XXI.

263 11 3
                                    

Gemini.

Nagising ako nasa hospital room na ata ako? anong nangyari? last time na naalala ko... si Ken...n-nawala... hinding hindi parin ako makapaniwala, pero paano ako napunta dito? naramdaman kong may kamay na nakahawak sakin, si josh. buhay siya, maaaring sinisisi niya ang sarili niya ngayon, sa pagkawala ni Ken, hinawakan ko yung pisngi niya, masaya akong nabubuhay ka josh, masaya ako na ligtas ka. hindi natin maiiwasang may mawala sa buhay natin, kung oras na ni Ken, oras niya na talaga, sana malaman mo josh na wala kang kasalanan dito. 

"A-ah, gising ka na pala Gemini." Sabi nito sakin at ngumiti naman ako sakanya, bakas parin sa muka niya ang sakit na nararamdaman niya, pinunasan ko yung luha niya. 

"Josh, wala kang kasalanan, walang may alam na ganun ang mangyayari, please stop blaming yourself for something you've never done." Sabi ko sakanya, lalong tumulo ang mga luha niya.

"Pero may choice ako Gemini, I chose na sumama si Ken sakin, now look? sana ko nalang yung namatay." sabi nito, kaya nakaramdam ako ng sugat sa puso ko.

"Josh, hindi! wag mong sabihin yan! hindi ko to sinasabi dahil gusto kong icomfort ka, sinasabi ko to kasi ito yung katotohanang nakikita ko, kung alam ko na ganito mangyayari and alam kong pipiliin mo padin itong choice na to, i would've said na kasalanan mo talaga, pero hindi eh."

sabi ko nang umiiyak habang pinupunasan yung luha ni josh.

"Alam mo bang mamamatay si Ken?" sabi ko sakanya. 

tumingin siya sakin at umiling sabay yumuko.

"See? hindi mo alam na ganun mangyayari sakanya, he might be mad at you right now kasi sinisisi mo sarili mo." sabi ko sakanya. 

mayamaya ay may pumasok na sa loob ng kwarto, yung police officer kanina, si officer Marquez. 

"Good evening, ma'am , sir, kami na po ang bahala sa biktima. Kami nalang din po ang pinaayos ni Sir Robin ng files and mga iba pang aayusin, para hindi na daw po kayo mag alala, pinapasabi din po ni sir Robin na... icecremate nalang daw po yung katawan ng biktima." sabi niya, sabay lumabas na ulit.

Lalo kaming naiyak ni Josh, icecremate? hindi ba mas masakit yon? pinatay na nga susunugin pa?

"Josh...bakit icecremate? hindi ba pwedeng ilibing nalang ng parang mga normal na tao?" sabi ko sakanya, hinawakan niya yung kamay ko at ngumiti ng malungkot sakin.

"Request ni Ken yon matagal na." sabi sakin ni Josh.

lumipas ang mga taon, pinagpahinga na muna ang SB19, sabi ni President Robin, babalik muna siya ng south korea, may importanteng aasikasuhin lang dun, ayaw na din niya ipaalam yung dahilan. Magkakasama kaming lahat sa iisang bahay na pinahiram ni President Robin, yung luma niyang mansion, dun muna kami titira daw. Si Josh, naghanap muna ng trabaho, si Stell naman, nagtayo ng sarili niyang Coffee Shop, si Sejun nagpatuloy siya sa pag gawa ng songs and song covers sa youtube, si Justin sumama muna sa family niya, aayusin din ata yung arrange marriage nila. Kaming apat muna ang nakatira dito sa bahay, ako? baka ipag patuloy ko ang pagiging manager ng mga boy or girl group sa company ni President Robin. Sayang naman yung pinag aralan ko sa ibang bansa diba? 

Araw-araw, namimiss pa din namin yung presence ni Ken, lalo na ako. Miss na miss ko na siya. Hindi namin siya gaanong inoopen up pag kasama namin si Josh, masama kasi naging epekto sakanya nung pagkamatay ni ken eh. 

Andito ako ngayon sa kusina , nagluluto, nagpumilit pa akong magluto, kasi dapat yung chef talaga namin magluluto, kaso wala ako masyadong magawa ngayon eh. 

saktong pagkatapos kong magluto tumawag si Josh.

"Oh Babe! napatawag ka?" sagot ko.

"Hi Babe! mag ayos ka na, susunduin kita after 30 minutes okay? may ipapakita lang ako sayo! dress nicely okay? I love you! see you later!" sabi niya. ano nanaman pakulo nitong lalaking to, sayang naman niluto ko. ipakain ko nalang kayna yaya, sana magustuhan nila hehe. 

Book1 : To That Handsome Maiden | SB19 FANFICTION (COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon