Thuis is waar de verhalen gaan leven

4) Vrienden voor het leven

Opdracht 4) 'Funn' van boekenclub Olympus gemaakt door @DaveDutch

~ Voorwoord ~

Voor deze opdracht was mijn inspiratie echt ver te zoeken. Hoe kan ik nu een verhaal schrijven over mensen die ik helemaal niet ken. De deelnemers van de schrijfclub heb ik nog nooit gezien in het echte leven, alleen soms even gesproken in een chat of tussen door in de reacties. Dus de hoop had ik eigenlijk al opgegeven en zou deze ronde ook alleen maar gaan recenseren. Tot ik ineens wel een idee kreeg (dat idee kwam in mij op toen ik op de fiets zat onderweg naar huis) en eigenlijk was dit misschien niet zo heel moeilijk, je hoeft het niet moeilijk te maken dacht ik bij mijzelf.

Er zijn een aantal lieve deelnemers die in mijn verhaal willen voorkomen: -) bedankt daarvoor. Ik kan alleen niet beloven dat iedereen een hele grote rol gaat krijgen in het verhaal. Neem het mij niet kwalijk als ik jou beschrijf en dat het dan totaal niet klopt. Ik wil absoluut niemand beledigen of in een slecht dag licht zetten.

Veel lees plezier !

***

Met een frons op mijn gezicht staar ik uit het raam naar buiten. Mijn pen hou ik in mijn hand geklemd en tik er in een constant ritme mee op tafel. Zachtjes bijt ik op mijn lip en trek mijn blik los van het raam. Een diepe zucht ontsnapt uit mijn mond en ik richt mijn ogen weer op het notitieboekje voor mij.

De zinnen die ik heb opgeschreven lees ik nog een keer na. Maar nog steeds vind ik het niet goed genoeg, de zinnen lopen nog niet goed en er mist nog heel veel spanning. Langzaam blader ik even door mijn aantekeningen heen en probeer te ontdekken of ik iets over het hoofd heb gezien, maar dat is gelukkig niet het geval. Mijn ogen laat ik langs de vele aantekeningen gaan, er staat zo veel geschreven dat het bijna niet meer te overzien is.

Omdat ik zo in gedachten ben heb ik niet door dat mijn slaapkamerdeur opengaat en mijn jongere zusje naar binnen komt. Ik schrik mij dan ook kapot als ik een hand op mijn schouder voel. Met een geschrokken uitdrukking op mijn gezicht draai ik mij om 'Jeetje Yentl, doe dat nooit meer alsjeblieft 'Je bezorgt mij echt kippenvel' zeg ik geïrriteerd tegen haar. Met een grijns rond haar mond kijkt ze mij aan en haalt vervolgens haar schouders op 'Ik heb je al een aantal keer geroepen Esmee, maar je gaf geen antwoord' verklaart ze simpel. 'Wat was je aan het doen?'.

Voordat ik kan antwoorden, zie ik dat haar ogen naar het notitieboekje gaan. In een snelle beweging pakt ze het boekje van mijn bureau af en begint ze erdoorheen te bladeren 'Weer aan het schrijven?' Wanneer komt er nu eens een boek van je uit?' Vragend kijkt ze mij aan.

'Weet ik niet' antwoord ik fluisterend,

Nog met mijn schrijfboekje in haar handen gaat Yentl op mijn bed zitten en laat haar ogen over de regels gaan. Op haar gezicht verschijnt een glimlach als ze de volgende pagina omslaat 'Oh dit is leuk, je hebt je karakters voor het verhaal al helemaal uit geschreven' reageert ze enthousiast. 'Ja dat klopt, maar geef mijn boekje nu maar terug dan kan ik weer verder waar ik mee bezig was' vraag ik aan haar terwijl ik mijn hand naar haar uitsteek.

'Nee echt niet' ik wil nog even weten wie je karakters allemaal zijn'. Het kussen achter haar rug zet ze even goed rechtop en leunt er dan vervolgens tegenaan. 'Oké laten we eens even kijken wat voor karakters je hebt bedacht voor je nieuwe verhaal'.

Haar stem klinkt door de kamer als ze alles hardop voor leest wat ik heb geschreven. Ik sluit even mijn ogen en zucht diep. Normaal hou ik er niet van als mensen mijn verhaal lezen, omdat ik toch altijd twijfel of het wel goed genoeg is.

'Eliza is een meisje dat gek is van dieren, thrillers, de Spaanse taal en altijd wel een quote voor je klaar heeft staan 'verder is ze 18 jaar oud, heeft ze lang blond haar en lichtgroene ogen' nadat mijn zusje deze woorden uit spreekt kijkt ze mij even met een vragend gezicht aan 'Waarom houdt Eliza van de Spaanse taal?'. Lachend haal ik mijn schouders even op 'Dat blijft nog even geheim, daar kom je wel achter als je heel het verhaal leest'.