Gökyüzüne Yolculuk

Kitaplarda Yazmayan Aşk

Bir kitap yazıyorum,durmadan yazıyorum ama ne olacak bilmiyorum.

Sensizliğinle uyanmak nasıl bilir misin? Kısa bir özetle anlatmam gerekirse: İnsan kalpsiz yaşar mı? Evet yaşar ama cihaza bağlı olarak. Sensiz de yaşanır desem olur ama alkole bağlı olarak yaşayabilirim. Her şeyi unutursam senide kısa süreliğine unutarak yaşayabilirim.

Kim bilirdi ki bu kadar ileri gidebileceğini, kim bilirdi yazılan şeylerin duygu barındırabileceğini?.. Her şeyi öğrendim, her şeye alıştım seninle.

Hani bazen derler; “Seninle bir ömür varım.“ diye, onların çoğu yalan olur hatta. Ben seninle yalanlarla yaşamak, yaşlanmak istemiyorum. Mutlu sonumuz olmasın hiç bir zaman,mutlu sonsuz yaşayalım,bitmesin bizim hikayemiz.

Leyla ile Mecnun gibi destanlar yaratalım,gelecek öğrensin ismimizi,kazıyalım altın harflerle şehre adımızı.

Bitmeyelim,ölsek bile konuşulalım,aşk denilince bizim ismimiz duyulsun, kitaplar,filmler,diziler, yapılsın adımıza.

Bazen düşünüyorum:”Böyle bir şey olur mu?” diye. Sonra diyorum: “Kocaman bir gökyüzüne aşığım. İçinde benim kalbim var, herkes duymaz mı ismimizi,bilmezler mi bizi?”

Bana soracak olursanız bilirler, biliyorlar sevdiğim. Çimenlere uzanalım,dalalım bir boşluğa.

Tüm yıldızlardan daha parlak bir gülüşe sahipsin,gülüşünde kaybolmama izin verir misin?