"Herkes olduğu yere ait değildir. Bazen çıkıp araması gerekir. Bazılarının ait olduğu yer, zaman ve mekanın sabit olmadığı bir dünyadır. Ve bu dünyada deniz kenarları ve akşamüzerleri kutsaldır."
🌠
Babasıyla yaşamını sürdüren Renée Harbin, yaşadığı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bomboştu.
Nereden bakarsam bakayım, hayatımda koca bir boşluk vardı.
Sanki birisi tırnaklarını bileyip hayatıma batırmış, birkaç parçalaya ayırıp o parçaları da alıp götürmüştü ve ortaya kocaman bir boşluk yaratmıştı.
Şimdi o boşluğu doldurmaya çalışmak bile saçmalık olacaktı.
"Yarın görüşürüz." Dedi Hyunjin bisikletinin direksiyonu kendi evine giden sokağa kırarken. Omzunun üzerinden bana kısa bir bakış attı gülümseyerek.
Ben de ona güldüm. "Görüşürüz, yarın." Dediğimde gözden kaybolması saniyeleri aldı. Ben de bahçeye girip bisikleti garaja bıraktıktan sonra eve ilerledim.
Anahtarımla kapıyı açtıktan sonra evdeki sessizliğin kulaklarımdan içeri girip zihnimi çalkalamasını hatta birkaç hayaleti uyandırmasını derinden hissettim.
Sesli bir nefes verip, "Merhaba ev. Dilin olsan da bari sen söylesen..." Diye konuşunca cevap beklememin gülünç haliyle mutfağa yöneldim. Biraz acıkmıştım belki meyve yiyip film izleyebilirdim.
Buzdolabındaki meyve bölümde duran ve kırmızılıklarıyla iştahımı kabartan kirazlardan bir avuç alıp tabağa koydum ve yıkadıktan sonra salona geçerken saatin akşamüzeri 6'yı aştığını gördüm.
Televizyonda zaplarken bir yandan kirazları ikişer ikişer ağzıma tıkıştırarak çiğnedim. Bir ara çekirdeği de yutarken öksürükler arasında kaldım ancak sonra düzelip kendi halime güldüm. Evde yalnız olmak güzeldi. En önemlisi yalnız olmak güzeldi.
Telefonun bildirimiyle irkilip kumandayı elimden bıraktım ve telefonu alıp gelen mesajlara baktım.
mina: R E N E E H A R B I N (14:16)
mina: neredesin SEN SEN NEREDESIN (15:00)
mina: mesajlarıma bir ara cevap ver ya (15:56)
mina: kız FRAMBUAZ (16:04)
renée: frambuaz değil kiraz
mina: ne kirazı ya
renée: kiraz yiyorum
mina: kızım elden gidiyorsun sen bana kiraz yiyorum diyorsun
mina: doğru söyle ne zamandan beri bornozla bu çocukla evde kalıyorsun
renée: aha başladık
mina: ne zaman başladınız diyorum alooo
renée: amma tuhaf birine dönüştün diyorum ki hiçbir şey yapmadık
