The Alpha-male And Me

CHAPTER 16

A/N: kung may mababasa kayong maling grammar o malimg word pasensya ma ha at hindi ko ma nire-read ulit at tinatamad na ako hahaha enjoy nalng kayo sa pagpabasaa mga nuggets!!!

MAXINE'S POV.

NASA TAAS ako ngayon ng isang building na merong tatlong palapag. Nakatingin sa paligil. Nasa rooftop ako ngayon. Maraming mga katawan ang nakapaligid sa'kin na walang buhay. May naramdaman akong mga yabag galing sa likod ko. Hindi ako tumingin. Nandon pa din sa mga death body ang paningin ko.

"Anak!" tawag ng isang lalaki galing sa likod ko na alam kong si dad ito.

"Maxine..." mahinang tawag sa'kin ng nakakatandang kapatid ko tila hindi makapaniwala sa nakikita niya.

Humarap naman ako sa kanila. Nandon si Mom, Dad, Kuya Rein, Kuya Ian at iba pang mga taong blur ang mga mukha na alam kong mga pulis base sa suot na kulay asul. May hawak akong isang espada na puno ng dugo at isang baril naman sa isang kamay ko. Nakita ko ang gulat nila sa mga mata na hindi nila inaasahan na makikita nila ako sa ganitong sitwasyon.

Bahagya pa akong ngumiti. "Bakit hindi ninyong sinabi sa'kin na maraming may gustong pumatay sa'kin? Buti alang at handa ako kung hindi baka patay na ako ngayon."  tanong ko sa kanila na may halong sarkastiko at may galit sa mga mata ko.

d0___0b

Biglang kong naimulat ang mga mata ko at napabalikwas sa kama ko. Habol ang hininga ko dahil sa kaba, napahawak ako sa dibdib ko na grabe ang kabog ng puso ko! Ramdam ko ang gulat ng mga nakatabi sa'kin. Nahawakan ko ang aking noo at nalimutang...

  'Nandito nga pala sina Kuya!'

Nangiwi bigla ako dahil sa kirot ng naramdaman ko sa buong katawan ko!

"Aray..." mahinang daing ko dahil sa sakit.

"Maxine, ayos ka lang ba? Bakit kasi bigla kang bumangon?" suway ni Kuya Rein. Nang tumingin siya sa mukha ko ay nakita ko siyang natigilan. "Maxine!? May masakit ba sayo?? Bakit ka umiiyak!?" Natarantang tanong ni Kuya Rein.

Kunot-noo ko naman siyang tinginan at hinawakan ang pisngi ko. Ramdam ko ang basa 'don at nananaginip lang pala ako. Napansin ko na din ang pagpabangon ni Kuya Ian at tumingin sa'kin.

"Ayos ka lang ba Maxine?" nag-aalalang tanong naman niya.

Humiga na ako, dahan-dahan. Inalalayan pa ako ni Kuya Rein na tila alam niya ang nararamdaman ko. Lumuluha pa din ako hanggang ngayon dahil ang panaginip ko at tila totoo ito.

"May napanaginipan lang ako... Kuya." pagsasabi ko kung bakit naluluha ako.

Nagkatinginan naman sila bago tumingin sa'kin. "Maaari ba naming malaman kung ano?" Tanong ni Kuya Ian.

"Wala po yun Kuya." Pagsisinungaling ko. Tanongin ko nalang sila mamaya.

Inabot ko sa kanya ang dalawang braso ko at humuhingi ng yakap. Nakuha naman niya agad ang ibig kong sabihin. Lumapit siya sa'kin at binigyan ako ng yakap na hindi masyadong mahigpit. Nasisiguro kong alam niyang masakit pa din ang katawan ko. Hinawakan naman ni Kuya Ian ang uluhan ko. Nginitian niya ako. "This is what we don't expect to see each other for the time in the year Maxine...we expect that you'll be mad at us. Especially to dad."

Nagkalas ako sa yakap ni Kuya Rein at iniharap sila. "I actually mad...a little hehehe, But I know that you guys doing that just for my sake, right?" nakangiting sabi ko para malaman nilang hindi talaga ako nagtanim ng sama ng loob.