The Alpha-male And Me

CHAPTER 15

The Reunion End Up In Pain Situation

MARXHA'S POV.

10 na ng gabi ay gising pa ako. Hinihintay ang mga mag-amang dadating mamaya. Pinatulog ko na si Maxine para makapagpahinga na din siya dahil alam kong napagod siya, lalo na sa mga nalaman niya tungkol sa kaniyang daddy. Hindi ko na din kinaya na magtago ng sekreto dahil anak ko siy ngunit tiniis kong itago ito. Ngayon ay iniisip ko pa din yung naging react niya dahil hindi ito ang inaasahan ko talaga. Ang inaasahan ko ay magagalit siya, babato ng masasakit na na salita mula sa kanya ngunit hindi ito ang natanggap ko. Imbis na magalit siya ay masaya pa siya dahil sa nalaman niyang hindi talaga patay ang kanyang dad. Yakap na mahigpit na lalong hindi ko talaga inaasahan. Napangiti nalang ako sa mga naging reaction niya. Kung mag-isip siya ay parang isang teeneger na siya ngunit isang bata pa lamang siyang 11 years old. Pero alam ko, ang kahinaan niya ay ako. Alam ko yun. Hindi ko lang sinabi na may mga kuya siya.

  'Ano kaya magiging react niya?'

Nandito ako ngayon sa sala, malapit sa pintuhan kung saan ko sasalubungin sila. Ngunit hindi ko na kinakaya ang antok. Tumungin ako sa wall clock ay 10:30 palang.

  'Anong oras kaya sila dadating?'

Nagdesisyon na muna akong magiglib at dinalaw naman agad ako ng antok siguro dahil na din sa pagod.

Hindi ko alam kung anong oras na pero may nagdodoorbell sa maindoor namin. Kinusot ko muna ang mga mata ko dahil antok pa talaga ako kaya naman napatingin ako sa wall clock ay 1:30 am na ng madaling araw. Irita naman akong tumayo sa sofa at pumunta sa pintuan kung 'san ang kanina pang ring ng ring ang doorbell!

Pagbukas ko palang ay isang imahe, hindi, tatlong imahe ang nadatnan ko sa likod ng pinto! Binuksan ko naman ang mga ilaw sa labas at doon ko nakita ang kabuuan ng kanilang mga mukha.

Isang lalaking mahal ko at ang dalawang anak kong mamahalin ng walang hangganan..

  'Maximus....Maxrein at Maxian.'

Sinalubong naman ako ng dalawang anak ko na yakap na agad ko namang binigyan din ng nahigpit na yakap.

"Namiss ko kaya..." maluhang-luhang sabi ko ngunit nangingibabaw ang saya sa dibdib ko dahil ngayon ko nalang ulit nakita ang dalawang anak ko.

"Mom!!" naiiyak na tawag agad sa'kin ni Maxian. Alam kong minsan lang siyang magpakita ng emotion pero pagdating sa pamilya ay dun din siya mahina gaya ni Maxine.

Masayang nilalamlam ang yakap ng dalawa at napatingin naman ako sa likod nilang merong nakangiti sa'kin dahilan para mahawa din ako.

"Marxha..." tawag ni Gray sa'kin at lumapit na para mayakap na din ako.

Ilang segundo pa bago kami nagbitaw sa yakap at pinapasok ko na sila dahil sa lamig. Binuksan ko ang lahat ng ilang pwera lang sa itaas. Sa sala muna kami nag punta ay nagkamustahan.

"Mom...how are you..?" masayang tanong ni Maxian. Napangiti nalang ako na yakapin niya ulit ako at parang nakatali lang sa mommy. Siya kasi ang pinakaclose sa'kin kaya nung kailangan naming umalis ni Maxine ay mahirap para sa kanya.

"Okay naman, your sister is upstair sleeping now.  May lagnat pa kasi siya e... Siya nga pala bakit kayo napauwi ng maaga. I mean..." Tumingin ako kay Maximus.  "Ang alam ko ay next year pa dapat kayo Gray ah... Paano mo nalaman ang sitwasyon ni Msxine?" nagtatakang sabi ko sa kanya.

Napakamot naman sa ulo si Maximus.  "Tumawag kasi sa akin si Drake, kahapon lang at binalita niya kung ano ang sitwasyon ni Maxine." seryosing tugon niya. Kunot-noo ko naman siya pinapakinggan. "About her....werewolf." dagdag niya.