan pero may apat na lalaki ulit na lumitaw at may dalang baril. Oh ghad what is happening.

My heart starts to race, I'm nervous, ayaw ko pang mamatay sa araw na ito. Damn.

"Labas!". The man shouted. Nagulat ako nang binasag niya ang  glass ng pinto ng kotse ko.

"Sabing lumabas ka!". Sigaw niya ulit. Lumabas na ako nang nakataas   ang dalawang kamay.

Isip isip, Mag isip ka Gab. Shit paano ako tatakas nito.  Anim sila. Nakatutok ang mga baril nila saakin. Dammit.

Maiiyak na ako sa kaba.

"Para saan to? Kung may balak kayong nakawan ako, iyan kunin niyo na, may phone ako sa loob may pera. Just don't harm me". I said nervously.

"Hindi ko kailangan ng kahit ano sayo! Sumama ka saamin!..". At nag simula na silang  kaladkarin ako at takpan ang ulo.

"Kuya parang awa niyo na oh may trabaho pa ako, may pamilya pa akong pinapakain.". I said.

"Manahimik ka kung ayaw mo masaktan Miss, ang ganda mo pa naman". Sabi ng isang lalaki.

Nanahimik na ako at naramdaman kong ipinasok nila ako sa loob ng sasakyan. Nag dasal ako ng palihim. Na sana panaginip nalang to na sana may dumating para tulungan ako sa mga lalaking to.

May naramdaman akong itinapat sa ilong ko  at unti unti na akong nawawalan ng malay.

Iisang tao lang ang nasa isip ko sa pag kakataong to.

.

"Gising Miss!".

"Miss?!". Tinapik tapik nila ako sa braso.
Grabe ang sakit ng ulo ko.

"Gumising kana".. Sinabi ng lalaki. Unti unti ako gumalaw at tyaka naman nila ako pinatayo.

"Lakad".

Nag simula akong mag lakad, at nang naalala ko na ang nangyare kanina bigla nanaman akong sinakluban ng takot at kaba.

"Ano bang kailangan nio saakin Kuya?!" sigaw ko.

"Kung papatayin niyo ako ngayun bat pa pinatatagal niyo!". I yelled.

Hindi ko alam. Kung kapalaran ko palang mamatay ede ngayon na. Bat pa ako pakakabahin ng todo kung doon din lang ang punta.

"Manahimik ka nalang miss". Someone said from behind.

"Wag kana mag dada pa diyan miss mag lakad kana lang". Sa ilang minutong pag lalakad naramdaman kong   nasa loob kami ng elevator..