Waves of Memories (Conflicto En El Amor Series#1)

04

     

              It's Thursday noon. I'm just here inside my room. Designing all my plates while I'm wearing my eyeglasses. Medyo sumasakit kasi ulo kapag babad sa pags-sketch, in fact it's so exhausting. Wala na naman ang proof namin. Kaya kaysa gumala. I chose na simulan na lang  yung 5 more plates na ipapasa ko sa next Thursday.

          Humihigop lang ako ng kape ng may tumawag sa phone ko. Inis kong binagsak ang illustration marker ko at sinagot ang kung sino mang Poncio Pilatong tumawag saakin.

        Unregistered number. Awit. Baka stalker! Or Hacker! Or scammer!

       At first I hesitated to answer. Pero dahil narindi ako, sinagot ko na lang.

           "Who the fuck is this?" I asked in a frustrated tone while massaging my forehead in frustration.

            [Oh, is that how you greet me?] Hindi pamilyar saakin ang boses. Sino ba 'to?

        "Excuse me, who is this?" I repeated in a sarcastic tone.

         [It seems you've forgotten already about our date.] I rolled my eyes nang makilala ko ang kausap ko. This Yuhan.

       "FYI. It's not a DATE." I emphasizes the word 'date' para malinaw sakanya na hindi yun date! Ang assuming nuh?

      [Whatever Ms. Bench.] He teased and chuckled on the other line.

       "Ano bang kailangan mo? I'm busy." I said at kinuha ulit ang illustration marker at trinace ang mga hindi ko pa nalalagyan ng highlights.

        [To ask where and when do you want to meet me.] He said in a low voice.

         " You're not even asking." I said in a bored tone. I heard him sighed. May binulong pa siyang kung ano pero hindi ko naintindihan dahil mahina lang ang boses niya. He even muttered a curse.

          [So where do you want to meet me? And when would it be?]He asked. Good. Masunuring marino.

           Nag-isip muna ako. Sa'n ba? Hmm.. Sa Amoré Café?

   

             "But first, saan mo nakuha ang number ko?! Sinong nagbigay? At bakit gustong gusto mo ako makita? May crush ka ba saakin?" I directly asked without even thinking.

               

           Hindi naman siya nagsalita. The other line was silent.

               Amputa. Anong klaseng tanong yun? Tangina. Bakit hindi ako nag-isip. Ako na ata ang assuming saaming dalawa e!

             Silence means yes? Amputa! Assuming nga ako!

              His silence made me feel a bit awkward. Feeling ko tinatawanan niya na ako sa tanong ko.

            "O-okay ibaba ko na lang 'to---"
Bigla naman siyang nagsalita kaya naputol ang sasabihin ko.

       
            [ I was asking you but you answered me with a question instead.] Turan niya. Dami kong inoverthink jusq! Eto lang pala sasabihin niya. Eto lang pala yung sagot niya!

        

      Tumikhim ako bago ulit nagsalita.

       "Sa coffee shop. Ikaw bahala kung kailan since ikaw yung atat na atat diyan." I answered while containing the authority in my voice. Para hindi niya mahalata na medyo affected ako du'n sa sarili kong tanong. Amp. Ang kapal ko naman kasi!