kafamda onlarca soru varken kapı çaldı...
Sessizce kapıya doğru parmaklarımın üstünde yürüdüm, amacım kimin geldiğine bakıp kapıyı açmamaktı fakat ben merceğe bakamadan biri söze başladı
-Kapının önünde parmaklarının üstünde yürümen hiç bir işe yaramıyor, kapıyı aç cesedi almaya geldik. Zorluk çıkartma.
Kapımın önündeki her kimse özel güçleri falan vardı sanırım çünkü sessiz yürüdüğüme emindim. Normalde olsa açmazdım ama şuan normal bir durumda değildim, mutfağımda ceset vardı. kafayı yememe cidden ramak kalmıştı.
Kapıyı açtığımda karşıma, biri 30 diğeride en fazla 23 yaşlarında iki erkek çıktı. Çok fazla bakmış olmalıydım ki adam söze başladı..
- Üzgünüm ama bizi incelemeye son vermen lazım çünkü anladığım kadarıyla ceset şimdiden leş gibi kokmuş. Ben Burak, izin verirsen eğer geçip ceseti alayım. Sende burda bekle Mete.
İsminin Burak olduğunu öğrendiğim adam benden izin beklercesine bakınca sakince kafamı salladım yanımdan geçmek için hafifçe belimden tutup kendine açtığı yerden mutfağa geçti, Şaşkındım çünkü filmlerdeki siyahlara bürünmüş adamlar hep kaba olurdu ama adam o kadar nazikti ki şaşkınlığımı gizleyemiyordum. Büyük ihtimalle kapıyı açmamı söyleyen mete adındaki çocuktu. Çünkü o Burak gibi değilde daha sert bakıyordu.
Mete sessizlikten sıkılmış olmalı ki konuşmaya başladı
- Yüzüne baktığında içinden böyle bir adam çıkacağına insan ihtimal vermiyor değil mi ?
Sözleri ona çok komik gelmiş olmalı ki kahkaha attı, şuan gülmesi normal miydi inanın bilmiyorum içeride ceset vardı yahu !
Nefes aldım ve sabahtan beri süren sessizliğimi bozdum
-siz kimsiniz ve evimde bir cesetin ne işi var ve ben neden hiç bir şey hatırlamıyorum dün gece ne oldu
Mete şaşırmış gibiydi
-Dün gece olan şeyleri hatırlamıyor olman tuhaf, sanırım biri hafızanı silmek için ilaç verdi ve eğer biri hafızanı sildiyse bunun bir sebebi vardır üzgünüm ama bunu söylemesi gereken kişiler biz deği-
sözünün kesilmesine neden olan şey bomba patlamış gibi gelen sesti koşarak mutfağa gittim ve burağın elini silkelediğini gördüm ve ceset yoktu!
Koşarak pencereden aşşağıya baktım ve ceseti siyah bir kamyonetin içine atmış olduğunu gördüm.
Deli miydi bu adam, bir hiddetle arkama döndüm ama burak gitmişti, koşarak kapıya metenin yanına gittiğimde o da gitmişti.
Pencereye geri dönüp aşşağı baktığımda kamyonette kaybolmuştu ve yerdeki kan gölünden eser yoktu, sanki hiç bir şey olmamış gibiydi..
Sanırım içtiğim ilaçlar beni şizofrene dönüştürüyordu başka bir açıklaması olamazdı sakince odama yönelip kendimi yatağa attım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melek Cesedi
Teen FictionKoridorun sonundaki mermerin üstündeki kırmızı sıvının ne olduğunu anlamaya çalışıyorum kırmızı lekeler sonlara doğru damlalar halinde ilerliyor ve aniden bitiyor. Ortada bir ceset görüyorum, sakince bakıyorum biraz Kim olduğunu idraak etmek için...