Shorties

café

'Nog een biertje, alsjeblieft.' Hij steekt zijn glas in de lucht ten teken wat hij wilt. De serveerster knikt en loopt naar binnen en even later komt ze terug met een glas vol bier en een mooie schuimkraag. Hij knikt goedkeurend. Als hij wat om zich heen kijkt blijft zijn blik hangen op een mooie dame aan de andere kant van het teras. Hij probeert zijn ogen af te wenden, maar op de één of andere manier lukt dit hem niet.
'Floris, die moet je nemen.' Hij kijkt geschrokken naar de cafébaas die zijn hand op zijn schouder had gelegd.
'Zij is toch veel te knap voor me?'
'Ach zeik niet man. Ja ze is knap, maar geen enkel wijfie is toch te knap voor jou.' Hij grinnikt om zijn, toch wel, goede vriend.
'Oké, ik kan het proberen he.' Hij staat op. 'Breng twee biertjes naar me toe en zet ze op mijn rekening. Geef die nieuwe knappe serveuse van jou ook iets.'
'Ho ho Floris, eentje per keer.' Grapt Sergio.

'Wat moet zo een knappe dame alleen op dit grote terras?' Hij zet zijn zonnebril op zijn hoofd en kijkt haar verleidelijk aan.
'Dit pakt niet bij me hoor. Ik heb geen zin in al dat machogedrag.' Hij steekt verontschuldigend zijn handen op en gaat op de stoel naast haar zitten.
'Oké, sorry, maar ik mag toch wel bij je komen zitten.'
'Je zit al.' Zegt ze half lachend, half serieus. 'Maar natuurlijk mag je erbij komen zitten.'
'Gelukkig.' Lacht hij opgelucht. Zeg ze daar nou iets van onzekerheid in de ogen van deze macho?
'Twee biertjes voor mevrouw en meneer.' Glimlacht Sergio.
'Oh, maar ik heb niets besteld hoor.' Schudt Eva haar hoofd.
'Dat heeft mijn goede vriend hier voor je gedaan.' Hij legt beide handen op Wolfs' schouders.
'Ah zo, dit is een complot. Ik drink niet. Wissel dit maar in chocomelk, alsjeblieft. Is natuurlijk ook goedkoper voor meneer de versierder.'
'O jee, je hebt je met iets binnen gelaten.' Fluistert Sergio in zijn oor.
'Sergio, zie maar dat jij er nog maar eentje aan de praat krijgt en dan mag je commentaar geven op de mooie meisjes waar ik mee praat.' Lacht hij zijn vriend na.
'Je drinkt niet?' Eva schudt haar hoofd. 'Waarom niet?'
'Slechte ervaring, laten we het daar maar op houden.'
'Oh, sorry.' Eva schudt haar hoofd weer.
'Is niks.' Ze glimlacht naar hem en blijft hem aandachtig aankijken.
'Wat is er?'
'Jij bent de eerste man die niet door vraagt als ik zeg dat ik geen alcohol drink.'
'Waarom zou ik? Dat zijn helemaal mijn zaken niet en je bent heus niet de enige die geen alcohoo drinkt op deze wereld.' Hij slaat de laatste slok van zijn biertje achterover. Sergio zet de chocomelk op tafel neer. 'Geef mij maar een colaatje, Serg.'
'Moet ik een ambulance bellen? Gaat alles wel goed? Je drinkt nooit cola, tenzij je aan het werk bent.' Zegt hij lachend.
'Geef me nou maar gewoon een colaatje.' Lacht hij.
'Komt eraan meneer de agent.' Hij maakt een groetgebaar met zijn hand op zijn voorhoofd en loopt weg.
'Meneer de agent?' Wolfs haalt zijn pasje tevoorschijn en laat het voor haar neus zwaaien.
'Floris Wolfs, ik had me nog niet eens voorgesteld, sorry, Recherge Amsterdam.' Eva graait in haar broekzak.
'Eva van Dongen. Sinds kort ook Recherge Amseterdam. Het ziet ernaaruit dat ik en meneer de casanova collega's worden.'
'O jee, het zal toch niet waar zijn.' Kreunt hij.
'Is dat zo een erg vooruitzicht?' Lacht ze.
'Nee helemaal niet, maar ik denk dat wij partners worden. Van Dongen zei je hè?' Ze knikt. 'Ja, dan ben je mijn nieuwe partner.'
'Oh, gezellig.' Zegt ze half opgewekt. Beide schieten in de lach.

Een paar drankjes verder staan ze allebei op.
'Het was gezellig vanavond.' Fluistert Wolfs. Eva knikt instemmend.
'Dit moeten we vaker doen.'
'Ik denk dat me dat wel lukt.' Is hij nu degene die knikt. Ze staan wat ongemakkelijk tegenover elkaar. Het begint al te schemeren en de vuurtjes en kaarsjes op het teras laten op beiden gezichten een warme gloed vallen.
'Je bent een bijzondere vrouw Eva.' Zegt hij nog steeds zacht. 'Mag ik je kussen?' Eva geeft geen antwoord, maar sluit haar ogen en opent haar mond een stukje. Hij laat zijn hoofd een stukje naar dat van haar zakken en drukt zijn lippen op de hare. Ze legt haar handen op zijn wangen en street met haar duimen over zijn huid. Wolfs sluit de kus af, neemt haar handen in de zijne en kijkt ernaar.
'Twee ringen?'
'Weduwe.' Lacht ze.
'Oh sorry, ik uhm, dat wist ik niet. Sorry.'
'Je moet geen sorry zeggen. Het is al een jaar geleden en ik moet door. Daarom ben ik in Amsterdam.'
'Zeker?' Ze knikt en drukt een klein kusje op zijn lippen.
'Hij is gestorven voor hij zijn ja-woord gaf dus eigenlijk zijn we niet getrouwd.'
'Oh, wat erg.'
'Geen medelijden. Daar heb ik al genoeg van gehad.' Hij kijkt nog steeds naar beneden.
'Floris, ga me nou niet anders zien alsjeblieft.'
'Ik ga je niet anders zien. Ik moest het gewoon even verwerken.'
'Alle mannen die ik ontmoet heb sinds Frank gaan weg zodra ik hun vertel over hen. Jij alsjeblieft niet. Ik voel dat jij en ik echt iets kunnen worden.'
'Liefje, ik ga niet weg. Ik voel ook dat wij samen iets kunnen worden. Niet huilen.' Hij veegt een traan weg en neemt haar in zijn armen. 'Ik blijf bij jou. Kom mee naar mijn huis.'
'Oh ja, shit. Ik heb helemaal nog geen huis.'
'Nu wel dan. Je komt gewoon bij mij.'
'Gaat dat niet ietsje te snel?'
'Je kan gewoon in mijn bed en dan ga ik wel op de bank ofzo. Je kan natuurlijk ook op straat als je wilt.' Ze lachen beide.
'Dank je wel Flo.'
'Graag gedaan Eef.'