Aberrant Love

Chapter 22 * Their Dates *

Chapter 22 * Their Dates *


Author's note: yeah, i was thinking, Jessica has been doing a lot in my story so, im giving her a day-off. Ang chapter nato ay para kay Mio, Yana, and Leah with their Dates. Dont forget to leave your comments and to vote. Thanks.



Leah's POV


*Buzzzzzzzzzz


I groaned. 6 na oh... Sunday pala ngayon. Wait... Mag sisimba kami diba?! I quickly got up and went directly to the bathroom and do my things. I wear something pink and then a white flash shoes. Nag perfume na konti at bumaba na. nakita ko si Jessica, Mio and Yana sitting in the corner habang kumakain?

" Hoy, bilisan niyo na. Mag sisix na oh... late na tayo neto." sabi ko at nakatinginan naman silang tatlo at tumawa. Okay? Whats so funny?

" Leah, 4 pa lang. Wag ka ngang exag, have you forgotten? Inadvance mo yung time so alarm clock natin, 2 hours pa nga yung inadvance mo." sabi ni Jessica, habang tumatawa. I glared at the other two who was laughing out loud.

" Stop it! Aurgh... kainis." sabi ko and that's when i realized...

" BAKIT KAYO NAKAPINK?!" sigaw ko. Tinignan nila ang isa't isa at tumawa. Seriously, ang happy nila ngayon.

" Hayssst... Destiny natin to, Leah." Mio said. I rolled my eyes. Destiny, pwede Disney?


When 5 am came, nag commute na kami papuntang simbahan. Weeee! Wala pang masyadong tao:) We sat sa pinaka center na upuan. I like the idea of goint to church with Akii... ha? Ba't ko siya iniisip?

" Paupo." sabi nung guy sa tabi ko. And...

" IKAW?!" oops... napalakas yata. Jessica shushed me, hindi siguro napansin tong lalaking to. Aurgh... naka navy blue polo siya inside at nag dark blue na jacket. Brushed up hair, my GOD. Can I say his already perfect? Nasan kaya siya nung nagpaulan ang Diyos ng kagwapohan? Siguro nasa front row siya.

" Hahaha... Di mo naman ako siguro namiss." he chuckled revealing his dimples. Aurgh... Im having an urge to pinch his cheeks. Well, too late, nasa pisngi na niya ang kamay ko. He looked at me with a questioned look. And then...

" Awww! A-aray!" i pinched him. Natatawa ako sa itsura niya. He looked so adorable. I released him and nakita ko naka pout siya, erm... so cute!!!

" What did i ever do to you, ha?! Grabi naman, oh. Ang sakit." sabi niya habang hinihimas ang pisngi niya. OMG. Nagiguilty ako sa ginawa ko. Namumula talaga ang pisngi niya. Blame his cuteness, not me.

" Oy, masakit ba talaga?" tanong ko sakanya, hinawakan ko yung kamay niya na nasa pisngi pero umiwas siya. Oh my, masakit nga siguro.

" Akii naman eh, sorry na. Nadala lang ako. Please forgive me?" sabi ko as i pleaded. Tinignan niya lang ako then umiwas ulit. Damn, ang galing niyang magpaguilty.

" Akii, sorry. Im really really really sorry... Patawarin mo na ako." sabi ko. Grabi naman to, baka gusto pa niyang lumuhod ako?

" Kiss mo muna." sabi niya sabay turo sa pisngi niya. I glared at him as he smirked at me.

" Manyak ka." sabi ko at umayos ng upo.

" Oy, sige na. Isa lang, bahala ka. Magagalit si God." pagbabanta niya sakin, i , again, glared at him. His smiled wider revealing his dimples once again.

" Pwede ba? Hwag kang ngumingiti kung ayaw mong mamula uli yang pisngi mo." sabi ko and looked at front.

" So, you were decieved by my smile, ha? Provoking you to pinch me so hard... So, you're telling me that its my fault?" tanong niya.

" No, i didnt say that. Well, sort of. Blame your dimples." i said honestly. Tapos nakita ko naman siyang ngumiti.

" Did i told you already to stop smiling?" sabi ko. He pressed his lips together trying to hide his smile. The mass started and as much as i tried to concentrate, i cant. Im bothered by Akii's presence. Kapag nakikinig ako, he would play with my fingers bringing electricity. Alam niyo yun? I cant help myself from smiling everytime he does that.

The mass ended peacefully. Yes, makakauwi na ako.

" See you, Leah. Boku wa daiski..." sabi niya and kissed the back of my hand and walked away. Shems... Im blushing>///////<

------------

Yana's POV


After naming mag-simba, dumeretso ako sa bahay. Well, wala akong magawa sa bahay kundi makipag-away sa 5 years old kong kapatid. I know, immature much... I decided to visit my grandma's library. I love reading books.

Pumasok na ako, im gonna help her today with her works. Librarian kasi siya dito, and since she's old, kailangan niya ng tulong.

" Lola..." tawag ko sakanya. She looked at me and then smiled.

" Yan-yan, miss mo na si lola nuh?" sabi niya sabay hug sakin.

" You're going to help right?" she asked and i nodded.

" Well, start with piling this books back to their shelves. This kids dont know how to." sabi ni lola at bumalik sa pwesto niya kanina. Nilagay ko na sa pushing cart ang mga libro. Lola's right, hindi nila alam kung pano magbalik ng libro. Ang math books nasa Literature Isle na. Grabi. I was piling books sa Astrology section...

" Alam mo, para kang bituin, ang hirap abutin." biglang sabi ni... Zorren?! WTH? Anong ginagawa niya dito? Napahinto ako sa ginagawa ko at nag crossed arms sa kanya.

" Anong nakain mo at nagustuhan mong pumunta ng library ngayon, Zorren? i know you hate books, pwede ka ng lumabas nuh." sabi ko sakanya. He sighed and looked at me.

" Eh, sabi nila, gusto mo daw mag-basa. Kaya, heto ako oh. Nagbabasa para ma-match tayo." i pressed my lips trying to hold my laughter.

" Iba ka rin, nuh? Hay..." sabi ko at nagsimula nang mag-pile uli. Na-shock ako ng nagpapile na din si Zorren ng mga books.

" Oy, adik ka ba?" tanong ko, lumingon siya sakin and smiled.

" Oo, adik sayo." sabi niya and nag-wink sakin. Seriozly? Kelan pa siya natutong magpakilig?

" Hahaha... bahala ka nga diyan." sabi ko pagkatapos kong i-pile yung books na dapat nasa Astrology isle. I pushed the cart papuntang fiction isle. And, still, nakabuntot parin sakin si Zorren.

" Alam mo para tayong fairytales." sabi niya. Alam ko, babanat na naman yan.

" Bakit?" tanong ko trying to hide my smile.

" Kasi, we'll live happily ever after." sabi niya.

" Pano ka nakakasigurado na sasagutin kita?" tanong ko sakanya.

" Well, i already told God to reserve your heart for me. Its either you'll love me or i'll love you. You choose." sabi niya. Fudge. Ito na ba ang sinasabi nilang kilig much?

---------

Mio's POV


" Mio, nasan pala yung files na picture booth?" tanong ng secretary naming si Jean.

" Nasa desk ni Kyle. Kunin mo nalang." sabi ko habang nagsusulat ng report para ipasa namin sa principal. Si Kyle pala ang president namin.

" MIo, kulang po yung file sa Chocolate booth, ano pong gagawin ko?" tanong naman ni Paula, P.I.O namin.

" Just put it in my desk, i'll do it." sabi ko. Aurgh... another work for me.

" Wala ng time! kailangan ko ng words of wisdom!!!!" sigaw ko. Wala na, napiga na lahat ng words of wisdom ko sa utak ko. OMG. Kulang pa naman tong report na ipapasa ko. SHemay!

" Hi!" sigaw ni... Curt? He walked towards me, and handed me a drink. Kinuha ko naman yun, at nagsulat na uli.

" Ayaw mo? Binili ko pa yan sa labas ng school. Wala yan dito sa school." okay... Dont mind him, Mio. Kailangan mong tapusin to.

" Alam mo, maganda ka parin kahit seryoso." kikiligin na ba ako?

" Ano ba yan, natatabunan mukha mo." sabi niya, sabay hawi ng buhok ko na sabagal sa mukha ko. Yaiks... hindi ako makapag-concentrate neto.

" Bakit ka namumula? May lagnat ka ba?" tanong niya at nabigla ako sa paglapat ng kamay niya sa noo ko. My God, bakit nga ba ako namumula?

" Ano? Seryoso?" tanong ko at kumuha ng mirror at tinignan ang mukha ko. I looked like a red potato este... tomato. Im blushing. Kahit maliit lang na bagay na ginagawa ni Curt kinikilig na agad ako?

" Dont worry, mahal parin kita kahit pulang pula na ang mukha mo." i pressed my lips together trying hard not to smile, but eventually, i failed.

" Ooy! Kilig siya!" sabi niya atsaka tumawa. Pasalamat siya at wala samin ang atensyon ng mga Student Council. Prince charming pala siya dito sa school.

" Ay naku naman eh! Ano ba yan at hindi mo ako pinapansin?!" nabigla ako sa pagsigaw niya, inagaw niya yung ballpen ko at yung sinusulatan kong report.

" Oy, Curt! Mamaya na muna yang landian, may ipapasa pa yan si Ms. VP." sabi ni Yana na nagsusulat din, oh wait- landian?

" Hoy, Yana-"

" Wait lang ah? Ipapasa ko lang." O____O

" Hindi pa yan tapos!" sigaw ko.

" Eh di, ako bahala. Gawin mo na yung ibang task mo para makapag date na tayo." sabi niya pagkalabas niya. DATE?!!!!!

" Oyyy! Si Mio, may ka-date! HAHAHA!!" tinukso nila ako ng tinukso. Aish, i need to focus na ulit na gawain ko.

Minutes later....




Nakasubsob na ako sa desk, after that tiring works, parang ayaw ng mag-function ng utak ko. I tried to sleep but ayaw naman pumikit ng mata ko.


*creeeeek*


I lifted my head to see who came in. Si Curt...

" Oh ano sabi sa report ko?" tanong ko.

" Your grammar is so unbelievable. Your words of wisdom is even unexplainable." ha? Ano daw?

" A-ano? Does that mean its okay or not?" tanong ko at tinignan naman niya ako.

" Mr Principal liked it." sabi niya, MY GOD! Well, i did everything to make the best of it, pero kung ganun lang rin naman, ay wait... say what????


" T-talaga? Totoo?" tanong ko.

" Yeah, pwede ka na daw maging asawa ko." sabi niya, apo pala siya ng principal namin.

" Asawa mo? Hindi pa nga tayo." sabi ko naman. He held my hand and intertwined our fingers.

" Hwag kang mag-alala, magiging tayo din balang araw." sabi niya. Kilig much much much!!!