Innocent Angel & the Importunate stranger

Chapter 37 ( longing )

Chapter 37

"Shaneya sure ka ba sa gusto mong mangyari ha?"

"Oo Daniel, kailangan kung bumalik sa bahay."

"Ang tigas tigas ng ulo mo paano kung nandoon pa yung magnanakaw?"

"Daniel tatlong oras na ang nakalipas siguro naman wala na doon yung magnanakaw."

"Eh, paano kung nandun pa?"

"Eh di back out uli"

"Ghad! you're Impossible human being"

"Huwag kang mag alala. mag iingat ako, hindi ko pababayaan na masaktan kami ng little Angel ko."

"Anong gagawin mo?"

"Can you please Relax...Tsk..akong bahala."

"Tapos ako yung mag-aalala?"

"Hindi ko hahayaang mag aalala ka doc, yah know! Tsk. nag iisa ka lang na nagmamalasakit sa akin tapos pag aalalahanin pa ba kita. hindi maari yun!"

"Really?"

"Weally, weally Doc!"

"So ano ang tawag mo nararamdaman ko ngayon?"

"Ah, yan!? haha.. wala yan, parang ano lang yan, ah... maliit na maliit na kaba. so doc huwag mo ng alalahanin pa. baka lumaki pa yan"

"Tss.. you really really impossible"

"You too" She smiled at him.

Daniel rolled his eyes at her.

"Oh nandito na tayo, so anong plano mo?"

"Ahm..baba ako sa sasakyan mo syempre..tapos papasok ako sa bahay ko"

"Are you insane? paano kung nandyan pa ang magnanakaw?"

"Eh, paano kung wala na?"

"Eh, paano nga kung nandyan pa? ang tigas ng ulo mo"

"Eh paano natin malalaman kung di ko aalamin ha?"

"No!"

"Daniel ano ba! anong gusto mong gawin ko dito lang ako sa sasakyan at ikaw ang papasok sa doon ganun?"

"Exactly! so wait for me here and don't do anything stupid. got it?"

"H-ha?"

Napaikot ng mata ang lalaki at tangkang uulitin ang sinabi nito ngunit hinarang ng babae ang kamay para patigilin ito.

"Joke lang doc, I mean gets ko na" Nag peace sign pa ito.

"Stay here! babalik agad ako"

"Sige.. mag iingat ka ha, hindi ko mapapatawad ang sarili ko pag nasaktan ka nang dahil sa akin, so please no wounds no scratch. come back here safely. okay?"

"Wow, your so sweet Shaneya but I would appreciate it more if you listened to what I was saying"

"Hays... Oo na po sige na makikinig na ako..basta mag i-ingat ka ha."

"Don't worry I'll be fine"

Napasunod na lang ang mata ni Shaneya sa likuran ng lalake abot-abot ang kaba na nararamdaman. "Sana po makabalik ng ligtas si Dr. Beckham"

Hindi mapakali sa kinauupuan si Shaneya nakita na niyang pumasok na sa loob si Daniel at medyo natagalan ito sa pagbalik

gusto niyang bumaba sa sasakyan ngunit pinapahalagahan niya ang sinabi ni Daniel na huwag siyang aalis ng sasakyan.