"Hyuuuung. Kalk artıııık. Kahvaltı yapacağııııız." Changbin, duyduğu Felix'in sesiyle kalkmaya çalıştı ama olmayınca kafasını geri yastığa koydu.
"Kalkamıyorum ki..." dedi Changbin. Felix de elindeki soğuk şişeyi Changbin'in ensesine koyunca küfür ede ede kalktı. Kalkınca yakınında duran Felix'in masum yüzüne baktı. Baya yakın olduklarından dolayı Felix'in kalbi hızlanmıştı. Ardından olayın farkına varınca kafasını çekti Felix.
"Öhm... Hyung hadi hazırlan kahvaltıya geç kalacağız."
Changbin kafasıyla onayladıktan sonra rastgele kıyafet seçip banyoya girdi ve üstünü değiştirdikten sonra Felix ile beraber aşağıya indiler.
Açık büfeye girip yiyeceklerini aldıktan sonra boş bir masaya oturup sessizce kahvaltılarını yapmaya başladılar. Sonunda bu sessizliği Changbin bozdu.
"2 ay kaldı biliyorsun değil mi?" diye sordu Changbin. Felix ilk olarak anlamasa da sonradan yaptıkları anlaşma gelince anladığını belirten şekilde kafa sallamıştı.
"Eğer 3 ay içinde beni acıdan nefret etmemi sağlarsan seninle konuşmaya devam ederim ama eğer bunu 3 ay içinde yapamazsan benim sesimi duymayı bırak beni asla göremezsin."
"Ama iyi haberim var acıdan nefret etmek üzereyim...Sanırım?" dedi Changbin.
Bunu duyan Felix, yumrusunun geçtiğini ve içinde tekrar bir umut dolduğunu hissetti. Changbin'e baktı.
"Gerçekten...mi?" dedi Felix. Mutlu olmuştu. Changbin de bunu görünce hafifçe gülümsemişti.
"Evet ama dediğim gibi henüz tam nefret etmedim." dedi Changbin.
Felix mutlulukla kahvaltısını ettikten sonra ayağa kalkmıştı.
"O zaman bugün bir yere gitmeliyiz." dedi Felix heyecanla.
"Nereye gideceğiz?" diye sordu Changbin.
Felix düşünmüş gibi yaptıktan sonra cevabını söyledi.
"Lunaparka."
Yb mi o?
Vallaha yazdım!
Helal olsun bana vuhuuuu
Neyse umarım beğenirsiniz ♥️♥️♥️
Çok öptüm sizi 💋💋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
pain don't go away ✧ changlix
Fanfictionlil_lix Hey, hyung! Neden acıyı bu kadar çok seviyorsun? [TAMAMLANDI/COMPLETED]