Arkadaşlar kadro yukarıda resimlerdedir. :)
Sabah uyandım. Buket in söylediği o sözler hala kulağımda çınlıyordu. O sözler gerçekten çok ağırıma gitmişti. O şerefsiz pislik Mete ye inanmış ama onca yıllık arkadaşına inanmamıştı. Bir yandan bunları düşünürken bir yandanda abimin hazırladığı kahvaltıyı yiyiyordum. Bittikten sonra çantamı alıp evden çıktım. Dünkü olaydan sonra Öykü ablam dahil kimseyle konuşmamıştım. Bu beni dahada sıkıyor bunaltıyordu. Bunları düşünürken okula geldim. Sınıfa çıktım. Mete ile Buket Ege ile Burcukonuşuyordu. Onları aldırmadan arkada boş bir sıraya oturdum. Buket göz ucuyla bana baktı. Ama ben ona bakmadım. Dünkü olaydan sonra şimdilik onla konuşmayı düşünmüyorum. Tenefüste kantine giderken kolumdan biri tuttu. Her zamanki gibi kolun sahibi Meteydi. "Ne var ya ne var! " Dedim bağırarak. "Neden bu kadar sinirlisin güzelim." Dedi." Çünkü sen pisliğin tekisin ve bana dokunmandan nefret ediyorum!" Onunla konuşurken hep bağırıyorum farkındayım. "Neden böyle düşünüyosun." Dedi." Çünkü sen bugün bana asılıp yarın gidip Bukete çıkma teklifi eden birisin." Dedim. " Hee ben senin derdini anladım. Sen Buket i kıskandın. Çünkü beni seviyosun." Demesiyle suratını tokatı indirmem bir oldu. Çok sinirlendim napiiim. "Ağzından çıkanı kulağın duysun!" Dedim. "Uff be güzelim elinde pek ağırmış." Dedi. Hafif gülümseyerek. Eşşek tatlı olduğunuda nasıl biliyo. Ama olsun sadece tatlı fazlası asla değil olmıcakta. İnşallah. Bir şey demeden yanından ayrıldım. Zaten zil çalmıştı.derstede salak Mete bana pis pis bakıp bakıp durdu. Ama Buket hanım bunları görürmü? Hiç bu taraflı olmadı bile. Bu davranışları hiç hoşuma gitmedi valla. Neyse okuldan çıktık. Bir el kolumu tuttu. Mete zannettim ama arkamı döndüm ve karşımda Buket i gördüm. "Melis ben sana biraz ayıp ettim galiba." Dedi. "Biraz mı?"
"Tamam kabul fazla abartmış ve kalbini kırmış olabilirim. Ama ne biliyim sen sevgilim hakkında öyle şeyler söyleyin ne yalan söyliyim kendimi kötü hissettim."
"Hala sevgili misiniz?"
"Evet."
"Peki. Birşey demicem. Sonra suçlu ben oluyorum. Ama bak demedi deme."
"Görürüz melis hanım" tabiki bunu şakasına söylemişti.
"Tamam cnm tm."
"Barıştık mı?"
"Küsmüydük?" Dedim ve sarıldık. ÖZlemişim salağı. Her neyse okuldan çıktım. Eve geldim. Huzurluym ya. Demekki Buket benim hayatmda önemli bir yere sahipmiş. Eve gelir gelmez ablamın yaptığı börekten biraz yiyip odama çıktım.
"Dün çok ağladın bitanem. Keyfin yoktu. Bende anlatmak istemezsin diye bişey demedim. Şimdi anlatmak ister misin? " Dedi Öykü ablam. Bende olanları anlattım. Konunun tatlıya bağlanmasına sevinmişti. Ama şu Mete işine canı sıkılmıştı. (Benim gibi) Neyse sonra odadan çıktı. Ben de uyudum.
