His Possession

Kabanata 16

Kabanata 16

Again

Simula nung nangyari ay hindi na ako lumalabas sa aking silid tuwing nalalaman ko sa mga kasambahay na nandito sa bahay si kuya at kasama niya iyong malaking lalaking lumapastangan sa aking murang katawan. Manang also told me that it was my kuya’s very important business partner kaya parati silang magkasama. Tuwing gabi ko na lang nakakausap si kuya sa hapag kainan. Hindi naman iyon nakikisali sa dinner naming ni kuya because he is a very busy man. Hindi na din ako nang usisa sa lalaking yun dahil natatakot akong malaman ni kuya ang nangyari at makakaapekto iyon sa kumpanya.

My brother’s very protective of me dahil ako na lang ang naiiwan niyang pamilya. My parents died because of a tradegy kaya kami na lang dalawa ang magkatuwang sa buhay. But because of work di na kami masyadong nagkikita ni kuya sa sobrang busy niya. Pero naiintindihan ko naman yun. I don’t want to be his headache na nagdedemand ng kanyang oras. Hindi din naman nagkukwento si kuya about that very mysterious and hard man kaya tumahimik na lang ako.

Naglipas ang mga araw ay bumalik naman ulit ang dati kong matahimik na buhay. Bahay at school lang lage at minsan nasa garden nag aalaga ng mga halaman. Everytime I hear kuya’s car na papasok ay kumakaripas agad ako ng takbo papuntang kwarto. I don’t want to be caught by that man again kahit di ako sure kung kasama ba siya ni kuya. Nagtatanong na lang ako sa mga kasambahay na nakikita kung naglilinis sa makayong parte ng akong kwarto. Minsan kasama siya ni kuya pero hindi naman lage. Tuwing nalalaman ko na nadiyan siya ay di na ako bumababa at pinapaakyat na lang ang aking pagkain at kapag wala naman siya ay malaya akong nakakagalaw sa loob ng mansion.

Its been days since I don’t see kuya with that man everytime he works at home. Kaya panatag ang aking kalooban ng umuwi ito isang araw. It’s 3 in the afternoon nang nasa likod pa rin ako ng aming mansion doing stuff like gardening when I heard kuya’s car. Nagpatuloy lang ako sa aking ginawa. Kinausap ni kuya ang kasambahay at hinanap ako. When maid told him that I was at the garden ay hindi niya na ako inistorbo at narinig ko na lang na sinabihan niya si manang na bigyan ako ng meryenda at umalis na papunta sa kanyang opisina.

I was enjoying doing my stuff nang makaramdam ako na parang my nanonood sa aking. I survey the place ngunit wala naman akong nakita. Bumalik na lang ako sa aking ginagawa pero hindi pa rin mawaglit sa akin na parang may nakatitig sa akin kaya napagpasyahan ko na lang na bumalik na muna sa aking silid para makapagpahinga. I wash my hands on the faucet beside the fishpond at pagkatapos ay untiunti nang lumakad pabalik sa mansyon.

Nang buksan ko ang sliding door para makapasok ay may biglang humila sa akin at dinala ako sa dulong bahagi ng corridor. Madilim dito banda kaya walang makakakita sa amin. I struggle really hard dahil sa takot. Nakaharap ako ngayon sa pader while a very big hand cover my mouth to avoid me making noise. Strong and muscular arm circled around my waist stopping me from my futile struggle. Naiiyak ako sa takot. His scent is very familiar to me. Nang maalala ay biglang lumakas ang kabog ng aking dibdib. It was that dangerous man!

“Hmm stop struggling sweetheart, you know it’s not working” He whispered in my ears. His voice is very low and dark. Kunti na lang ay iiyak na ako sa kaba at takot na baka maulit na naman ang nagyari noon. His huge body is hovering behind me. He put his head in between my neck and shoulder. He breath me in like his favorite drug. His other hand na nakapirmi sa aking bewang ay unti unting bumababa. Sa sobrang takot ko ay gumalaw ulit ako para makawala ngunit parang wala lang nangyari. Humigpit lamang kanyang pagakagapos sa akin.

“Baby I miss you.. You always avoid me if I’m here hmm? I’ll just punish you then” He whispered again in my ears at biglang dinilaan ito na nakapagpatayo ng balahibo sa akin. Anong punishment yan?! Nakakatakot ang gusto niya na naman gawin sa akin. When it comes to encountering men ay wala akong karanasan dito. I don’t know how to act.