Beomgyu:
Nerdesin?
Neden hala gelmedin??
Hyung pratiklere başlayacağız gel artık!!!
Yeonjun Hyung:
Gelemem
Beomgyu:
Neden
Yeonjun Hyung:
Sanırım
Şey
(yazıyor...)
Beomgyu:
Ney?? Hızlı yazar mısın çok merak ettim
Yeonjun Hyung:
Utanıyor olabilirim...
birazcık
çok azcık
Beomgyu:
nE
Yeonjun ne saçmalıyorsun
Kimden niye utanıyosun
Yeonjun Hyung:
Bizim çocuklar
Onlarla yüz yüze gelmek istemiyorum
Dalga geçeceklerine eminim
Beomgyu:
niye? bir şey mi yaptın?
Yeonjun Hyung:
Gerçekten bilmiyor musun???
Sana hiçbir şey demediler mi??
Geliyorum o zaman
(çevrimdışı)
Beomgyu:
her şeyin farkındayım 🌝|
Sabah beni öptüğünü cidden hissetmediğimi mi sand|
Hadi uyanmadığımı sandın Hyuka'nın o gülüşüne uyanmayacağıma nasıl inand|
aslında diğerleri görmeseydi daha farklı olabilirdi 🌚|
Bu kadar saf ve utangaç olduğunu bilmiyordum. Çok güzelsin hyung
(iletildi)
Üyeler pratiğe başlamak için ısınmalarını bitirirken Yeonjun da pratik odasına girdi. Ortamda garip bir sessizlik oluşmuştu bile. Kimse tek bir şey demeden işlerine odaklandı, saatlerce yalnızca pratik yaptılar.
En son yurda gitme vakti geldiğinde ortamdan en önce çıkan Beomgyu olmuştu. Onun bir anda kaçması herkesi şaşırttı çünkü sabahki öpücük olayından sonra en cesur o durmuştu.
Üyeler Beomgyu ve Yeonjun'un arasındaki olayı biraz anlasa da hiçbir şeyden emin olamıyorlardı. Nasıl davranmaları gerektiğini ya da onlara nasıl yaklaşmaları gerektiğini bilmiyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
maze in the mirror ⋆ #beomjun #yeongyu
Fanfic[%50 texting] Hayatımın en karanlık zamanlarını geçirdiğim, beni esir eden aynanın içinde mutluluk tohumları yeşermeye başlamıştı. Aynada çatlaklar oluşturan o tohumların kime ait olduğunu bulmak istiyordum.
