En Parlak Yıldız || Sirius Black

17- Emily Rachel Riddle

Emily karşısında ki Lord Voldemort'a baktı.

"Lordum..." Dedi korkuyla.

"Emily Rachel Riddle... Beni hayal kırıklığına uğrattın..." Dedi Lord Voldemort başını öne eğmiş, yüzünde ki donuk ifade görülmezken.

"Baba..." Dedi Emily. Ama devam edemedi.

"CRUCİO!" Sesi tüm binada yankılandı.

Kızı can çekişirken zevk alıyordu Voldemort...

Herkesin onları sevgili bilmesi yetmiyormuş gibi ikide bir yalnız kalmalarının bunu doğruladığını düşündü Emily.

Komik, neşeli, eğlenceli şeyler düşünerek bu lanetde bile sağlam kalabiliyordu.

"Black'lerin yüz karası ile nasıl birlikte olursun Rachel?! O kanı bozuktan olan çocuğu nasıl taşırsın?!"

Sarışın kadın gözlerinden dökülen yaşı umursamadı.

"Onun da bir canı vardı." Dedi Emily sesinin titremediğini umarak.

"Palavra!" Diye bağırdı Lord. (Palavra! Palavra, palavra! Hepsi palavra! İnanmam saaanaaa )

Lord sözüne devam etti. "Emily sen bir katil olarak büyüdün!" Dedi inanmaz gözlerle. "Yüzlerce can aldın!" Diye devam etti.

"Şimdi daha doğmamış bir bebeğe mi kıyamıyorsun?!" Diye bağırdı yerde iki büklüm yatan Emily'nin karnına bir tekme savurup.

"Dediğin gibi baba. O daha doğmamış bir bebekti. Ve ben sen değildim baba! Daha yeni doğmuş bir bebeği öldürmek için her şeyi yapan o melez ben değilim!"

Voldemort aklına gelen sinsi fikirle gülümsedi.

"O Black'i sevdin mi?" Dedi. Sorusu çok masum gözüküyordu.

Emily kendisini zorlayıp "Evet..." Diye tısladı.

"O zaman üzgünüm kızım!" Dedi ve ardından o büyüyü haykırdı.

"İmperio!"

Kimse bilmiyordu ama Lord Voldemort'un aklında çok şeytani bir plan vardı...