"အဟြတ္..အဟြတ္ .. အဟြတ္ ."
မႊန္ထူေနတဲ့ေဆးလိပ္နံ႔ေတေၾကာင့္ အိမ္မတ္ဆိုးေတမတ္ေနတဲ့ ငါ့အိပ္ခ်ိန္ေတထဲက႐ုန္းထြက္လိုက္မိတယ္။
Oh ..ငါခုထိဝရန္တာမွာဘဲ႐ွိေနတံုးပါလား..။
ဒီဝရန္တာႀကီးမွာတစ္ေန႔လံုးတစ္ညလံုးအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာအံ႔
ျသလို႔မဆံုးဘူး။
ငါလဲျဖစ္ခ်င္တာေတျဖစ္ေနလိုက္တာ ။
Barကျပန္လာတဲ့အဝတ္အစားလဲခုထိမလဲရေသးသလို သူတို႔ထြက္သြားတဲ့မနတ္ထဲက ခုထိဘာမွလဲမစားရေသး။
ငါ့ဗိုက္ထဲမွာ ေဆးလိပ္ေငြ႔ခပ္ၾကဲၾကဲသာ႐ွိေနတယ္။
ငါ့တစ္ကိုယ္လံုးကလဲ နံေစာ္ပီး ၿငီးေငြ႔ခ်င္စရာေကာင္းလို႔ေနတယ္။
"အြန္း .. ေရခ်ိဳးအံုးမွပါ ... "
ေနလို႔မေကာင္းတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို ေဖးမရင္းေရခ်ိဳးခန္းဆီဦးတည္လိုက္တယ္။
အဝတ္အစားေတခြၽတ္ေနတံုး ငါ့ေဘာင္းဘီအိပ္ထဲကဖုန္းေလးကို ကယာကျပာတစ္ခ်က္ထုက္စစ္မိေသးပါရဲ႕..။
"ဖုန္းေခၚမထားျပန္ဘူး .. အနဲဆံုးmessageေလးေတာ့ပို႔သင့္တယ္မလား ... ငါ့ကိုေ႐ွ႕ေ႐ွာက္အဲ့လိုပဲျပစ္ထားေတာ့မွာလား NamJoon "
အမွတ္မ႐ွိတဲ့ငါဟာ ဖုန္းကိုေရခ်ိဳးခန္းထဲထိသယ္လာမိတံုး။
သူက ဖုန္းေခၚရင္တန္းကိုင္မွႀကိဳတ္တာ။
"ဟားဟား..ဟားဟား... ငါ႐ူးေနပီ..သြက္သြက္ပါခါေနပီNamJoonရ ... တိမ္ေတကိုဖမ္းဆုပ္ၾကည့္လိုက္ .. မိုးေျပးေတေနာက္ေျပးလိုက္လိုက္နဲ႔ .. လက္ထဲမွာဆုုပ္ကိုင္ခြင့္မ႐ွိတဲ့ သဘာဝလြန္ကိစၥေတကိုပဲ တပ္မက္ေနမိတယ္ ..မင္းကေတာ့ ေႏြးေထြးမႈေတၾကားမွာ ပါးခ်ိဳင့္ခြက္ခြက္ေတေပၚတဲ့အထိ ေပ်ာ္ေနတယ္မလား .... ဟဟား..."
ေရပန္းကက်လာတဲ့ခပ္ေႏြးေႏြးေရစက္ေတကိုငါသေဘာက်တယ္။
သူတို႔ကဘယ္ေလာက္ေတာင္အေႏွာင္အဖြဲ႔ကင္းလိုက္သလဲလို႔။
ၾကည့္ပါအံုး.. ငါ့ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ ထိေတြ႔ခ်င္တဲ့ေနရာကိုထိေတြ႔လို႔ရေနၾကတယ္။
ပီးရင္ လြတ္လပ္စြာဘဲစီးဆင္းသြားၾကတယ္။
