Magic In A Photograph

Chapter 31

Chapter 31

"Goodmorning ma'am" bati sakin ng janitor sa hallway.

"Goodmorning" bati ko

Nang makalabas ako ng hotel naglakad na ako papunta sa pupuntahan ko.

Pagdating ko sa building bati parin nila ang nasalubong ko.

"What's your name ma'am?"

"Ah erica, Erica Garcia"

"Ok please wait a several minutes, then after we'll call you again"

Tumango ako bilang pagsangayon.

"Uhm ma'am erica garcia, sorry for waiting, your room is room 563 7th floor"

"Thank you"

"No problem"

Agad naman akong dumeretso doon, pagpasok ko sa room naabutan ko ang iba na nagaayos.

"Uhm goodmorning" nahihiya kong bati

"Oh goodmorning dear, so your erica?" Tanong niya.

"Yes"

"Your last name sounds familiar? Are you a filipino?"

"Opo"

"Ayun hindi naman na pala tayo mahihirapan dito magturo" sabi ng magtuturo sakin sabay tingin sa mga kasama niya.

Hindi na kami ng sayang ng oras at sinimulan na din namin.

Ipinaliwanag niya saakin ng maayos lahat ng parts and lahat ng purpose, the way how you hold a camera and the way how you pose.

Halos 6 na oras na nung magsimula kami kaya pinag break time niya muna ako

She is very kind, hindi niya ipinapamukha saakin na i dont know all about this, but she motivated me to do it with passion.

And bukod sa mabait siya, hindi rin siya mahirap pakisamahan, she is easy to talk to, and hindi niya pinapa feel sayo na famous siya.

Kasi parang bestfriend mo lang siya and she is very good at motivating.

"So lets start na?"

Nagsimula na ulit kami and 4 hours nalang ang natitira.

After several hours...

"So we're done!" Sabi niya.

"Hindi ka naman pala mahirap turuan eh, mahiyain ka lang, dont worry wag ka mahiya sakin, im just a person too like you" paalala niya.

Grabe ang lambot talaga ng puso niya kapag nakakababa sakanya ang kausap niya.

You won't feel like your don't belong she is really an idol material.

And hindi noya inaasa sa staff ung mga gagamitin siya mismo ang kumikilos kung may iuutos man siya, magpapaabot lang, pilipinong pilipino talaga.

"Ma'am!" Tawag ko

"Yes darling you need something?"

"Ah ma'am pwede ko po ba makuha number nyo?, Incase na may kailangan po ako" nahihiya kong sabi .

"Oh yes!"

Binalik niya ang cellphone ko at dun siya muling nagsalita.

"Angel, Angel lopez" bangit niya ng pangalan niya.

"T-thank you m-ma'am a-ngel" nauutal kong sabi.

"Don't be shy" sabi niya.

"Ok i'll go na" paalam niya.

Sobra ang saya ko dahil hindi ko inaasahan na ganito kabait, katalino, at kabusilak ng puso ang magtuturo sakin.

Wala ka na talagang masasabi sa kabaitan niya, sana lahat ng tao ganon

Lumabas na ako ng building at bumili na ng hapunan ko.

Pagkatapos kong umorder agad na akong umuwi dahil nagdidilim na.

10:00 na ng gabi at late ako nakarating ngayon dahil medyo maraming nabili sa binilhan ko ng pagkain.

Nagpalit na muna ako ng damit at tsaka kinain ung binili kong pagkain.

Its already 11:45 in the evening and someone text me.

_

To be continued...