Day10

48 10 24
                                    

Korktuğum şey başıma mı geliyor bilmiyorum.
Gözlerinin dudaklarına hizasını, perçemlerinin kaşlarına ne kadar uzak olduğunu unutuyor gibiyim.
Yatmadan önce hatırlamak için çabaladığım simanı ancak hardiskimdeki fotoğraflarına bakınca hatırlayabildim.

Biliyorum seni unutmak öyle bir utanç ki bu kendime kabul ettiremediğim hüzün daha evimize gitmeme bile bana fırsat tanımıyor.

Belki de bunu dün Bayan Choi ile konuşana kadar anlamayacaktım.

Bir görseydin seni ne kadar özlediğini hala ilk günkü gibi karşısına ben çıktığımda yanımda seni aradı.

Alışkanlık ya ben de bu hayale kendimi kaptırıp bir anlığına işte deyiverdim.

Ama ikimiz de biliyorduk artık buralardan çok uzakta olduğunu.

Zaten bunu farkeder farketmez 1 yılın acısını omuzlarımda ağlayarak çıkarmıştı.

Ben ise kendime yıllarca etmek istemediğim teselliyi Bayan Choi'ya ederken buldum.

Evet haklısın. 1 yıl ona gitmemek benim hatamdı. Bayan Choi'nin hiçbir suçu yoktu.

Ama ağlamamak için anılardan kaçarken seninle güzelleşmiş bu apartmana gelemezdim.

Ama bizi çocukları bilen yapayalnız Bayan Choi tabi ki bunu haketmedi. Zavallı giderken bile ellerimi sımsıkı tutup bir daha onu terketmemem için bana yemin ettirdi.

O benim aksine senin intihar ettiğine inanmıyor, birilerinin içinde olacağıyla ilgili şüphelerini anlatsa da...

Otopsi sonuçlarını herkes görmüştü ne bir yerinde darp, ne de morluk vardı.

Onun yaşlılığına vererek ciddiye almasam da bunu anlamış olacak ki bana bir yemin daha ettirdi.

"Ne olursa olsun evinize geri dönüp her şeyle yüzleşeceksin, zavallı Wendy sadece böyle huzura kavuşabilir. Bana yemin et Yoongi"

Yüzündeki durgun ve ciddi ifadeyle beni etkisi altına almışken onu reddetmek elde değildi.

Sadece şokun altındayken kafamı aşağı yukarıya sallayabilmiştim.

Ama birgün gitmem gerektiğini ben de biliyordum.

Hergün gitmemek için bahane uydururken sonunda yavaştan seni unutmaya başlamam, Bayan Choi'in uyarısıyla birlikte artık gitmeye karar vermiştim.

Yüzleşecek ve yeni bir sayfa açacaktım.

Son kez silüetine sarılacak, anıları tekrar tekrar başa saracaktım.

Ve intihar ettiğin ana kadar seni hayal edip sonunu bildiğim bir filmi yeniden izleyecektim.

O ev, sen ve ben...

Ahh yeniden seninle burada dirilsem ve yeniden seninle burada toprakla birleşsem.

Hikaye ile ilgili yorumlarınızı tahminlerinizi görmek çok isterim. Umarım beğeniyorsunuzdur. Hikayeden aldığım tepkiye göre bundan sonra yeni bölüm atıcam.


NIGHTMARE | WengaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin