Between Worlds

Kabanata 6

[Chapter 6]

"MA! NATATAKOT ako!" Atungal ko kay mama habang mahigpit na hinawakan ang laylayan ng bestida nya.

She smiled softly at my innocence. I tug on my teddy bear again when a rumbling thunder crashed in the night sky.

"Don't be honey. It's just a thunder.." sabi nya habang inaalo ako. Mabilis akong umiling.

"Hindi mo ako iiwan, diba mama?" Tanong ko sa kanya. I don't want her to leave me. I want her to be with me forever. Dahil sya lang ang taong nag paparamdam sakin na ligtas ako sa kahit anong bagay. Lalong lalo na sa kinatatakutan kong kulog at kidlat.

Lumuhod sya para mag pantay ang aming paningin. "Someday honey, I will.." sagot nya na nagdala ng takot sa bata kong puso.

Tears immediately rolled down on my cheek. I wiped it using my teddy bear. Dahan dahan akong niyakap ni mama. "Pero hindi pa naman ngayon. Malayong malayo pa bago mangyari iyon. Youre stuck with me." Sabi nya na mahihimigan ang tawa sa boses.

It made me smile too.

Naalimpungatan ako sa lakas ng tunog na dulot ng kanta na nanggagaling sa kung saan.

"I'm on a highway to hell! High way to hell! I'm on a high-"

Bigla itong nawala dahilan para ibuka ko ang mga mata. Agad na sumalubong sa akin ang sinag ng araw. Agad akong napapikit ulit dahil sa nakakasilaw na liwanag na dulot ng nagbabagang haring araw.

My head is hurting like hell. Dahan dahan akong bumangon at hinawakan ang ulo.

Where am I?

Ano bang nangyari?

I slowly opened my eyes and saw..

Wait.

Kaninong bahay 'to?

We'll it's not a house. Para syang maliit na bahay kubo. Pero walang gamit o ano. Mukha syang waiting shed or something.

Ipinalibot ko ang paningin sa maliit na bahay kubo. May malaking bintanang nakabukas kaya malayang nakakapasok ang sinag ng haring araw.

Muling tumunog ang kanta na nanggagaling sa kung saan.

Sumasakit parin ang ulo ko.

Amporkchop naman.

I was massaging my head when rushing memories came. Agad akong napatayo at nanlalaki ang matang lumabas. Sumalubong saakin ang napakalawak na sakahan. Pero walang tao. Ipinalibot kong muli ang paningin at napangiwi ng maramdaman ang hapdi sa aking kamay.

Nasugatan ako. It still looks fresh. Ibig sabihin hindi pa ako nagtatagal sa bahay kubong iyon.

I was looking at my wound when another thought came.