AUTHOR: painmetwelve
-
Yung feeling na, ang dami mong gustong bilhin pero wala kang pera. Ang dami mong gustong kainin pero wala kang pambili. Ang dami mong gustong hawakan pero hanggang titig ka nalang. Ang dami mong gustong puntahan pero hanggang pangarap ka nalang. Ganyan ang buhay ko. Hanggang tingin nalang ako sa mga bagay na gusto ko. Oo at nakikita ko sila pero hanggang doon na nga lang. Kailangan ko pang paghirapan ang isang bagay bago ko ito makamtam. Kulang pa ang allowance ko para may makain kaya kailangan ko pang magtrabaho. Kailangan ko pang magtrabaho nang magtrabaho para may matirhan akong bahay at para may pambili akong projects. Lumaki akong hindi na nanghingi pa kung anu-anong bagay. Ganyan ang buhay eh, natuto akong maging kontento sa kung anong meron kami. Lumaki akong matingnan lang ang isang bagay, sapat na. Kasi para sa akin, makita lang ito ng dalawang mata ko, kontento na akong matingnan ito araw-araw. "I want to give you everything but you won't give me a chance, I want to run away but I can't. You don't want me to reach you because you are down, Really? Fine! I'll reach you down."
