ذات الرداء البنفسج

ذات البنفسج22

فى منزل نور
نور قامت من النوم واخدت شاور وادت فرضها ولبست هدومها ونزلت لوالدتها
نور: ماما
مازن: صباح الخير
نور بابتسامه هادئه: صباح النور ماما فين وفين بابا
مازن: بابا وماما انزلوا يشتروا حاجات من المول وجايين
نور: ايدا يعنى انت مش هتوصلنى؟!
مازن بسخريه: انتى عبيطه يابت وانا اوصلك ليه ما ترنى على جوزك يوصلك
نور : يوووة دا انت بارد
مازن زق نور: امشى يا بت من هنا
نور رنت على ليث، وليث رد عليها
نور بابتسامه هادئه: صباح الخير
ليث : صباح النور يا حبيبتى عامله ايه
نور: الحمدلله وانت عامل ايه
ليث : الحمدلله
نور: ليث ممكن تيجى توصلنى لأن عندى كورسات و بابا وماما فى المول ومازن مش راضى يوصلنى
ليث بابتسامه هادئه: حاضر يا حبيبتى مسافه الطريق واكون عندك
نور : تمام مستنياك
نور قفلت الخط وبصت لمازن
نور: مستغنيين عن خدماتك يا اخويا
مازن : دلوقتى مستغنيه عن خدماتك وبعدين المفروض تودعينى قبل ما اسافر
نور باستغراب: تسافر ؟! هو انتوا مسافرين؟!
مازن بابتسامه: ايوا يااختى الإجازة خلصت وهنسافر بكرة أن شاء الله
نور بحزن: محدش قالى ؟!
مازن راح لنور واخدها فى حضنه: وانا قولتلك اهو
نور حضنته : هتوحشنى يابارد
مازن بعد نور عن حضنه: باارد تصدقى انك معندكيش زوووق
نور: أنا معنديش زوق يا مازن
مازن : ايوووة يا زفته قطع كلامهم صوت طرق على الباب
نور بعناد: روح انت افتح
مازن: مش فاتح افتحى انتى
نور : مش فاتحه
فريدة بنفاذ صبر: ياااااعالم حد يتزفت يفتحلى
نور: حاااضر
نور فتحت الباب لفريدة
فريدة بغضب: كل داااااا
نور : خلاص بقا يا ديدا
فريدة: جوجو فين مش سمعاالها صوت؟!
نور: بابا وماما راحوا المول
فريدة: طيب
نور : هتروحى الجامعه
فريدة: ايوا جاسر زمانه جاى كمان شويه
نور فونها رن وكان ليث
نور: طيب استأذن أنا ليث وصل
فريدة ومازن: مع السلامه
فريدة بصت لمازن اللى باصص ليها ومبتسم
فريدة: منور يا بأف
مازن بقرف: بأف ابو شكلكوا بنات عرة
فريدة: عرة فى دماغك يا مازن الزفت
مازن: اخرسى يا زفته انتى
فريدة: بقولك ايه ما تروح تعملنا حاجه نشربها على اما جاسر ييجى
مازن: وحياه امك انتى عبيطه يا بطه مين اللى يعمل لمين
فريدة : ياعم خلاص انا غلطانه كتك القرف
_________________________________________
نور نزلت لليث
ليث كان ساند على عربيته وبيبص فى الساعه نور راحت ليه ووقفت قدامه
نور بابتسامه هادئه: صباح الخير يا حبيبى
ليث بحب: صباح النور يا حبيبتى يلا بينا
نور بابتسامه هادئه: يلاا
ليث ركب العربيه ونور ركبت جمبه ليث شغل عربيته ومشى
ليث: هتخلصى امتا يا حبيبتى
نور: امممم على الساعه 4 كدا
ليث : تمام لما تخلصى رنى عليا وانا هجيلك
نور: أن شاء الله
ليث مسك ايد نور وباسها بحب: ربنا يخليكى ليا
نور بحب: ويخليك ليا يا حبيبى
ليث: يلا وصلنا خلى بالك من نفسك
نور: حاضر يلا سلام
نور نزلت من العربيه ودخلت الجامعه وليث راح الشركه
ليث وصل الشركه ركن عربيته وطلع مكتبه واستدعى رضوى السكرتيرة
ليث لرضوى : هاتيلى الملفات اللى عايزة تتراجع
رضوى بدلع: حاضر حاجه تانيه يا افندم
ليث بتذكر: الاجتماع مع الوفد الايطالي الساعه كام
رضوى : 3 ونص ياافندم
ليث : تمام روحى انتى
_________________________________________
فى مكان آخر
مجهول ١: اخيرا يا حبيبتى هتكونى ليا وبس أنا رجعتلك يا حياتى وهخليكى ليااا وحشتينى اوووى اووى
مجهول ١: هاا لقيتها
مجهول ٢: ايوا يا بيه لقيتها وهى دلوقتى فى مكان بيعطى كورسات وتقريبا هتخلص على الساعه 4
مجهول ١: تمام اوى الساعه دلوقتى كام؟!
مجهول ٢: الساعه 2 يابيه
مجهول ١: كمان ساعه تجهزلى عربيتى هنروح المكان دا
مجهول ٢: تحت امرك يا بيه
مجهول١: روح انت
مجهول١ مسك الصورة فى ايدة وباسها ومرر أيده عليها : اخيرا يا نور اوعدك انى مش هتخلى عنك تانى مش هسيبك انتى ملكى ملكى أنا وبس
___________________________________________
فى الشركه
ليث بيراجع الملفات جاسر فتح الباب ودخل
ليث بص بغضب : انت مفيييش فايدة فيك يا زفت
جاسر : خلاص يا سيدى اطلع يعنى واخبط تانى عشان ترتاح
ليث : ايه شغل العيال دا ؟! اترزع اقعد
جاسر: اترزع تشكر يا صاحبى
ليث: كنت فين؟! واتاخرت كدا ليه؟!
جاسر: هكون فين يعنى كنت بوصل فريدة الجامعه
ليث: طيب عندنا اجتماع الساعه 4
جاسر: أيوة ما أنا عارف
ليث: طيب يا اخويا اتفضل على مكتبك يلا
جاسر: طيب يا اخويا
جاسر راح مكتبه وليث كمل شغله
__________________________________________
فى الجامعه
فريدة بضحك:هههههه الدكتور دا حكااااايه بجد دمه خفيف اوى يا جماعه
روان: ههههه اه والله دمه خفيف بشكل
منه: محدش خد باله من حاجه؟!
روان باستغراب: حاجه ايه؟!
منه بخبث: يعنى دكتور دمه خفيف صغير وحليوة كدا وكان كل شويه يبص على فريدة
روان بصت لفريدة وضحكت : نقول مبروووك
فريدة : مبروك على ايه انتى هبله انتى وهى
منه: لييه بقااا
فريدة: لانى متجو.... قطعت فريدة كلامها
روان بصدمه: لانك ايه يافريدة
منه: فريدة انتى اتجوزتى؟!!!!
فريدة بتبرير: والله يا جماعه الموضوع جه بسرعه اوى لبسنا الدبل وكتابنا الكتاب على طول
روان بحزن: للدرجادى ملناش قيمه عندك
فريدة: والله يا روان الموضوع كان بسرعه اوى وكمان ماما ليلى سافرت وسابتنى قبل كتب الكتاب بيوم ومكنتش مركزة فى اى حاجه انا اسفه والله
منه: كان المفروض تقولينا يا ندله
روان : جماعه انا واخدة موقف
منه بضحك: ياشيخه اتنيل منه حضنه فريدة بحب : الف مبروك يا حبيبتى
فريدة حضنتها وعيطت : متزعلوش منى انتوا عارفين بحبكوا اد ايه
روان حضنه فريدة : بس ياهبله احنا اخوات حد بيزعل من أخته
منه: جمااعه
فريدة وروان بصوا ليها
منه: خمس دقايق والمحاضرة هتبدا اجروووووو
روان : يا نهار اسود أجرى يا فريدة
روان ومنه وفريدة جروا على المحاضرة
روان وفريدة ومنه دخلوا المدرج بس الدكتور وقفهم
الدكتور: رايحين فين يا بهوات انتوا عارفين اتاخرتوا كام دقيقه
فريدة بصت فى الساعه
فريدة للدكتور: ١٠ دقايق
الدكتور بص لفريدة : ١٠ دقااايق دول مش مكفيينك عمتا أنا مش هسمح بالاهمال دا ولو العشر دقايق دول ميفرقوش معاكى فا بيفرقوا فى محاضرتى اتفضلوا برة
فريدة ببرود: برة برة حضرتك بتطردنا من الجنه يعنى
الدكتور: قووولت برررة
روان: ما خلاص طالعين اهوو
منه ضحكت وخرجت
الثلاثى المرح خرج من المدرج
التلاته بصوا لبعض وضحكوا
فريدة بضحك: هههههه جماعه احنا اطردنا
منه: دا على أساس أن دى اول مرة نطرد من المحاضرة
روان بضحك: هههههههه فريدة موتتنى من الضحك لما قالتله حضرتك بتطردنا من الجنه
منه بضحك: هههههههه اه صحيح يا فريدة ايه لازمه حضرتك
فريدة بضحك: اهم حاجه الاحترام هههههههه
روان: طيب يامحترمه هنعمل ايه
فريدة: ولا حاجه هروح لجاسر
منه : مين جاسر
فريدة بابتسامه هادئه: جوزى حبيبى
روان بضحك: ايواااا ياعم هههههه
منه بضحك: بس ياروان دى راحه لجوزها ههههههه
فريدة: بس يا بت منك ليها
روان : طيب يا اختى وانا هروح اذاكر فى البيت
منه : مى تو يلا بينا
التلاته خرجوا من الجامعه منه وروان روحوا وفريدة ركبت تاكسى وراحت الشركه لجاسر
فريدة وصلت الشركه نزلت من التاكسى وطلعت مكتبه جاسر فريدة كانت لسه هتدخل بس وقفها صوت السكرتيرة
امل بتريقه: انتى يا بتاعه راحه فين
فريدة: بتااااااعه؟! انتى عبيطه يابت
امل : اتكلمى عدل احسنلك انتى داخله مكتب جاسر بيه كدا وخلاص!!!!
فريدة : اااه طيب ياااا اسمك ايه ؟!
امل ببرود: امل
فريدة بنظرة ثقه: ادخلى قولى لجاااسر الانسه فريدة برة
امل بتريقه: جاااسر كدا من غير حاجه
فريدة بشموخ : اهااا
امل : اوك بس انا مش مسئوله عن اللى هيحصل
فريدة: اوك
امل دخلت لجاسر
جاسر بصلها: خير يا انسه امل فى حاجه
امل: حضرتك فى واحدة اسمها فريدة برة ومصرة تدخل
جاسر قام من على الكرسى وزعق لامل
جاسر: بعد كدا لما تييجى تدخليها على طول انتى فاااااهمه
فريدة سمعت صوتهم دخلت المكتب وراحت لجاسر واتعلقت فى رقبته بدلع
فريدة بدلع: حبيبى عامله ايه النهاردة
جاسر بصلها بصدمه ممزوجه بالفرحه: الحمدلله ياحبيبتى
فريدة بصت لامل بقرف: انتى مش بتشوفى يعنى ياريت حبه خصوصيه ولا انتى متعرفيش أن جاسر بيه يبقى جووزى
جاسر وقد فهم ما يدور بخلدها: اتفضلى يا انسه امل
امل بصت لفريدة بغضب وفريدة بصتلها وطلعت لها لسانها
جاسر شافها وكتم ضحكته
فريدة بعدت عن جاسر
فريدة بغضب: مييييين دى يا يا جاااااسر
جاسر : دى امل السكرتيرة بتاعتى
فريدة: دى انسانه مستفززززززة
جاسر بضحك: هههههه حبيبتى انتى كان ناقص تقومى تجيبيها من شعرها
فريدة: لو كانت فضلت واقفه كنت قتلتها
جاسر قرب من فريدة
جاسر بابتسامه خبيثه: بس ايه الجرأه اللى جيت ليكى فاجأه دى
فريدة بتوتر: جااسر ابعد شويه ممكن حد يدخل
جاسر: ما اللى يدخل يدخل واحد وبيحضن مراته
فريدة: جاااسر
جاسر بتذكر: صحيح انتى مش قولتيلى انك هتخرجى الساعه 3 الساعه دلوقتى 2 ونص
فريدة بابتسامه هادئه: اصل الدكتور طاردنى
جاسر بعد عنها بصدمه: طاا ايه يا عنيا طاااااردك
فريدة بنفس الابتسامه: ايوا اطردت أنا وروان ومنه
جاسر بغضب: دا انا اللى هو راااجل عمرة ما اطردت من محاضرة وانتى بنت وكنتى هتطردى قبل كدا انتى بتهزرى يا فريدة انتى المفروض عندك امتحان بكرة يعنى كان لازم تحضرى المحاضرة
فريدة والدموع تتلألأ فى عينيها: انت بتزعقلى كدا ليييه
جاسر بهدوء: حبيبتى انتى عليكى امتحان بكرة ولازم تذاكرى اقعدى هنا على الطربيزة دى وذاكرى وانا هرجع الملف دا وهبقى اوصلك بعد الاجتماع يلا
فريدة قعدت فى المكان اللى جاسر قالها عليه وطلعت ملخصات وبدأت تذاكر وجاسر كمل شغل
__________________________________________
الساعه 4 " عند نور"
نور خلصت كورساتها ووقفت مع صحابها
أمانى: جماعه
نور: بالله عليكى يا امانى ما تقولى انا خايفه فاهمه انا قلقانه اصلا متخلنيش اخاف اكتر
ندا: أن شاء الله يا جماعه الخير
نور وامانى: أن شاء الله
نور : طيب استأذن أنا بقا
ندا وامانى: سلام يا حبيبتى
نور مشت ورنت على ليث بس هو مكنش بيرد رنت تانى ومكنش بيرد نور اتفاجات بحد بيشدها من دراعها
نور بصدمه: اااااه
كريم بحب: هششش أهدى يا حبيبتى دا انا كريم حبيبك مش فكرانى
نور بصدمه ممزوجه بالدموع: كررريم انت حيوااااان ازاى تمسك ايدى كدا
كريم بابتسامه هادئه: لا فكرانى مش معقول هتكونى نسيتى حبك الاول والاخير
نور والدموع تتلألأ فى عينيها: يمكن تكون حبى الاول بس مش الاخير انت فاااااهم ومتفكرش انك تمسك ايدى تانى لانى مش ملكك انت فااااهم
كريم بجنون: لااااااا ملكى ملكى لوووحدى انتى فاهمه محدش هيخدك منى انتى ملكى وبس
نور والدموع تنهمر من عينيها: لااا مش ملكك لانى دلوقتى متجوزة وبحب جوزى انت فااهم على الاقل مش هيسيبنى ويسافر زيك يا حيوووان
كريم بصدمه: اتجوووزتى ؟!
كريم مسك نور من دراعها بجنون: يعنى ايه اتجوزتى انتى ليا وبس يا نور انتى فاهمه
نور بغضب ممزوج بالدموع: لااا مش فاهمه وابعد ايدك القذرة دى عنى
نور زقت كريم وسابته كريم فضل باصص ليها بصدمه
نور ركبت تاكسى وراحت شركه الليث
كريم ركب عربيته وساق بجنووون
كريم بغضب: انتى لييييه ليبيه وبس يا نوووور مش هسمح لحد يخدك منى
الكاتبه الصغيرة/فريدة
__________________________________________
نور وصلت الشركه نزلت من التاكسى وحاسبته وطلعت الشركه ركبت الاسانسير وطلعت مكتب ليث
رضوى بسخريه: ليث بيه مش فى مكتبه
نور والدموع تنهمر من عينيها: اومال هو فين
رضوى: فى اجتماع دلوقتى ومش هينفع تدخليلها
نور راحت غرفه الاجتماعات ورضوى وقفتها
رضوى: مينفعش تدخلى ليث بيه مانع اى حد يدخل
نور زقت رضوى وفتحت غرفه الاجتماعات الكل بصلها باستغراب
ليث قرب من نور بصدمه : نووور حبيبتى مالك بتعيطى ليه
جاسر اعتذر من الوفد وأجل الاجتماع وخرجوا كلهم
نور حضنه ليث وفضلت تعيط
ليث بحنيه: مالك يا حبيبتى أهدى
ليث مسك ايد نور وقعدها على الكنبه وأعطاها مايه
ليث بحنيه: أهدى يا حبيبتى واحكيلى ايه اللى حصل وليه بتعيطى
نور بصتله والدموع تنهمر من عينيها وطأطأت راسها لاسفل
ليث قعد جمبها : نور بصيلى ليه بصه على الأرض
نور بصتله وحضنته وعيطت
ليث حضنها : أهدى يا حبيبتى انا جمبك ومستحيل اسيبك ابدا فاهمه احكيلى فى ايه ايه
نور بعدت عنه وبصتله  وعينيها منفوخه اثر البكاء
نور بشهقات متتاليه : ليث أنا بحبك اوووى وهفضل احبك لاخر نفس ليا
ليث قبلها من جبهتها: وانا كمان بحبك ومستحيل أتخلى عنك وهفضل احبك لاخر نفس احكى
كلام ليث طمن نور وقررت تحكيله حكايتها مع كريم
نور بتنهيدة: شوفته النهاردة متغيرش لسه زى ما هو أنانى لابعد حد
ليث : مين؟!
نور : كريم كنا مرتبطين كان دايما يقولى أنه بيحبنى بس كانت أفعاله مبتدلش على أنه بيحبنى كان بيحب يتحكم فيا وفى قراراتى كان متملك وتفكيرة غريب لو كان حد بصلى يحط اللوم عليا فضلنا مخطوبين سنه وفى يوم
Flashback
فى منزل كريم
كريم رن على نور ونور ردت عليه
كريم: السلام عليكم
نور: وعليكم السلام
كريم : حبيبتى ممكن تجهزى هعدى عليكى وهنروح كافيه عايز اتكلم معاكى شويه
نور بابتسامه هادئه: حاضر يا حبيبى هقول لبابا الاول وهكلمك
كريم : البسى وانا هرن عليه واقوله بس بسرعه بقا
نور بحب: حاضر ياحبيبى هلبس اهو بس متنساش تكلم بابا الاول
كريم: حاضر يلا سلام
نور قفلت الخط ولبست هدومها وحطت ميكاب هادى
بعد فترة كريم رن عليها
كريم: خلصتى يانور؟!
نور : ايوا خلصت انت كلمت بابا
كريم : ايوا يلا انزلى أنا تحت
نور : حاضر نازله اهوو
نور نزلت لكريم وركبت العربيه
نور بابتسامه هادئه: هنروح فين
كريم بنبرة عاديه: هتعرفى دلوقت
نور بصتله باستغراب وسكتت
كريم وصل الكافيه
كريم لنور: انزلى يلا
نور نزلت من العربيه ودخلوا الكافيه وقعدوا
كريم : هتشربى حاجه؟!
نور بابتسامه هادئه: ايوا عايزة ليمون بالنعناع
كريم طلبلها ليمون بالنعناع وطلب ليه قهوة
نور : انت قولتلى انك عايز تتكلم معايا شويه خير فى حاجه؟!
كريم بهدوء: نور أنا جالى شغل برة
نور بفرحه: بجد يا كررريم الف مبروك يا حبيبى
كريم : أنا هسافر ومش هرجع تانى
نور بعدم فهم: مش فاهمه
كريم : يعنى بصراحه يا نور أنا جالى شغل برة ومش عايز اخسرة أنا ما صدقت لقيت شغل
نور: وبعدين
كريم قلع الدبله وحطها قدام نور
كريم بتنهيدة: احنا لازم نسيب بعض
نور بصدمه: انت بتهزر صح قول انك بتهزر
كريم يصلها بأسف: سامحينى
نور بغضب: يعنى الشغل عندك اهم منى مش عايز تخسررررر الشششششغل واناااااا وانااااا عادى تخسرنى تعرف انا اللى غلطانه أنا اللى عملت لواحد زيك قيمه نور قلعت الدبله وحدفتها فى وشه
نور : فى ستين داهيه بكرة تندم ومش هتلقينى هتندم يا كريم وبكرة تقول نور قالت فى ستين داهيه يا كريم .
نور سابته وخرجت من الكافيه فضلت ماشيه ومكنتش شايفه قدامها من الدموع ، نور رنت على فريدة وفريدة ردت عليها
فريدة بضحك: ايوا يا عم انتى فين
نور بشهقات متتاليه: فررريدة فررريدة الحقينى
فريدة بصدمه: نووور نور مالك انتى فين يا حبيبتى وبتعيطى ليه؟!
نور والدموع تنهمر من عينيها: فرريدة أنا فى **** تعاليلى بسرعه مش قادرة امشى
فريدة : طيب اقفلى وانا جيالك حالا
نور قعدت على على كرسى
فريد. قفلت الخط ولبست هدومها بسرعه ونزلت من بيتها وركبت تاكسى
السواق: على فين يا بنتى
فريدة: ودينى***** بسرعه الله يخليك يا عموو
السواق: أهدى يا حبيبتى أن شاء الله خير
فريدة وصلت المكان وشافت نور قاعدة نزلت من التاكسى ونسيت تحاسب
فريدة قعدت قدام نور
فريدة بخضه من شكل نور: نور حبيبتى انتى كويسه مالك بتعيطى ليه
نور بتعب: فريدة روحينى حالا مش قادرة عايزة انام
صاحب التاكسى راح ليهم
صاحب التاكسى: قومى يا بنتى معايا تعالوا خلينى اوصلكوا
فريدة سندت نور وركبوا التاكسى وراحوا البيت .
End back
نور بشهقات متتاليه : الحيوووان بعد ما وقفت جمبه اول ما لقى شغل أتخلى عنى ودلوقتى جاى يقولى أنى ملكه لوحدة
ليث بحنيه: أهدى يا حبيبتى أنا جنبك وكل حاجه هتتحل أن شاء الله ومش هسمح لحد يأذيكى ابدا وبالنسبه لموضوع كريم دا متشغليش بالك بيه تمام؟!
نور: أن شاء الله
ليث اتفاجأ بفريدة وهى داخله غرفه الاجتماعات
فريدة بعدت ليث عن نور وقعدت جمبها وفضلت تعيط
فريدة بقلق: انتى بتعيطى ليه
فريدة بصت على ليث
فريدة بغضب: ااااانت زعلتهااااااا
ليث بصلها بصدمه وهز رأسه بلا: والله ما أنا
نور ضحكت على شكل ليث وهو مصدوم
فريدة : انتى كنتى بتعيطى ليه لو الراجل دا اللى زعلك قولى وانا هخليه يطلقك الوقت اهو
ليث: حيلك حيلك اطلق مين يا اختى انتى عايزانا نتطلق وخلاص
نور : هبقى احكيلك بعدين المهم انتى ايه جابك هنا؟!
فريدة بهدوء: الدكتور طردنى من المحاضرة
ليث بصلها بصدمه وبص لنور: هو اللى سمعته دا صح؟!
فريدة: فى ايه يا جماعه انتوا مستغربين كدا ليه هو انت الدكتور مطردكش من المحاضرة قبل كدا؟!
ليث: لا
فريدة بضحك: دا انت فاتك نص عمرك يا معلم ههههه
ليث بصلها بصدمه: ربنا يكون فى عونك يا جاسر
نور لليث: متستغربش يا حبيبى دى كانت هتترفد مرتين قبل كدا
ليث : لييييييه؟!
فريدة بهدوء: اول مرة فتحت دماغ واحد عشان كان بيعاكسنى والمرة التانيه لما جاسر اتدخل
جاسر كان واقف وراها وسمعها
جاسر: انسه نور البضاعه طلعت مغشوشه وانا اطالب بترجيعها
فريدة قربت من جاسر : عايز ايه يا جاسر
جاسر: هو انا اقدر اقول حاجه برضو يا قلب جاسر
ليث ونور بضحك: ههههههههه
ليث: مسيطر اوى صاحبى
نور بضحك: هههههههه اوى
جاسر لفريدة : يلا اوصلك عليكى امتحان بكرة
ليث لنور: يلا يا نورى خلينى اوصلك
ليث ونور وجاسر وفريدة نزلوا من الشركه
وجاسر وصل فريدة البيت
ليث وصل نور بيتها وراح الڤيلا .