vijand

alle speklapjes nog aan toe

De strijd is alweer gedaan, geen doden. De jongeman van vorige keer staat weer helemaal vooraan. Telkens als hij iemand raakte, juichte iedereen. Van zijn kant natuurlijk. " willen er nog mensen overstappen!?" Vraagt de aantrekkelijke man dan met een grijns op zijn gezicht. Een paar mensen van onze kant gaan naar de andere. Ik ga ook. Ik gier het gewoon uit van de zenuwen. Nieuwe mensen, geen oorlog, aantrekkelijke man en nieuwe levensstijl. Je kan het Cato! Komaan! Zegt iets in me. Dan moet het maar. Ik zet een stap en nog een en nog een en besef dan dat ik niet meer terug kan en dat ik even goed normaal naar de andere kant kan wandelen. Zonder geaarzel wandel ik dan naar de andere kant. Als ik voorbij HEM kom trek ik een vuil gezicht, dat zal hem maar een beetje leren, een jong meisje in haar been snijden. Niet dat hij veel ouder is als mij maar je doet het gewoon niet en dat is een feit. Ik kom weer uit mijn gedachten en kijk naar mijn ' vorige kant'. Er staat niemand meer. Het is gedaan. Hopelijk voor altijd. We gaan samen met deze kant naar hun huizen enzo. Ik ben echt benieuwd. Zouden ze het beter hebben als ons? Wij hadden houten 'krot' bedden, geen warm water, amper eten, ... We zijn allemaal al een poosje aan het lopen. Ik begin stilaan toch moe te worden omdat ik gewoon 0 conditie heb. Naast me loopt Kaisha en aan haar gezicht te zien is ze doodop, net zoals mij. De knappe jongeman loopt vooraan. Wie is hij? Hij doet iets met me maar ik weet niet wat. Hij is echt knap maar ik kan al raden dat hij vanbinnen een dik ego heeft. Stel je voor als we beiden gekozen worden bij de Archimertraditie, dan zou ik het helemaal niet overleven. " hey psssttt Kaisha! Weet jij eigenlijk wie die knappe leider is?" Ik voel mijn wangen een beetje gloeien. Heb ik dit nu serieus hardop gezegd. Ik kan mezelf wel slaan. " dombo ik zat ook aan jouw kant! Vergeten soms?" Nu ben ik helemaal een tomaat. Wat een afgang. Ik ga die domme, knappe kerel maar gewoon vergeten, ja dat is wat ik ga doen! Iedereen stopt voor me en ik heb zo'n groot voorvermoeden dat we er zijn. " alle speklapjes nog aan toe!" Ik kijk wat omhoog en zie een hoge muur. Dit was waarschijnlijk om heel het dorp te verdedigen. Ik volg de groep en ik wandel nu over de brug die uitkomt bij de ingang. Ik ben al helemaal verkocht. Het is hier zo mooi. Allemaal zo modern en gewoon onbeschrijflijk. Iedereen is al bij het einde van de brug, binnen dus en de poort die de ingang net nog vormde is zich aan het sluiten. Ik ben bang maar ook wel nieuwsgierig. Alles is hier zo anders, zo veel luxe. Ik ben helemaal in de wolken over hoe het hier is. Zo'n grote, mooie witte huizen. Ieder huis is een beetje verschillend maar allemaal zijn ze groot, mooi en wit. De knappe jongeman gaat op een soort podium staan, hij is hun leider heb ik zo'n vermoeden. Maar hoe kan het, dat ik hem nog nooit eerder heb gezien. " geachte mensen, de Archimertraditie is er weer. Morgenavond worden de 2 kandidaten van deze gemeente gekozen. Jullie weten wat er dan volgt. Morgen wil ik alle kinderen van 16-20 jaar vooraan. Ik duld niet dat er iemand afwezig is. Tot morgenavond. Slaap zacht." Bij dat laatste kijkt hij even rond. Zijn ogen dwalen over de hoofden van de mensen en stoppen bij mij. Hij trekt zijn rechterwenkbrauw op en ik heb er genoeg van en draai mijn hoofd om. Gedaan met die spelletjes. Er komt nu een vrouw op het podium die wel pakken ouder is dan Hem. " nieuwelingen, gelieve hier nog te blijven staan en de anderen mogen naar hun huis gaan. Nu." Ik ben bang, bang wat er gaat gebeuren. De vrouw heeft een enge schrale stem die ik niet graag nog eens wil horen. Te laat. " ik zal nu even jullie namen zeggen en hierbij zeggen op welke huisnummer jullie mogen gaan wonen. Tot nu toe nog gratis. ... Cato Vanderwoodsen nummer 1300, Kevin Fleming nummer 1368,..." Ik moet dus zelf mijn huis gaan zoeken tussen deze duizenden. Dat wordt een lange en vermoeiende wandeling. " oooh nee voor ik het vergeet krijgen jullie ieder een eigen auto ga hem maar halen. Jullie moeten even volgen en dan links, rechts en nog eens rechts en dan staat er een groot autosalon. Veel plezier." Ik herhaal heel de tijd de weg die de vrouw zei. 'Volgen, links, Rechts, rechts' ' volgen, links, rechts, rechts' 'volgen,links, rechts, rechts' en voor ik het weet sta ik voor het autosalon. Het is reusachtig en bloedmooi. Ik ben een van de eersten dus zijn er niet zo veel mensen voor me. Na 10 minuutjes word ik geholpen. Ik mag zelf een auto uitkiezen. " Porsche " wat had je dan gedacht? " kleur en model?" Ow daar had ik nog niet over nagedacht. " eumh ik ken de modellen niet echt.." Ik voel mijn wangen lichtjes blozen van schaamte. " oh dat is geen probleem. Kom maar even mee. " ik sta voor allemaal modellen van Porsche. Ik laat mijn ogen over de mooie schatjes gaan tot ik plots mijn droomauto zie. " deze" roep ik dan iets te luid als ik het doorheb en wijs er nog eens naar ook. Wat zal die vrouw wel niet van me denken? " dus de Porsche plutanio, welke kleur?" Ik was net aan het wegzwijmelen hoe ik mezelf in de grote mooie jeep-achtige Porsche zie zitten, scheurend over de weg. " euh wat?" " welke kleur zou u graag willen" eumh welke kleuren zijn er... Waarschijnlijk alle kleuren, toch? " donkergrijs, mat" " ik ben zo terug, ik ga even de sleutels halen en natuurlijk de auto zelf" de vrouw krijgt nu voor het eerst een glimlach en loopt snel weg. Ik ben natuurlijk nog steeds verwondert, ik krijg die prachtige auto gewoon gratis. Zoooot. De vrouw komt aangereden in mijn droomauto. Ze stapt uit en overhandigt me de sleutels. " als er iets met je wagen is kan je altijd bellen maar die telefoonnummer ligt ergens in de auto en ow ja hij heeft ook een gps, zo kan je je huis vinden. " ik glimlach en stap in en realiseer me dan dat ik nog nooit auto heb gereden. " mevrouw ik heb nog nooit met een auto Gereden!" " geen probleem! Je moet gewoon het adres invullen of zeggen en hij brengt je er heen." ik glimlach weer lief. " eumh Nummer 1300 alstublieft" de auto start en hij brengt me naar mijn nieuwe huis. Spannend.

A/n: sorry voor het weer zo korte hoofdstuk... Een beetje saai maar hopelijk vonden jullie het wat. Comment anders wat je er van vind! Iedereen bedankt voor de Votes in ieder geval. Kusjes