53.Gün
Bugün yokluğunun 53. günü sen yoksun ya sanki ben de yokum. Günlerdir nefes alamıyorum, zaten benim nefesim sendin...
.
.
.
98. Gün
98 gündür geleceğin anı bekliyorum. Herkes artık kabullenmem gerektiğini söylüyor. O teknenin battığını seninse öldüğünü...
.
.
.
125. Gün
Tam 125, dile kolay sensiz tam 125 gün oldu. Aramadığım yer bakmadığım sokak kalmadı ama yoksun Nefesim. Sensizlik zor hem de çok zor. Ama biliyorum bir gün çıkıp geliceksin, bana hiçbir şey olmadı diyeceksin. Ama nolur o gün çabuk gelsin artık.
.
.
.
158. Gün
Hala yoksun. Herkes burada ama sen yoksun. İstanbulun bunaltıcı telaşından sıkıldık bahanesiyle Öykü ve Ayaz bile geldi ama sen gelemedin güzelim. Nerdesin?
.
.
.
205. Gün
Bu günüm nasıl mı geçti? Sensiz...
.
.
.
248. Gün
Sensiz günler o kadar aynı ki. Yaşadığımı hissedemiyorum. Gerçi sensiz yaşamaya yaşamak denir mi bilemedim.
.
.
.
313. Gün
Neredeyse bir yıl olacak. Sensiz koca bir yıl. Dön artık Nefesim. Hala senden umudu kesmemi söylüyorlar nasıl yapabilirim ki? Hala senin öldüğünü söylüyorlar...
.
.
.
345. Gün
Sanırım haklılar.
Selamlar yeni bir kurguyla karşınızdayım. Hikayeye kısa bir giriş yaptım en kısa zamanda ilk bölümü yayınlayacağım.
Düşüncelerinizi bekliyoreeee.
Ne kadar çok yorum o kadar çabuk yeni bölüm benden söylemesi 😉
Hikayenin kurgusunda incireiis e katkılarından dolayı teşekkür eder, onun da hikayesine bakmanızı tavsiye ederim♥️
