vaveyla | jenmin ✓

2.5

medya - jennie'nin kıyafeti

***

parkjimin: hazır mısın güzelim

jennierubyjane: elbette
gelip kapıyı çalma
kızlar uyuyor

parkjimin: camdan girerim

jennierubyjane: NAHH

parkjimin: ağzına yakışıyor mu böyle şeyler

jennierubyjane: ağzıma değil ama elime çok yakışıyor

parkjimin: dışarda arabadayım gel

jennierubyjane: tamam

***

Jennie oldukça özenli bir şekilde hazırlanmıştı. İspanyadan alıp kullanmaya kıyamadığı parfümü bile sıkmıştı. Ojelerini kaç defa sürüp sildiğini hatırlamıyordu. Aynanın karşına bakarak eteğini ve üstündeki cropu düzeltti. Tam da istediği gibi olmuştu. Bantlı ayakkabıları her şeyi tamamlıyordu.

Diğer yandan Jimin gergindi. Jennie ile ilk defa randevuya çıkıyordu. Ergenler gibi eli ayağına dolanıyordu, kendi kendine konuşurken bile.. Aslında Jennie'nin böyle bir teklifte bulunması bile onu şaşırtmıştı. Daha çok peşinden koşturur diye tahmin ediyordu. Bu kadar basit olacağını o da düşünmemişti.

Jennie özgüvenli adımlarda podyumda yürür gibi dışarı çıktı. Jimin etrafta görünmediğine göre, hala arabanın içindeydi. Adımlarını hafifçe hızlandırarak kapının önündeki arabaya doğru ilerledi, Jimin onu o sıra fark etmişti. Fakat fark etmemeyi yeğlerdi. Bu Jimin için fazla iddalıydı. Olduğundan fazla iddalı. Jennie arabaya binmeden, Jimin arabadan indi.

"Kızım bu ne, niye giydin bunu?" dediğinde Jennie onun bu kadar odun olmasını beklemiyordu.

"Ne var giyimimde? Çokta yakıştı, beğenmedin mi?"

"Bunu beğenmeyen taş olsun kızım, bu ne? Git üstüne değiştir tanrı aşkına, ben 2 saat yine beklerim." dediğinde Jennie kızmaya başlamıştı. Jimin iyice yobazlaşmıştı.

"Yobaz mısın Jimin? Giymek istedim ve giydim. Sahibim değilsin, ne giyip ne giymeyeceğimi sana sormayacağım. Buna karar verecek hakka sahip değilsin." dediğinde Jimin gerçekten sinirlenmişti. Onu kırmak istemediği için dışına vurmuyordu.

"Arabaya bin Jennie." diye seslendi sadece hafid bir tonda.

Arabaya bindiklerinde ikisinin de ağzını bıçak açmıyordu, ikisi de sus pus oturuyor suratlarına bile bakmıyordu. Jennie'nin aklında bambaşka düşünceler dolanıyordu. Jimin'in aklındansa hala o eteği bir daha giymemesi geçiyordu. İkisi de birbirine çok zıttı... Tüm yol boyunca ikisi dr hiç konuşmadı, sadece restoranın önüne geldiklerinde Jimin, Jennie'den önce çıkıp kapısını açmıştı. Anahtarı'da valeye teslim etmişti. Elini onun beline koydu, sahipsiz görünsün istemiyordu. Ki zaten sahipsiz de değildi. Jennie durumdan şikayetçi değildi, ama Jimin'in sinirli hali onu geriyordu.

Sonunda restorana geçip onlara ayırtılan masaya oturdular. Ama hala aralarında ses yoktu. Jimin daha fazla dayanamadı.