Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Minatozaki Sana hayatını yalanlardan inşa etmişti ve şimdi dünya üzerindeki en pişman insandı.
Her şey, ilkokulda başlamıştı. Asıl birlikte takıldığı sekiz arkadaşı arasındaki Momo ve Mina'yla birlikte üçüncü Japon'du. Mina'yı çok seviyordu, ona hayrandı, onunla daha yakın olmak istiyordu. Üçlü arkadaş gruplarında her zaman birisinin dışlanacağını düşünüyor, bunun kendi başına gelmemesi için uğraşıyordu. Kendisi Mina'yla çok yakın olacak, Momo ise aralarına giremeyecekti.
Fakat Momo çocukken bile arkadaşlarını korkutabiliyordu, herkesin üzerinde daha farklı bir etkisi vardı, Mina'yı kendisine istiyordu.
Sana, diğer sekiz arkadaşının aksine ne zengin ne de zekiydi. Sadece günlerce dur durak bilmeden çalışarak sınavları geçebiliyordu. Aralarında kalabilmek için bazı yalanlar söylemesi gerektiğini anlamıştı. '' Benim ailem çok zengin. '' ya da '' Annem beni çok seviyor, her istediğimi yapıyor. '' Yalanlar. Olmayan annesi ve olmayan parasıyla alakalı yalanlar. Ama sonuçta hepsi işe yaramıştı.
İnsan bir kere yalan söylemeye başladıysa artık duramaz. Sana kendine engel olamamıştı. Kendine engel olamadığı gibi Momo'ya karşı içinde büyüyen kıskançlığı da durduramamış, hayatının her anını ondan daha iyi olabilmeye adamıştı. Her zaman yeniliyordu fakat en azından, baştan beri içinde bulunmak istediği sekizli arkadaş grubunun dokuzuncu üyesi olabilmişti.
Söylediği yalanlar kendini bir noktaya kadar rahatsız etmemişti. Ta ki lise ikide Momo'nun Yuta'ya olan takıntısı başlayınca. Sana, aslında Yuta'dan korkuyordu. Onun çok sessiz olmasından, herkesçe hayranlık duyulmasından, bu kadar mükemmel olmasından korkuyordu. Kendisine göre Nakamoto Yuta o kadar masum birisiydi ki Momo'nun onu ele geçirmesi çok kolay olurdu. Sana bu konu hakkında ilk baş bir şey yapmamış ama sadece Japon çocuk için üzülmüştü.
Fakat zaman geçtikçe Yuta'nın karşı koyduğunu, adeta Momo'ya direndiğini görmüştü. Bu bir erkekte ilkti. Sana ise daha sonra bu küçük savaşa dahil olmayı, Yuta'ya destek olmaya karar verdi. Bu çocuğun Momo'dan çok daha iyi birilerine layık olduğunu biliyordu. Mesela... kendisi?
İlk başta imkansız görünmüştü ama yavaşça Sana umutlanmıştı. Yuta arada ona Japonya'yla alakalı sorular soruyor, birlikte konuşuyorlardı. Çok nadir, belki birkaç ayda bir kez. Ama bu yeterdi, genç bir kızın umutlanması için yeterdi.
Sana'ya göre kendisinin kötülüğü Yuta'nın iyiliğiyle dengelenecek, Yuta ona yardım edecek, yalanlarının bataklığından çıkmasını sağlayacak ve hayatını düzene sokacaktı. Diğer arkadaşlarına muhtaç kalmasına gerek olmayacaktı, zaten eğer Nakamoto Yuta'yla çıkarsa bir sürü yeni arkadaş edinebilirdi. Bu yolda Momo'yu sabote etmek, onun önünü kapatmak için her şeyi yapmaya hazırdı ve Yuta'nın da Sana, Momo'yu kötü gösteredursun ondan temelli uzaklaşacağını, kendisine kayacağını umut ediyordu.
