♡EVLİLİK♡||YAPBAR

4.BÖLÜM

Y:Tam bir çift olmuşuz bence aşkım.
B:Aşkım?
Y:Şey bizimkiler gelecek yha ondan hazırlık yapıyorum.
B:Tamam aşkım.
Aslında aşkım demek içimden gelmişti bizimkiler sadece bahaneydi barış bana aşkım diyince içim bir hoş olmuştu bana hep aşkım diyebilirdi ama bunun için ilk benim aşkımı itiraf etmek gerekirdi.
Barışla hâlâ birbirimize bakarken kapı çaldı.
Y:Ben daha sofrayı kurmamıştım yha.
B:Birşey olmaz onlar anne babamız normal misafir değil.
Y:Sende haklısın ama ne biliyim heyecan yaptım.
B:Bende heyecan yaptım ama daha çok konuşup bizimkileri bekletmeyelim.
Y:Haklısın.
Barışla beraber aşağı inip kapıyı açtık.
Bizimkiler güler yüzlü karşılamışlardı bizi.
Sırayla sarıldık ve içeri geçtik.
O:Ne güzel uyumlu giyinmişsiniz siz öyle.
Y:Biraz tesadüf oldu aslında.
Z:Olsun olsun güzel olmuş.
T:Eee kızım söyle bakalım bize makarna mı yaptın menemen mi?
Bende dahil hepimiz gülmüştük.
E:Deme kıza öyle,yapmıştır o birşeyler.
B:Sofra hazırlanınca görücez.
O:Dışardan almadınız demi kızım.
Y:Sizde iyice beceriksiz bellediniz beni,dışardan almadık barışla beraber bütün gün hem temizlik hem yemek yaptık.
Z:Maşallah benim çocuklarıma nede güzel çift olmuşsunuz siz öyle.
B:Eh yaptık birşeyler.
Y:Ozaman ben sofrayı kurayım sizde sohpet edin burda barışla.
B:İstersen yardım edebilirim hayatım.
Allahım hayatım kelimesi ağzına nasılda yakışıyor ben barışa bu zamana kadar nasıl aşık olmamışım yha,kesin salakmışım ben,beynim yeni gelişiyor.
Y:Gerek yok hayatım siz sohpet edin yeterince yoruldun sen.
B:Tamam aşkım kolay gelsin sana.
Y:Sağol aşkım.
Ay kalpten gidicem şimdi çocuğa dayanamıyorum,bir seni seviyorum cümlesiyle aklım başıma gelmiş cidden,yoksa ben siktin sene barışa aşık olduğumu anlayamazdım iyi ki o gün sesimi çıkarmamışım.
Bunları düşünürken sofrayı kurmuştum bile.
Y:Gelebilirsiniz sofra hazır.
Herkes sofraya geldi.
O:Bu bizim yaprak demi eminiz.
B:Eminiz bende yanındaydım beraber yaptık herşeyi.
Z:Ah bugünleridemi görücektik.
T:Benim kızım büyümüşte ev hanımımı olmuş.
Evet anlamında kafamı sallayıp gülümsedim.
Babamı mutlu görmek beni mutlu ediyordu ve onun sayesinde sevdiğim adamla evlenmiştim.
Hep beraber sandalyelere oturduk.
Yemeğimiz bitince ben sofrayı topladım ve kahve yapıp salona geri döndüm.
Sohpete dalmışken saatin 12 olduğunu anlamamıştık bile.
Daha düne kadar barışla arkadaşken şuan evliydik ve ailelerimizle oturmuş iki yetişkin gibi sohpet ediyorduk.
Daha düne kadar barışı arkadaşça severken şimdi aşıktım hayatta hiçbir şey imkansız dememek gerekiyordu çünkü senin asla olmaz dediğin şeyler en önce olan şeyler oluyor.
Ama halimden memnundum,asla evlendiğim sevdiğim için pişman değilim.
Bizimkiler gittiğinde yine barışla baş başa kalmıştık.
İçimde okadar çok seni seviyorum demek geliyor ki ama yapamıyordum bendede o cesaret yoktu ne zaman içimde tutabilirdim bilmiyorum.
Ama şuan itiraf edesim gelmiyordu.
Y:Yine kaldık baş başa.
B:Evet kaldık yine baş başa.
Y:Eee napalım.
B:Sen ne yapmak istersin?
Y:Bilmem ki.
B:Film izlemeye ne dersin?
Y:Senin aklını yerim derim.
B:Yiyebilirsin sana serbest.
Y:Bana hep serbest.
B:Aynen öyle.
Y:Ozaman mısır patlatayım ben.
B:Olur bende filmi seçeyim.
Y:Olur.
B:Aksiyon olsun demi?
Y:Yok aşk olsun.
B:Yaprak birtanem iyimisin sen ateşin falan mı var?
Y:İyiyim yha noldu ki?
B:Sen aşk filmi sevmezsin ki,izleyenlerinde zevki olmadığını düşünürsün.
Y:Arada değişiklik iyidir.
B:"Senden bana kalan"diye bir filmi açıyorum.
Y:O filmin adını duymuştum herkes övüyordu eskiden,olur o.
B:Aynen eski bir film ama ne varsa eskilerde var zaten.
Y:Aynen.
Mısırı patlatıp salona geçtim tabi yanına kolada doldurmuştum.
Salona oturduk barış koltuğun köşesinde oturuyordu bende ona yaslandım oda bir elini omzuma attı diğer koltuğun köşesindeydi bende barışa yaslanmış koltuğun geri kalanına ayağımı uzatmış mısırıda kucağıma almıştım.
Film cidden güzeldi,konusuda güzeldi.
B:Beğendin mi filmi birtanem?
Y:Çok beğendim birtanem.
B:Uykun gelmiş gibi gözüküyor.
Y:Biliyorsun ki bir yaprak ay- ozansoy asla uykuya doymaz.
B:Biliyorum yaprak ozansoy.
Y:Bu soyadı yakıştı bana yha.
B:Baya yakıştı.
İkimizde yine 32 diş gülüyorduk birbirimize aşkımızı ilan edemesekte birbirimize olan sevgimizi farkediyorduk illaha ilana gerek yoktu.
Sonuçta kalplerimiz birbirine attığını biliyordu ruhlarımız birbirine karışıyordu tek eksik itiraftı ama oda olmasa pek birşey farketmiyordu sonuçta biz böylede mutluyduk ve huzurluyduk.
Y:Ozaman kucak zamanı.
B:Hay hay sen iste yeter.
Barış beni kucağına alınca elimi boynuna doladım ve yüzümü boynuna gömdüm çok güzel kokuyor be,bu kokuyla aşk sahroşu oluyordum.
B:Yaprakçım neden bukadar derin nefes alıyorsun?
Kokunu içimde ciğerlerimde hissetmek istiyorum diyemezdim herhalde.
Y:Bilmem çokta önemli değil zaten.
Barış beni giyinme odama bıraktı.
B:Küçük hanım giyinip geliniz.
Y:Hemen.
Barış çıkıncz bir pijama giydim ve giyinme odasından çıktım,barış yatakta yatıyordu koşup yatağa barışın üstüne atladım.
B:Öldüm galiba,üstüme cennetten bir melek düştü.
Y:Yha ama sen çok tatlısın.
Diyip barışın yanağından öptüm,örtünün altına girip barışa sokuldum ve yüzümü göğsüyle boynu arası bir yere gömüp sıkıca sarıldım barışta bana sarılmıştı.
B:İyi geceler birtanem.
Y:İyi geceler birtanem.
Biraz süre geçmişti ama ben uyuyamamıştım,barışa baktım iyice göz kapakları kıpırdamıyordu demekki uyumuştu.
Y:Birazda sen uyurken ben konuşayayım demi,şuan bende seni seviyorum ama itiraf edemiyorum,sence sevip söyleyememek mi yoksa sevipte öpememek mi daha acı,okadar çok istiyorum ki seni doya doya öpebilmeyi ama yapamıyorum çünkü aşkımı itiraf edemiyorum bende söylemeye cesaret var ama seni üzmeye cesaret yok bende,bu yüzden itiraf edemiyorum belki üzülüyorsundur ama öbür türlü daha çok üzmekten korkuyorum ama şunu bilki seni çok seviyorum.
~~~
Sabah uyandığımda barışla burun burunaydık nefesimiz birbirine karışıyordu,barışta gözünü açınca göz göze geldik,birimiz konuşsa dudaklarımız birbirine değecekti ama ikimizde konuşmuyorduk,barışında benimde nefesimiz hızlanmıştı ama ne konuşabiliyorduk nede geri çekilebiliyorduk kilitlenip kalmıştık sanki.
Bir hareket yapsak anın bütün büyüsü bozulacak gibiydi,5 dakika,10 dakika,15 dakika kaç dakikadır böyle duruyoruz bilmiyorum,sanki zaman donmuştu ve şuan sadece gözlerimiz konuşuyordu kalp atışlarımız melodimiz oluyordu nefesimiz kalp atışımızın sesiyle dans ediyordu.
Akşama kadar böyle durabilirdim o güzel gözlerini hep seyredebilirdim.
Bu ana kilitlenmiştik hiçbir yerimiz kıpırdamıyordu sadece gözlerimiz kıpırdıyordu okadar.
Bu anın bozulmasını istemiyordum, galiba ses olmasada onun varlığı yeterli oluyordu ses çıkarmadanda konuşabiliyorduk gözlerimiz herşeyi açıklıyordu birimiz hareket etse sanki anın sihiri bozulacak gibiydi kıpırdamaya korkuyordum şuan.
Bu gözlere baktıkça aklıma şarkıda geliyordu "öylede güzeldi gözleri bıramsam içine bi kendimi tutuştur içine çek beni yavaş yavaş".
Sanki şarkı barış için yazılmıştı yada ben aşkımdan her dinlediğim şarkıda okuduğum güzel sözlerde onu görüyor hissediyordum sanki heryerde o vardı.
Gözlerinde o aşkı görebiliyordum gözleri ışıl ışıl parlıyordu gözlerinin içi gülüyordu sanki.
Okadar şey söylemek isteyip içimize atıyorduk,bir cümle kursak dudaklarımız birbirine değecekti ve dudaklar devamını getirecek gibiydi belkide uyumla dans ederlerdi ama ozaman herşeyin itiraf edilmesi gerekiyordu ve bu cesaret ikimizdede yoktu artık bir hamle yapmam gerekiyordu yoksa bunun ilerisi itirafa giderdi,bir hamleyle yüzümü barışın boynuna gömdüm sıkıca sarıldım o anın bozulmasını hiç istemeye istemeye bölmüştüm.
Barışta bana karşılık verip sarılmıştı.
Saçımda ıslaklık hissetmiştim barış ağlıyormuydu onu üzmüşmüydüm,yüzümü kaldırmak istedim onu ağlarken görmek kalbimi parçalıyordu sanki birsürü insan kalbimin üstünde tepiniyor gibiydi.
Barış gözyaşlarını silmeye çalışıyordu ama beceremiyor gibiydi.
Kafamı kaldırmak istesemde izin vermeyip daha sıkı sarıldı onu öyle görmemi istemiyordu belliki.
O ağladıkça parçalanıyordum gözlerim dolmuştu ama ağlamamalıydım onu üzüyordum belki itiraf edersem mutlu ederdim.
En azında o durumda ben üzersem tekrar ben mutlu edebilirdim elbet ama böyle çok üzülüyordu yakın zamanda süpriz hazırlamalıydım.

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎
Hello yine ben merak etmeyin ölmedim hikaye yazmayı bırakmadım bunlar hep üşengeçlikten bazen vakit bulamamaktan oluyor en son 7 temmuzda attım hikaye anama babama sövmediğiniz için teşekkürler djjdjd

Aslında daha yazmak istiyordum ama üşendim ve saat şuan sabah 9 falan benim uykum geldi o yüzden yazmayı bırsaktım ama yine 1000 kelime üstü.

Umarım bölümü beğenmiş sevmişsinizdir hadi ben kaçtımsss.