ငါအလုပ္စလုပ္ေနပီ....။ အဆင္ေျပပါတယ္ ။
အတြင္းေရးမွဴးMin ကငါ့ကိုလိုေလေသးမ႐ွိေအာင္အစစအရာရာကူလုပ္ေပးတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလ သူနဲ႔Jin ကလဲငါ့ဆီေရာက္ေရာက္လာတတ္တယ္။
ငါသိပ္နားမလည္ေသးတဲ့ကိစၥေတကိုသူနဲ႔Jinကစိတ္႐ွည္လက္႐ွည္႐ွင္းျပေပးတာမို႔ BJEေလးျပန္ေတာက္ပလာခဲ့တယ္။
သို႔ေသာ္..ငါ့အတြက္အဆင္မေျပတဲ့ခလုက္ကန္သင္းေလးတစ္ခုကေတာ့ ေန႔တိုင္းငါ့ရံုးခန္းကိုလာပီး မသိမသာေလးအေႏွာက္အယွက္ေပးေနတယ္။
ခုလဲ ငါ့အလုပ္စားပြဲေ႐ွ႕ကခံုမွာထိုင္ရင္းCoffeeတစ္ခြက္ကိုတစ္မနတ္လံုးထိုင္ေသာက္ေနေလရဲ႕..။
သူမ...So Hyung....။
"မင္း..မျပန္ေသးဘူးလား ... "
"Coffeeေသာက္လို႔မပီးေသးဘူးေလ ႐ွင္ကလဲ"
"5မိနစ္ေလာက္နဲ႔10ခြက္ေလာက္ေသာက္လို႔ရတဲ့Coffeeကိုတစ္မနတ္လံုးေသာက္ေနတာကေတာ့..မင္းတမင္လုပ္ေနမွန္းငါသိပီးသား..."
"Coffeeဆိုတာ ႐ွင္တို႔လိုဗိုက္ဝဖို႔သက္သက္အသံုးခ်တဲ့လူေတအတြက္ကေတာ့ ေသာက္ခ်ိန္က3မိနစ္ေပါ့ .. ဒါေပမဲ့ က်မလို အရသာခံပီး Coffeeရဲ႕တန္ဖိုးက္ုိနစ္နစ္နဲနဲခံစားတတ္တဲ့လူအတြက္ကေတာ့ တစ္ေနကုန္ထိုင္ေသာက္ရလဲ ဒါျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥပဲမလား..."
သူမကCoffeeခြက္ကိုစားပြဲေပၚတင္ရင္းပါးစပ္က ေပေနတဲ့Coffeeစက္ေတကို တစ္သ်ဴးနဲ႔သုက္ေနတယ္။
"အဲ့ေလာက္Coffeeအေၾကာင္းခံစားတတ္ေနရင္လဲ .. Coffee barမွာ reviewေပးတဲ့လူသြားလုပ္ပါ့လား."
"အဟင္း .. ႐ွင္ကေတာ့ေလ .."
သူမကမခ်ိျပံဳးေလးျပံဳးရင္းငါအလုပ္လုပ္ေနတာကိုေမးေထာက္ၾကည့္ေနျပန္တယ္။
"ငါ့ကိုႀကိဳတ္ေနရင္လဲပြင့္ပြင့္လင္းလင္းလာေျပာလို႔ရတယ္..အဲ့ေလာက္စိုက္ၾကည့္မေနနဲ႔ .. စိတ္႐ႈပ္တယ္"
"ခ္ခ္..ကြၽန္မက ႐ွင့္ကိုႀကိဳတ္ေနတယ္လို႔ထင္ေနတာလား..ဟားဟား .. ႐ွင္ေတာ္ေတာ္ဘဝင္ျမင့္တဲ့လူပဲ"
