♡ 34

33 2 0
                                    




♡ ♡ ♡

Tahimik ko lang na pinagmamasdan ang ngayon ay mahimbing na natutulog na si Amber na siyang puno ng sugat, kamot at pasa sa mukha, maging sa ang mga braso nito ngayon ay tadtad ng pasa at bandage.

Impi naman akong napaigtad nang maramdaman ang kirot sa mga sugat na natamo ko, habang ako naman na ang inaasikaso ng Nurse. Muli kong ibinaling ang atensiyon sa nahihimbing na si Amber.

That angelic Face, this girl in front of me. She suffered the most, she's hurt the most. I may be suffering as well, and I'm hurting as well, but I don't know why I didn't feel any anger whenever I see her.

Amber was a very sweet girl, I admit I didn't see it coming but . . . I understand her, I understand why she did it, why she loved Russell.

I may be cheated on but... I cannot be angry for her kissing my man, Adoring my man, loving my man, because she never felt that kind of love and Care Russell made me feel. Maybe. . . She only felt Loved and Cared for the way she wanted in Russell's Arms, because I know she never did in Stanley's hand where she is always shedding tears, Begging for love and Attention.

Gustuhin ko mang magalit sa kaniya pero hindi ko magawa, hindi lang dahil kaibigan ko siya kundi dahil naiintindihan ko siya at naawa ako. Naiintindihan ko kung bakit niya nagawa 'yon. I understand all she wanted is to be loved. I understand why she end up doing it.

"Alliana." Pagtawag pa sakin ni Sinco at kinuha ang atensyon ko sa paghawak nito sa mga kamay ko. Doon ko nalang namalayang kanina pa pala ako tapos gamutin at wala na palang tigil ang mga mata ko sa pagluha.

She looked at me before she hugged me tightly. "I love you, Dre. Nandito lang ako, nandito lang ako para sa inyo."

I took a last glance at Amber who was now peacefully sleeping. "Sinco hindi ko kaya, kahit anong gawin ko kahit ilang beses ko siyang tignan, hindi ko makuhang magalit sa kaniya." Naramdaman ko ang paghigpit ng pagkakahawak nito sa kamay ko dahilan upang mapabaling ako sa kaniya she's now crying looking at me and gently caressing my hair.

"Nasaktan niya ako, Naiwan ako, Niloko ako. Masakit para sa akin na iniwan lang akong sandali sa Dorm dahil may kailangan lang daw puntahan pero nang sundan ko...nadatnan ko silang dalawang naghahalikan? Paano naman ako 'diba?. Pero heto, hindi ko makuhang magalit, " I said panting trying my very best not to burst in tears.

"May parte sa akin na paulit-ulit na ipaliliwanag sa akin bakit niya nagawa iyon. I know she deserved to be loved but...I don't deserve this kind of pain, don't I? Ang sakit-sakit! Sinco. Ang sakit-sakit maloko, mapagsinungalingan lalo pa ng kaibigan mo pero hindi ko magawang magalit kay Amber. Kanina I saw her suffer, I couldn't say she deserve it, I couldn't even bare to see her suffer because she have been hurt the most as well." I said harshly rubbing my tears which now bursted as I felt the familiar Excuriating pain in my thoat and chest.

"I'm sorry, Alliana. I failed to protect you guys. I didn't see this coming. I'm sorry hindi ko kayo naprotektahan." She stated before hugging me tight and letting me go.

"Tara na?" She said wiping her tears.

"Papunta na si Russell. I know you wouldn't want him to see you in that state." Aniya bago ako ipalabas.

Matapos no'n ay pasapit na rin ang dilim nang makarating kami sa Food Court. Ipinaliwanag sa akin ni Sinco na naka excuse na pala kami at naka proseso na ang Letters para sa magulang ng mga Estudyante na Maki-kick out. Sandali itong huminto at Umupo sa isa sa mga lamesa roon at tila may binasang mensahe sa Cellphone nito.

Heart AcademyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon