Zawgyi
က်ေနာ္တို႔အတန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဆရာမက ေရာက္ေနသည္မို႔ ဆရာမကို ခြင့္ေတာင္းၿပီး၀င္လိုက္ေတာ့သည္ ဆရာမကလည္း ေက်ာင္းသားေတြစစ္ ၿပီး စာသင္ေတာ့ တစ္မနက္လည္း စာသင္ၿပီးေတာ့ ေန့လည္ မုန႔္စားဆင္းခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့သည္
ေတာင္း။ ေတာင္း။ ေတာင္း ။
''ပိုင္ ထမင္းအ ျမန္စားေလကြာ မုန႔္စားေဈးတန္း ဆင္းရအံုးမယ္ေလ ကြာ''
''ေသာ္မင္းဘာေတြေလာေနတာလည္းကြာ မုန႔္ေဆာင္နဲ႔ ငါတို႔အခန္းနဲ႔က နီးနီးေလးေလးကြာ''
ထိုအခါ ႏွင္းက
''ဟုတ္ပ ပိုင္ရယ္ နင္ဘဲေျပာလိုက္ေတာ့ ေသာ္ ဆိုတဲ့ စားပလံုးကို အားေန စားဖို႔ ႀကီးဘဲ သူေခါင္းထဲမွာေတြးေနလားမသိဘူး''
က်ေနာ္တို႔ စကားေျပာ ၿပီး လမ္းေလ်ွာက္လာစဉ္ လူတစ္ေယာက္နဲ႔၀င္တိုက္မီသည္
က်ေနာ္က မွားတာဆိုေတာ့ က်ေနာ္ဘက္က ဘဲ စေျပာလိုက္သည္
''ဟို အကို sorry ေနာ္''
ထိုအခါ သူက က်ေနာ္ အက်ီကို ဆြဲမလိုက္ ၿပီး
''မင္း ငါ့ကို ၀င္တိုက္တာ ႏွစ္ခါ ရိွေန ၿပီး မင္းဘာအခ်ိဳးလည္းဟမ္ ေသခ်င္လို႔လား ငါထိုးလိုက္လို႔ မင္းေတာ့ေသေတာ့မယ္''
ဆို ၿပီး က်ေနာ္လက္ရြယ္တုန္း အေနာက္က အသံ ၾကားလိုက္သည္
''ကိုကို ရပ္လိုက္ ပါ ေက်ာင္းစစ ဖြင့္ျခင္းရန္မဖစ္ပါနဲ႔ေနာ္ ေမ ေတာင္းဆိုေနတာပါ ေနာ္ အကို ''
က်ေနာ္ေမစကားေၾကာင့္ သူ႔အက်ီကိုလြတ္ေပးၿပီးသူအေနာက္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကို လမ္းေျပာလိုက္သည္
''မင္းတို႔သူငယ္ခ်င္းကိုေသခ်ာထိန္း ေနာက္ခါ ငါ့ကို ၀င္တိုက္ရင္ ငါ့အဆိုး မစိုနဲ႔''
က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က လည္း ''ဆန္းသစ္ေမာင္ရယ္ ေတာ္ပါေတာ့ကြာ မုန႔္ေဈးသြားရအံုးမယ္ေလ'' ေျပာေတာ့ က်ေနာ္က
''မင္းတိူ႔ဘာသာ သြားေတာ့ ငါ အခန္းထဲ ျပန္p ''ဟု ေျပာကာ ထိုေကာင္ေလးကို တြန္းခ်လိုက္ေတာ့ လဲက် ၿပီး လက္ပြန္းသြားသည္ထင္တယ္ ေသြးေလးေတြစို႔လာတယ္ က်ေနာ္လည္း မသိသလိုဟန္ေဆာင္ရင္းထြက္သြားမည္အလုပ္ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းက
''ဒီမွာ အကို လူမူေရးေခါင္းပါး ႀကီးလား သူမ်ားကို နာေအာင္လုပ္ p မထူဘဲ ထြက္သြားႏိုင္တယ္လို႔''
YOU ARE READING
ရုန္းထြက္၍မရေသာခ်စ္ျခင္း
Fanfictionလူေတြဟာ ခံစားရ မ်ားလာေတာ့ခ်စ္ျခင္းဆိုတဲ့အရာကေန ရုန္းထြက္ခ်င္ၾကပင္မဲ့့ရုန္းထြက္လို႔မရခဲ့တဲ့သူေတြလည္းရိွပါတယ္ ပမထဦးဆံုး fic မို႔ ေဝဖန္အားေပး ျပီး vote ေလးလည္း ေပးၾကပါအံုး💙💙💙💙
