Iyyy bugün pazartesi. Yani okul var. Ablam sayesinde evkenden uyanıp kahvaltımı yaptım. Öykü ablam beni okula götürdü. Tam çantamı sırama koyacakken Buket in sesiyle irkildim.
"Meliiiiiiiis!"
"Noluyo kanka bu ne telaş!"
"Melis yan sınıfa çok yakışıklı bir çocuk gelmiiiiiş!"Kulağıma eğilip "Ege den bile yakışıklı."
Açıkçası çocuğu çok merak etmiştim.Heleki Buketin son sözünden sonra. Koşarak sınıftan çıktık. Yan sınıfın önünddn geçerken çaktırmadan içeri baktık. Tatlı çocukmuş ;). Yok yok çocuk baya yakışıklıymış. Ama o kadar. Hem görünüşe bakılırsa havalı maymunun teki. Artist.
Koridorun ucundan bize doğru gelen Edebiyatçı Yasin i görünce koşarak sınıfa girdik. Bütün bir ders boyunca Buket uzun uzun hayallere daldı. Galiba bu çocuğa aşık olmuştu. Yazık.
Hay aksi bu çocuk bizim sınıftaki Borayla çok iyi anlaşmıştı. Tenefüste bizim sınıfa geldi. O sırada ben ve Buket sıramızda oturup konuşuyoduk. Cool bir şekilde yanımızdan gecerken göz ucuyla bizi kesti. Egoist mal. Bir iki dakka sonra bize bakarak
" Keşke bu sınıfa gelseydim. Baksana ne güzel kızlar varmış" dedi. Bu sözler Ege nin hiç hoşuna gitmemişti. Buda bebim hoşuma gitmişti.
.......................
Okul çıkışı tam giderken bi el kolumdan tuttu. Bu el o egoistin elinden başkasına ait değildi.
"Selam güzelim. Ben Mete. Duyduğuma göre adın Melis miş."
"Bu seni hiç ilgilendirmez."
"Geeizekalı" dedi ve gitti.
"Sensin o. Egoist odun" dedim arkasından. Sonra yavaş yavaş yürüyerek eve gittim. Ve her zmanki gibi olanlari Öykü ablama anlattm.
Arkadaşlar diğer bölüm kişi analizi yapıcam.
