Sana Seviyorum

BÖLÜM 1

Her elveda yeni bir başlangıç için merhabalarla flörtleşir...

     Anne rahmine ilk düştüğü gün yazılırmış insanın kaderi. Benimse doğduktan yıllar sonra kaleme alındı yarım kalan, okunamayan kaderim.

     Kurulu, değiştirilemez yelkovanla akrebi ise keskin bir kılıçtan olan saattir yaşamımız. Dedim ya değiştiremezsin. İlk düşüşün, kalkışın, arkadaşın yaşayacakların, öğreneceklerin hatta ilk sevgin ilk yenilgin ilk ayrılığın ve ilk ihanetin. Değiştiremezsin işte elinden de gelmez bir şey, aslında istersin bazen bu kurulu düzeni değiştirmek baştan yazmak ve tekrardan yaptığın hataları yapmadan yaşamak. Ama olmaz işte o akreple yelkovanın önünde duramazsın. Ne kadar sağlam bassan da yere sana yaklaştıkça ikisi, ya devam etmek zorundasındır yoluna ya da göğüs gerip inat edersen durmaya bir hamlede seni böler ortadan, kılıçtan keskin olan zaman.
     Tutmayı denersin. Deriz ya dursun zaman şimdi kimse gitmesin bir yere ya da gelmesin bir başkası yanıma, şimdi dursun ve daha akmasın dediğimiz zamanlar. Bölmez belki sımsıkı durduğumuz zaman ki gibi karşısında bölüp geçmez ama keser, acıtır, kanatır. Avuçların dayanmaz onun gücüne sen ittirdikçe keser o kılıç avuç içlerini ve yine kaybeden sen olursun.

     Sonra kaldırıp gözlerini baktığında kendine ya bölünüp kaybolmuşsun zaman dedikleri şeyde ya da bakmışsın işte kanayan avuç içlerinle diz kapakların. Sonra vazgeçersin eğer hala ölmediysen. Akrep ve yelkovan henüz ensenin dibinde değilken kalkarsın ayağa ve yürümeye başlarsın. İyileşecek avuç içlerin ve kabuk tutacak diz kapakların. Acıya duyarsız olacaksın belki ama öğrendin artık değil mi kafa tutulamayacağının zamana.

     İçindeki tek şey ve seni yürümeye iten şey "Umut" şimdi değil belki ama ilerde yine bir gün karşılaşırız kafa tutmaya çalışırken zamana. Ve ilk seferinde ayrı yollara gittiğimiz için inanırım ben elbet bir gün karşılaşacağımıza...