Evet artık evsizdik, bütün mahalle bizim kavgamızı izlemişti hiç sevmiyorum şu mahallelileri ya sinirimi bozuyolar. Yine o çocuk geldi yanımıza ve "özür dilerim" dedi. Bende "senin bi suçun yok o suç beni bikere bile dinlemeyen babamda zaten annemi de dinlemeye dinlemeye öldürdü" dedim. Ve "asıl sen iyi misin babam bişey yaptımı sana" dedmi ecem araya girereki " kavga falan sorun değil de şimdi nerede kalıcaz" dedi . Haklıydı üzgün üzgün bakarken, O çocuk "bende kalabilirsiniz" dedi "tabi isterseniz" demeyi de unutmadı bende "daha adını bile bilmiyoruz "dedim "benim adım Ali" "benim adım ece" "benim adım da ecem" dedik ve tanıştık onda kalmayı kabul ettik. Ve onun evine doğru yürümeye başladık. Issız sokaklardan geçtik ve bir ormana girdik korkmaya başlamıştım. Ve hala onu takip ediyoduk ondan sonra, çok küçük bi şatoya geldik. Çok küçük dediğime bakmayın yine bi apartman kadar vardı. İçimden "burası ne böyle dedim." Alide "burası benim küçük ve en sevdiğim şatom dedi ve içinden bi sırıtma geçti" ne yani dışımdanmı söylemiştim. Neyse şatoya girdiğimizde her yer karanlıktı kapı bi anda arkamızdan kapandı. (Arkadaşlar takip edip oy vermeyi unutmayııın)
