Zawgyi
,.............,
က်ေနာ္ကို လွမ္းစြဲလိုက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုး လမ္းေဘးကို ျပဳတ္က်သြားတယ္
''ညီ အဆင္ေျပရဲ့လား ဘယ္နား နာသြားေသးလည္း''
''ဟို ဘယ္နားမွ မနာပါဘူးဗ် ကယ္ေပးလို႔ ေက်းဇူးပါ အကို သာမကယ္ရင္ က်ေတာ္ ေသ ၿပီးလားမသိဘူးဗ် အကို ေပးတဲ့အသက္ဘဲ ရိွပါေတာ့တယ္ဗ်ာ''
''အဲ့တာ အကို ညီအိမ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေနာ္''
''ဟုတ္အကို''
က်ေတာ္ ဒီေန့ အတန္းခ်ိန္ ၿပီးလို႔ အ ျပန္ စာအုပ္ ၀င္၀ယ္ရင္းနဲ့ ေကာင္းေလးတစ္ေယာက္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ႀကီး ကားလမ္းမ မွာရပ္ေနတယ္ ကားတစ္စီးကလည္း အရိွန္နဲ႔ေမာင္းလာတယ္ က်ေနာ္ ေသ ခ်ာ ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ပိုင္၀သာန္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလး အကယ္၍ အဲ့ေနရာ မွာ ပိုင္၀သာန္ မဟုတ္ခဲ့ရင္ က်ေနာ္ အသက္စြန႔္ ၿပီး ေျပးကယ္မီမွာဘဲ ဘာ ျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ က်ေတာ္က ဆရာ၀န္ေလာင္းေလ လူေတြ အသက္ကို ကယ္ရမွာ က်ေတာ္တို႔ ဆရာ၀န္ေတြရဲ့ ေတာင္ဝန္ပါ
''အကို အဲ့ အိမ္ေရ႔ွမွာရပ္ လို႔ရp''
ေကာင္ေလးေျပာတဲ့ အိမ္ကို ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ တစ္ထပ္တိုက္ အ ျပာေရာင္ေလး ၿခံတံခါးဘဲလ္ တီးလိုက္ေတာ့ ဦးေလး တစ္ေယာက္ ထြက္လာတယ္
''ဟို ဘာကိတ္စမ်ား ရိွလို႔လည္း ငါ့တူ ''
''က်ေတာ္ ပိုင္၀သာန္ကို လာ ပို႔တာပါ ဗ်''
''ေအာ္ ေက်းဇူးပါ ကိုကိုေလး ဘာ ျဖစ္တာလည္းေနမေကာင္းဘူးလား ''
''ေကာင္းပါတယ္ ဦးေလးရယ္''
''ဒါနဲ႔ ငါတူ အိမ္ထဲ ၀င္အုံးေလ ကြာ ဧၫ့္၀တ္ေလး ေက် ခ်င္လို႔ပါ''
ဦးေလးက ေျပာေတာ့ ထိုေကာင္ ေလးကပါ
''အကို ၀င္ေလ က်ေတာ္ ဧၫ့္ခံ ခ်င္လို႔ပါ''
''ေနာက္တစ္ခါမွ ဧၫ့္ခံေတာ့ေနာ္ ငါ့ညီ အကို အတန္းခ်ိန္ ျပန္တက္ရမွာမို႔ သြားတယ္မယ္ေနာ္''
YOU ARE READING
ရုန္းထြက္၍မရေသာခ်စ္ျခင္း
Fanfictionလူေတြဟာ ခံစားရ မ်ားလာေတာ့ခ်စ္ျခင္းဆိုတဲ့အရာကေန ရုန္းထြက္ခ်င္ၾကပင္မဲ့့ရုန္းထြက္လို႔မရခဲ့တဲ့သူေတြလည္းရိွပါတယ္ ပမထဦးဆံုး fic မို႔ ေဝဖန္အားေပး ျပီး vote ေလးလည္း ေပးၾကပါအံုး💙💙💙💙
