Waves of Memories (Conflicto En El Amor Series#1)

05

         

         It's been 5 weeks simula nang mangyari ang meeting namin ni Yuhan. But, hindi naman yun yung una. What I mean is yun yung unang pagkikita namin tapos kumain pa kami  sa labas.

        I told him it was just a friendly thing, although we're not friends pa that time. He kept on insisting it was a date. He also teased me, na friends na daw kami 2 days after it.

             Nakakapikon siya.

    
            At sa loob ng 5 weeks na yun, limang beses ulit kaming nagkita every Friday nga. Wala namang bago. He always tease me. Nagjo-joke din, parang gago lang. Bumabanat din siya minsan.

          Mas nakakatawa kasi nag research pa daw siya sa Internet ng mga typical na linya ng lalaki sa babae, kung pano daw yun sabihin sa babaeng walang balak mag boyfriend. Naghanap din daw siya ng mga corny jokes.

         

        He's damn cheesy. I prefer romantic type. He's the fucking opposite. But I think it's fun naman. Medyo maagan na din naman ang loob ko sakaniya.

     

        Like it was our fourth meeting, duon   ulit sa Café kung saan kami unang kumain. Bumanat siya ng mga corny jokes. Yung iba English pa. Tangina naman. At first akala ko wala siyang sense of humor. At ganu'n din ang first empression niya saakin.

        "Where do you bring a horse that is sick?" He asked. I rolled my eyes again for a hundred times. Isa na namang korni joke 'to for sure.

           I sipped my coffee first before answering him.

           "I don't know, saan ba?" Tanong ko sakaniya.

              He raised his eyebrows and grin.

              "Edi sa HORSEpital."

               Tumawa naman siya nu'n ng sobrang lakas while his right hand on his stomach.

           Good thing at kami lang at yung dalawang babae sa isa pang table ang nasa taas.

     
             I simply shook my head, natawa ako sa tawa niya at hindi sa jokes niya. Kung makatawa naman kasi akala mo wala nang bukas.

       

        "Dami mong alam." Sabi ko saka pinagpatuloy ang pagbabasa ng novel na kakabili lang naming dalawa. Sinamahan niya ako. Hindi naman daw siya mahilig sa libro, pero kung ako daw ang kasama niyang mamili at magbasa. Wala naman daw yung problema sa kaniya. Edi wow. Kinilig naman ako ng slight, pero hindi ko pinahalata. Kasi baka asarin niya na naman ako.

              I rolled my eyes nang marinig ang hagikgik ng dalawang haliparot sa kabilang mesa. Amp. Mga chismoshit amputek!

              I just took a sipped from my coffee.

            Hindi pa din naman ako maka get-over duon sa "Yes you're my type." na yu'n.

  
            Hindi ko yun sineryoso, although there's a side of me telling me, what if totoo nga? Na type niya ako? There's also a side me, telling, what if hindi? what if he's just playing around? Kasi naman, he just met me.

     

           Na awkward ako sa 2nd meeting namin dahil duon. Pero hindi ko na ulit siya kinulit about sa "type" thing.  Gusto ko na lang nu'n lamunin ako ng sahig at hindi na iluwa.