Midemde kelebek cesetleri var benim, kalbimde ise kanadı kırık kuşlar... Beklenilmemenin değersizliği koyuyor üstün başım. Küllerim savruluyor rüzgarda. Her an yanmaya hazır, en çokta bu korkutuyor beni. Aynı yangın beni sarmamalı bu defa kaybederim, bulamam kendimi... Göğüs kafesim dar geliyor her an kırılacak gibi. Saçların bile kırgın. Makas vurmalıyım belki onlara son hatıralarda silinip gitmeli. Ya da baktıkça hatırlamalı, sana kin tutmalıyım. Ama kinde tutamam ki sana. Nefretle dolamam, böyle duygular besleyemem sana karşı...
