Sorry, Who Are You?

Chapter 1: Mr. Pink Shoes

"Hi! My name is Tiffany Kate Asuncion. Nice meeting you all."  sabay upo sa aking upuan. Akalain mo yun may pa introduce yourself in front of your classmate padin sa college. Eh? Di ko din naman maalala ung mga pangalan nila. It is no use for me, i might recognize their face tho.

Most of my classmates are done introducing themselves but this guy caught my attention. Well, he is cute and I can say he is also fit but his shoes.

His shoes are same with mine. Pabalik balik ang tingin ko sa sapatos nya at sa sapatos ko. Oo nga magkaparehas talaga.

Oo may chance na magkaperahas ung sapatos kasi nga chuck taylor pero kulay pink? Bakla ba tong gwapong lalaking ito?

Tapos na ang klase namin. Palabas ako ng room ng may tumawag sakin.

"Tiffany!" tawag ni same pink shoes

"yes?"

"I think this is yours" he handed me my yellow card.

"thanks"

I was about to leave "nice shoes" sabi nya sakin nakangiti.

"thanks, Parehas tayo." sabay tingin ko sa sapatos ko.

"bihira akong makakita ng lalaki na naka pink shoes, sabagay it's chucks kaya okay lang. Cool bagay sayo" pero curious ako sa lalaking ito.

"thanks! Von by the way" sabay abot ng kanyang kamay.

"Tiffany, but you can call me TK" smilling to him.
------------
My mind is still on that guy. This is a first time I've seen a guy who wears pink chuck taylor. Sabihin nyo ng judgemental ako pero duh? PINK! PINK! PIIIINNNNNK! ung sapatos.

But on the other side I find him attractive with those pink chucks. Wish ko lang na lahat ng subject andoon  sya. Well you know, para naman may isa na akong kilala. Ang hirap kaya nag ikaw lang dito sa school walang kausap or walang kasabay.

I arrived at my second class. Wala sya dito baka di kami magka-klase.

"Tiffany Kate Asuncion" tawag ng professor habang nakatingin sa class record na hawak nya.

"Here!" sabay taas ng kamay para malaman nya kung saan ako nakaupo.

Buti naman at walang pa-introduce yourself in front si ma'am. Shy akong tao to the extend na akala mo suplada ako. Ayaw kong nakakaistorbo sa iba. Kaya kung di mo ako kakausapin, di din kita kakausapain.

"Von Nathaniel De Castro"

"Von Nathaniel De Castro?" sigaw ng professor namin.

Hinanap ko kung sino yun. Nagbabakasakali na sya si Mr. Pink.

"Here ma'am!"

Andito sya. Nakita nya ako nakatingin sa kanya. Ngumiti ako, ngumiti din sya with a wink pa. Landi ng lalaking to akala mo naman di pink ung sapatos. Hmmp!

"okay class! I am Ms. Michelle Kim."

"I want to arrange your sit according to your  first name."

"WHAT?"

"Ano daw?"

"Bakit?"

Reaksyon ng mga classmate ko. Well syempre nakakagulat. May pa sitting arrange si madam. Not just an ordinary sitting arrangement, First name basis ang lola mo.

So may chance na tabi kami ni Von. letter T ako sya letter V.. s T u V w x y z..

"Ms. Tiffany, sit here."

"Mr. Von, please sit next to Ms. Tiffany"

"okay class. So why on earth I arrange this class according to your first name instead of your last name?"

No one answered her question. We are all in silent mode.

"I arrange you this way kasi nakakasawa ung last name. Di naman tayo criminology. Plus, nakakahiya naman kung mag group study kayo sa bahay ng isa nyong klasmeyt tas tatawagin nyo sya sa last name baka buong angkan nya ang sumagot." pabirong paliwanag ni mam.

May point naman sya. Nakakatawa nga naman yun. Pano kung pumunta ako sa bahay nila Von tapos tatanungin ko yung may-ari ng bahay dito po nakatira si De castro.. Hahaha.

*kinalabit ako ni Von*

Hala! Isipin nya baliw ako. Tumatawa mag-isa. Nakakatawa naman kasi ung sinabi ni mam. Di ko mapigilang hindi ngumiti.

"yes?"

"may extra pen ka? Ayaw mag sulat ng pen ko"

"meron pero pink".

"di naman halata na mahilig ka sa pink" sabay abot sa pen ko.

"Thank you! I'll return it later".
---------

LUNCH BREAK

"TK, sabay tayo kumain?" tanong nya sakin habang palabas kami ng classroom para mag lunch.

"saan?"

"kahit saan"

"sige , caffeteria na lang tayo".

Nauna siyang naglakad.

Gwapo naman siya. Matangkad, moreno, matangos ilong, ung mata nya ang haba ng pilikmata tas bilog. Ung kilay ang kapal bagay sa kanya. Ung lips nya manipis pero mamula-mula. Bakit kaya sakin sumasama to? Baka bakla nga siguro.

Malabo naman type ako nito. 5'2" lang ako, di rin katangkaran ung ilong, kulot, morena, at higit sa lahat di ako sexy. Malamang talaga bakla to.

I wanted to ask him but I'd rather not to. Nakakahiya naman mamaya sabihin nya di kami close or friend tas lakas ng loob kong tanungin sya.

"Pili ka ng seats natin. Ako na lang pipila. Anong gusto mo?"

Ang mahal ng tinda dito. Club sandwich 35pesos. Yun lang ang pinakamura. My good grades! Mamumulubi ako sa school na to.

"club sandwich and water"sagot ko sa kanya sabay abot  nung bayad.

"ako na" sabay kindat.

Nakakainis tong baklang to. Kindat ng kindat. May sakit ba sa mata to. If I know, bakla sya. Pero lilibre nya ako? galante, first day nalilibre. Pero No, kahit pamasahe na lang matira sakin di ako papalibre.

"Thanks but no thanks" nilagay ko ung pera sa tray na hawak nya. Sabay hanap ng uupuan namin.

Ibalik nya kaya ung sukli? Or baka ibili nya ng juice. Paktay! Lakad ka Tikki.

Kinawayan ko si Von mukhang tapos na syang umorder. Ngumiti sya at lumapit.

"here"

May sukli, hay thank you Lord di ako maglalakad. Di ko na binilang ung inabot nya. Kumain na lang ako.

Madami kaming napag kwentuhan. Saan syang school galing. Bakit ito ung course na napili nya. So basically, getting to know each other. I can say that he is a good guy with a big dream. He talks alot actually. I like talkative person because I can learn new things and idea.

Von is really cute. I like him I think. Hindi dahil sa gwapo sya pero isa na din yun sa dahilan. Marami syang gustong gawin at sobrang laki ng pangarap ng lalaking ito. Buti pa sya kasi ako, di ko alam kung anong gusto ko. Di ko nga din masagot ng maayos bakit ito ung course na pinili ko.

******
A/N

Hope you like my story. 😊 feel free to ask me.

First time kong mag sulat and I hope natawid ko ung story.

Enjoy reading 😊