Arkadaşlar kusura bakmayın kadroyu yetiştiremedim.
Neden okul diye bi kavram var yaa. Kim icat etmiş bu okulu. Etmişse neden sabahın köründe yapmış.Bunların cevaplarını elbet birgün bulacağım.
Yine sabahın körünce ablam tarafından uyandırıldım. Hazırlanıp aşağı indim. Kahvaltı masasına oturdum.
"Ee kuzum matematik sınavından bahsetmedin. Nasıl geçti?"dedi Zeynep ablam.
"75 aldım."dedim benim için iyi bir nottu ama Zeynep ablam için 0 dan farkı yoktu. Çünkü onun notları 95 ten aşağıda değildi.
"Ne ?!!! Ben seni boşuna mı o kadar saat çalıştırdim?!!!"diye ml ml bağırdı. öykü ablamla abim ona kapa çeneni bakışı attıktan sonra sustu.Kahvaltımı bitirip okula gittim.
Okula tek başıma gittim. Zaten ben çocuk değilim abimin ve ablamın beni bırakması çok saçma. Tam okula girecekken bir el kolumu tuttu. Bu el dün tanıştığım çocuk Mete ye aitti. Sinirle arkama döndüm. "Bana dokunma hakkını sana kim veriyor! Çekolumdan! Bir daha da asla bana dokunma!" Dedim bağırarak. Bu ne atar. Sakinlel bakalım. Sadece sınıfa beraber gidelim mi? Dicektim. Babam dün kaydımı sizin sınıfa aldırdı da. Yani artık sınıf arkadaşıyız." Dedi ve göz kırptı. Tatlı çocuktu aslında ama kendini çok beğenmiş. En sevmediğim erkek tipi."Bu umrumda bile değil! Bırak kolumu ve bir daha asla dokunma!" Dedim ve kolumu çekip okula girdim. Sonra dayanamayıp arkamı döndüm yanına gittim ve "Sen tam bir pisliksin!" Dedim. Sonra sınıfa çıktım. Ege sanki sınıfta beni bekliyormuş gibi direk yanıma geldi " Biraz konuşmalıyız Melis!" Dedi."Peki. Ama ne konuşucaz ki?"dedim. "Gel aşağıya inelim orada konuşuruz." Dedi. Bende onayladım. Çantamı bıraktıktan sonra Ege yle birlikte bahçeye indik.
"Melis şu yeni gelen çocuk varya adı Mete galiba bak o çok güvenilir bi adam değil."
"Eeee bunu neden bana söylüyorsun?"
"İkidir sizi bahçede konuşurken görüyorum da."
"Bizim konuşmamız arkadaşça bir konuşmaydı. "
" Melis kusura bakma ben sizi öyle el ele görünce sevgili falan zannettim."
"Bir şey söylemek için kolumu tutmuştu."
"Canın falan acımadı dimi" Neeeeeeee! Ege resmen bu çocuğa karşı beni koruyo.
" yok yok dediğim gibi sadece arkadaşça konuşuyorduk." Külliyen yalan.
"Peki. Sen öyle diyorsan." Dedi ve sınıfa çıktık. Neeeee olamaz Mete Buketle oturmuştu. İnanmıyorum bu çocuk gerçekten çok şerefsiz. Veeee Burcu bugün okula gelmediği için Ege de benim yanımda oturmuştu. Bütün ders boyunca Egeyle Mete pis pis bakıştılar. Tenefüste ben Buketi yanıma çağırdım.
"Buket siz Mete yle çıkıyo musunuz? "
"Evet."
" Bak arkadaşım bilirsin ben seni çok severim. Ama bak bu Mete iyi bi çocuk değil. "
"Buna nerden karar verdin Melis" bunu çok ciddi bir şekilde söyledi.
" O çocuk bana da yavşadı."
"Sana inanmıyorum Melis. Dur dur olayı ben anlatıyım. Çocuğun geldiği ilk gün bu çocuğa aşık oldun. Zaten Ege ye duyduğun duygular gerçek değildi. Sonra işte sınıfa geldin. Bizi öyle yan yana görünce kıskandın ve bu yalanı uydurdun pes yani pes. Senden bunu hiç beklemezdim. Beni çok şaşırttın."
"Ağzından çıkanı kulağın duysun Buket. Bunca yıllık arkadaşınım ben senin. İki gündür tanıdığın bir çocuğa benden fazla güveniyorsun. Bu olaya inanamayan sen değilsin benim tamam mı. Bir daha da asla kendi kafandan bir şeyler uydurup bnm karşıma çıkma. Bilirsin öyke ardaşları sevmem."dedim ve tanından ayrıldım. Dedikleri çok ağırıma gitmişti. Onca yıllık arkadaşım o benim yaa.
Okuldan çıktım ve eve gittim. Yemek ymeeden odama çıktım. Bi yandan ağlıyor bir yandanda uyumaya çalışıyodum . Sonra uyudum.
