Het Huis Anubis : De Herrijs van Sibuna

Hoofdstuk 1 : Het Huis Anubis.

02-01-2020

Het is stil op straat, er rijden weinig tot geen auto's het lijkt wel uitgestorven. In één van de enkele auto's die er wel rijd zit een jongen genaamd Jake. Jake is onderweg naar zijn nieuwe woonplek aangezien hij daar is heen gestuurd door zijn moeder die op zakenreis moest naar Egypte

''Je gaat in Het Huis Anubis wonen'' is wat zijn moeder tegen hem zei. ''Maar waarom dan? Waarom kan ik niet bij opa en oma gaan wonen?'' vroeg Jake aan zijn moeder. ''Lieve Jake, je weet zelf dat opa en oma dat niet meer kunnen om jou te verzorgen. Ik beloof het jou dat je goed verzorgd zal worden in het huis.'' Zei zijn moeder. ''Alsof jij dat weet'' zei Jake nors. ''Toevallig wel'' fluisterde zijn moeder in d'r zelf. ''Sorry wat? '' vroeg Jake.. ''Nee niks'' is het laatste wat zijn moeder zei voordat ze hem achterliet in de taxi op weg naar Het Huis Anubis...

Niet veel later stopt de auto naar anderhalf uur rijden. ''Meneer Martens?'' vraagt de taxi chauffeur. Jake kijkt de man aan en begrijpt daaruit dat ze er zijn. Jake stapt uit en het eerste wat hij ziet is het enorme grote huis. ''Wauw..'' is het eerste woord wat zijn mond verlaat. ''Meneer, uw koffers?'' zegt de chauffeur die al een tijdje wacht met de koffers van Jake in zijn hand. ''Ohja, sorry!'' zegt Jake en hij neemt de koffers van de man over. Voor hij het weet hoort hij een paar piepende banden en een auto die heel hard wegscheurt. Jake kijkt om en ziet dat de taxi opeens verdwenen is.

Jake pakt zijn spullen bij elkaar en loopt het pad op die leid naar de deur. Hij zoekt naar de bel en drukt er op, de deur lijkt een stuk open te staan. Jake besluit om maar naar binnen te gaan, hij komt terecht in een grote hal met oude rode muren. Jake besluit even rond te kijken tot dat hij een zware stem hoort. ''Wat moet dat hier?'' vraagt de stem. Jake draait zich om en hij ziet een man van ongeveer 50 a 60 jaar oud staan. ''Oh sorry meneer, ik ben Jake Martens.. Ik kom hier wonen'' zegt Jake en hij steekt zijn hand uit om die te schudden. ''Je bent te laat'' zegt de man.. ''Dat weet ik meneer. Mijn excuses mijn moeder wilde nog afscheid van mij nemen voordat ze vertrok'' zei hij. ''Je lijkt precies op je moeder'' zegt de man. Jake kijkt hem raar aan. Net als Jake aanstalten wilt gaan maken om te vragen hoezo hij zijn moeder kent komt er een vrouw uit een deur. ''Ahh jij moet vast Jake zijn?'' vraagt de vrouw en Jake knikt. ''Aangenaam! Ik ben Joyce en dit is Viktor. Ik ben de huishoudster hier! Een leuk weetje ik heb hier vroeger als puber ook gewoond. Viktor lijkt heel streng maar hij heeft een klein hartje toch Viktor?'' vraagt de vrouw die Joyce heet aan de man. ''Ja nou het zal wel. Joyce leg jij de regels uit en laat jij Jake zijn kamer zien?'' vraagt Viktor en Joyce knikt.

Nadat Joyce het hele huis had laten zien zijn ze aangekomen bij de kamer van Jake. ''Nou en als laatste je moet om 22:00 in je kamer zijn, sterker nog dan is het bedtijd. Viktor wilt dan graag een spelt kunnen horen vallen.'' Lacht Joyce. ''En dan is dit jouw kamer'' zegt ze en ze doet de deur van de kamer open. Jake ziet een blauwe kamer met 2 bedden. ''Ik neem aan dat ik een kamergenoot heb?'' Vraagt Jake. ''Ja dat klopt! Jij slaapt samen op deze kamer met Vince. We hebben Vince hier neer geplaatst omdat hij alleen maar aan het stoeien was met zijn broer. En aangezien Vince hier de oudste is vonden we het een leuk idee om jullie aan elkaar te koppelen zodat hij je verder meer wijs kan maken in Het Huis Anubis'' Lacht Joyce. ''Nou dat laat ik jou nu even alleen zodat jij lekker je spulletjes kunt uitpakken en neer zetten. Ik ben beneden mocht je nog iets nodig hebben! Tot straks..'' en met die woorden verdwijnt de vrouw uit de kamer. Jake schrikt van de deur die dicht valt, en hij kijkt om zich heen. ''Nou dan.. Geweldig'' zucht Jake en hij gaat op zijn bed zitten. Jake pakt zijn rugtas en ziet dat er een brief in zit. Hij pakt hem uit de tas en begint te lezen.

''Dag Jakie,

Ik hoop dat jij snel een beetje kunt wennen in Het Huis Anubis. Ik ga je ontzettend hard missen, en ik vind het jammer dat we elkaar even niet meer kunnen spreken daarom schrijf ik deze brief aan jou. Lieve Jakie, mocht er iets zijn qua gevoelens of spanningen die je de eerste weken zult beleven heb ik een dagboek in jouw tas gestopt. Ja ik weet het een dagboek klinkt ontzettend kinderachtig maar geloof mij.. Het helpt.

Ik hoop dat je nieuwe vrienden zult maken, zodat je tijd in het huis toch nog wat leuker word. Ik weet zeker dat je een top tijd zult hebben daar! En laat je niet gek maken door Vikt... de andere bewoners! Blijf jezelf en dan komt alles goed!

Ik hou van jou!!!

Vele kusjes,

Mama''

Dat is gek, wie is Vikt? Vroeg Jake aan zichzelf. Niet veel later knalt de deur van zijn kamer keihard open. ''Oh sorry!'' roept een onbekende stem. Jake kijkt naar de deur en ziet daar een charmante jongen staan. Het lijkt wel of Jake droomt! ''Ik uhmm ben Jake'' zegt Jake zachtjes. ''Aangenaam, ik ben Vince.'' Lacht de jongen vriendelijk. Jake schud hem de hand en hij kijkt weg aangezien de jongen in enkel zijn handdoek stond. ''Ohja sorry ik zal mij even aankleden haha..'' Zegt Vince en hij verlaat de kamer weer