HERO [BNHA]

|1|

  Medya: Shinsou

  Flashback (6 yıl önce):

  Beyaz saçlı kız evden kaçmış, sokaklarda dolaşıyordu. Bunu neredeyse her gece yapıyordu. Belki çoğu kişi, gece yarısı 10 yaşındaki bir kızın sokaklarda tek başına dolaşmasını tehlikeli bulabilirdi ama evde kalmak kız için daha tehlikeliydi.

  Annesi öldüğünden beri hiçbir şey yolunda gitmiyordu. Annesi öldükten yaklaşık 2 ay sonra babası kahraman bir kadınla evlenmişti. Babası da bir kahramandı ve duyduğuna göre, o kadın ve babası bir iş sırasında tanışmıştı. Yui'nin, babasının evlenmesiyle bir sorunu yoktu. Ama babası, annesinin ölümünün üzerinden çok geçmeden evlenmişti ve o kadınla evlendiğinden beri kendisine kötü davranıyordu. Onunla konuşmuyor, sürekli tersliyordu. Ayrıca babasının evlendiği kadın, ona babasından daha kötü davranıyordu. Tabii babası evde yokken. Ona fiziksel bir zarar vermiyordu ama duygusal olarak Yui'yi mahvediyordu. Ona sürekli bu özgünlükle hiçbir şey olamayacağını ve tam bir işe yaramaz olduğunu söylüyordu. Yui ona bir şey söylemeye kalkarsa da onu babasına yalan yanlış şeyler anlatarak şikayet ediyordu. Daha sonra babası da onu azarlıyordu.

  Bugün de aynı şey olmuştu. Babası yine Yui'yi azarlamış ve aynı annesine benzediğini söylemişti. Yui gerçekten de annesinin neredeyse aynısıydı. Tıpkı annesi gibi beyaz saçları ve sarı gözleri vardı. Özgünlüğü de annesinin özgünlüğünün aynısıydı. Sadece Yui'nin özgünlüğü daha güçlüydü.

  Babası Yui'yi azarlamaya devam ederken söylediği söz Yui için kopma noktası olmuştu.

  "AYNI ANNEN GİBİ İŞE YARAMAZSIN!"

  Yui bu sözden sonra bir süre donup kalmıştı. Ardından ise hızla evden çıkıp gitmişti. Babası arkasından seslenmemişti bile.

  Beyaz saçlı kız duyduğu kısık çığlık sesiyle düşüncelerinden sıyrıldı. Bir süre yanlış duyup duymadığını merak etti. Aynı çığlık sesi bu sefer daha yüksek gelince hızla sesin geldiği yöne doğru koşmaya başladı. Bunu neden yaptığını bilmiyordu. Vücudu nedensizce harekete geçmişti.

  Sonunda sesin geldiği yere vardığında yerde yatan, kendi yaşlarında bir çocuk ve onu tekmeleyen üç çocuk vardı. Yui bir şeyler yapması gerektiğini hissetti. Hiçbir şey olmamış gibi çocuğu ölüme terk edemezdi. Zaten korkmuyordu da. Çocuğa yardım etmemesi için hiçbir neden yoktu. Öne doğru birkaç adım attı ve bağırdı:

  "HEY! ONU RAHAT BIRAKIN!"

  Çocukların üçü birden Yui'ye döndü. Yui onların da kendi yaşlarında olduğunu tahmin ediyordu. Aralarındaki uzun ve sıska çocuk "Bu seni neden ilgilendiriyor?" diye sordu. Yui omuzlarını silkti ve "İlgilendirmiyor. Ama karşımda birinin dayak yemesini istemiyorum. Şimdi beni uğraştırmayın ve kendi işinize bakın." dedi. Sıska çocuğun yanındaki kısa ve tıknaz bir çocuk tam Yui'ye saldıracakken, yüzü sivilcelerle kaplı üçüncü çocuk onu tuttu ve "Boşver. Yeterince benzettik zaten. Uğraşmaya değmez. Hadi gidelim." dedi. Çocuklar onun dediğini mantıklı bulmuş olacaklar ki yavaş yavaş uzaklaştıklar.

  Onlar gittikten sonra Yui yavaşça yerdeki çocuğa doğru yaklaştı. Ayağa kalkmak için uğraşıyordu ama çok ağrısı olduğundan kalkamıyordu. Yui, yerdeki çocuğun yanına oturdu ve sakin bir sesle "Kendini zorlama. Özgünlüğümle seni iyileştirebilirim. Sadece yere uzan. Gerisini bana bırak." dedi. Ardından mor saçlı çocuğun yaralarını teker teker iyileştirdi.

  Yaraların hepsi iyileştikten sonra Yui, mor saçlı çocuğa "Neden seni dövüyorlardı?" diye sordu.

  "Özgünlüğüm yüzünden. Konuştuğum insanların beynini yıkayabiliyorum. Bu yüzden bana bir kahraman olamayacağımı söylediler. Ben de bir kahraman olmak istediğimi söylediğimde tartışma çıktı işte."

  "Bence ileride çok iyi bir kahraman olacaksın."

  Mor saçlı çocuk, kızın bu söylediğiyle şaşkınca ona baktı. Bunu daha önce ona ailesi bile söylememişti. Şimdi ise bunu tanımadığı birinden duyuyordu. Bu onu şaşırtmıştı. Çocuk gülümsedi ve "Adın ne?" diye sordu.

  "Yui. Yui Taeko."

  "Ben de Hitoshi. Hitoshi Shinsou. Bence sen de çok iyi bir kahraman olacaksın Yui-chan."

  "Ben asla bir kahraman olmayacağım."

  Kız bunu o kadar soğuk bir şekilde söylemişti ki, Shinsou bir an titrediğini hissetti. Yui ayağa kalktı ve "Tanıştığıma memnun oldum Shinsou-kun. Ama artık gitmem gerekiyor. Umarım daha sonra tekrar karşılaşırız." dedi. Ardından hiç gitmek istemediği evine doğru yürümeye başladı. Shinsou ise bir süre onun arkasından baktıktan sonra, o da ters yöndeki evine doğru yol aldı.

💜💜💜

  Gördüğünüz üzere yeni bir kurguyla karşınızdayım. Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yazarsanız sevinirim. Ayrıca oy verip yorum yaparsanız da beni çok mutlu ederseniz.

  Her neyse, kendinize iyi bakın. Sizi seviyorum 💕