Ang Pilyang Lira(1892-1894) [Under EDITING]

CHAPTER 59

Nagising ako na wala sa tabi ko yung kambal kaya dalidali akong nag ayos at bumaba nakita kung madaming mayayaman na tao ang nakikiramay

Hinanap ko yung kambal pero wala sila sa loob hinanap ko si ina nakita ko naman sya ng iyak ng iyak "Ina yung kambal?"tanong ko tinuro nya naman yung labas kaya tumango naman ako

Lumabas ako pero wala sila dito sa loob!alam ko na!!nasa likod sila!pumunta ako sa likod nakita ko naman yung dalawa na iyak ng iyak naka upo sila sa lupa lumapit ako sa kanila

"Baby"bulong ko tumingin naman sila sa akin at yumakap iyak ng iyak yung mga baby ko huhu

"M-mommy tito lorencio is gone"

"Narinig ko pong pinatay siya ni carlito mommy!pinatay sya nung carlitong yun lagot sya sa akin!"saad ni angelo huhu ang bata bata pa nya pero nagtatanim na agad sila ng sama ng loob

"Baby pasok na tayo malapit ng ilibing ang tito nyo"saad ko binuhat ko naman si angelo kasi alam kung nahihirapan na syang huminga may asthma panaman sya

Pumasok na kami sa loob inayusan ko na yung dalawa at nag ayos na din ako bumaba na ako ay este kami wala na yung bangkay ni lorencio kaya dalidali kaming sumakay sa kalesa

Nandito na kami sa simenteryo sa bernardo family ililibing si lorencio huhu malamang ang tanga ko talaga nag salita na yung pare nilagay na yung bangkay ni lorencio doon sa hukay naka balot sya nung puting kumot huhu

Isa isa kaming nag lalakad nag huhulog ng puting rosas doon sa hukay ni lorencio habang nag lalakad ako na alala ko yung unang araw na mag kita kami sa bar

Sya lang yung taong unang nakinig sa mga kadramahan ko sya din yung nag intindi at nag alala sa akin at sya din ang dahilan kaya ako nag karoon ng pamilya

Sa pamilya nya naramdaman ko ang pag mamahal na kahit ang tunay kung mga magulang ay hindi sa akin binibigay sya yung nag paramdam na mahalaga ako

At kahit kaylan dapat lagi kalang masama kung siguro hindi ako dumating hindi sana sya mawawala pano yung magiging apo nya sa future mawawala dahil sa akin yung magiging salin lahi nya mawawala dahil sa akin huhu

Kasalanan ko to ehh!sana hindi nalang ako na buhay!kasi lahat nalang ng bagay sa akin ay nawawala!bat nya pa binigay kung kukunin nya lang agad!

Salamat salahat lahat Lorencio Bernardo sa lamat sa pag tanggap sa akin salamat sa pag pasok mo sa akin sa pamilya mo salamat sa pag mamahal mo sa kambal salamat sa pagiging kaibigat at salamat dahil naranasan ko na mag karuon ng kapatid ng kuya at isang taong handa akong protektahan sa lahat hindi lang ako kung hindi sa kambal at kila ina pangako hinding hindi kita makakalimutan hanggang sa muli kapatid ko

Hinagis ko na yung puting rosas huhu ang sakit pala mawalan ng taong minamahal mo nung namatay sila daddy hindi naman ako umiyak ng ganto ahh!?

Siguro dahil mas minahal ko pa ang pamilya na ito kisa sa totoong pamilya ko nagulat kami ng biglang mawalan ng malay si ina "Inaa!!!"sabay sabay naming saad binuhat naman sya ni ama at saka dali daling sinakay sa kalesa

Dali dali kung binuhat si angelo si lorena naman ay hinawakan si angelita tumakbo kami papuntang kalesa nag kakagulo nadin ang mga tao huhu baka anong mangyari kay ina huhu

Sumakay naman kami sa kalesa at minadali namin yung kotsero huhu naiyak na din yung dalawa baka daw may masamang mangyari kay ina sinasabihan ko naman sila na ayos lang sila pero walang talab ehh!

Nangmakarating kami sa pagamutan ay dali dali nanaman kaming tumakbo nakita kong nahihirapang huminga si angelo siguro dahil sa kakainak nito whaaaa!!

"Lorena si angelo!!!hindi nanaman makahinga!!"saad ko bigla namang nanlaki ang mata ni lorena dahil sa sinabi ko "AMA!SI ANGELO SINUSUMPONG NG KANYANG HIKA!!"natatarantang sigaw ni lorena