- Day 1 -
Zawgyi
ကတၱရာ လမ္းလည္ႀကီးမွာ
စံပယ္ပန္းေတြ ျပန္႔က်ဲေနလ်က္
ေရာေထြးစြာျဖင့္ နီက်င့္က်င့္အရည္မ်ားလည္း ျမင္မေကာင္းေအာင္ ေပပြေနျပန္သည္ ။
: ငါထင္တာ မဟုတ္ပါေစနဲ႔ :
စိတ္ထဲက ႀကိတ္ၿပီးဆုေတာင္းလိုက္ေပမယ့္
ဆုေတာင္းကမျပည့္လိုက္ပါ ...
စံပယ္ပန္းကံုးတြ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ၾကားထဲမွာ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေသြးေတြ အိုင္ေနတဲ့ထဲမွာ ကူကယ္ရာမဲ့ေနေတာ့တာ ...
အသက္ေလးက အမ်ားႀကီးငယ္ေလာက္ဦးမည့္အရြယ္မွာ
သူ႕ဘဝသူ႐ုန္းကန္ေနရတဲ့သူမွန္းသိသာေစသည့္
အဝတ္အစားေတြကို ဝတ္ဆင္ထားသည္ ။
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ဝါညစ္ညစ္အက်ႌလက္တိုေလးနဲ႔
ကာတြန္း႐ုပ္ေဘာင္းဘီေလး ဝတ္ထားတဲ့ေကာင္ေလးက
ခုခ်ိန္မွာ အသက္နဲ႔ ခႏၶာ ကြဲေနသည္ထင္သည္။
လြယ္ေနက်ျဖစ္ပံုေပၚတဲ့ ခ်ည္သားေဘးလြယ္အိတ္အကြက္ေလးက ေျမမႈန္႔ေတြလူးလို႔ သူနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ပံုလ်က္သားရယ္
အသားအေရာင္ေလးက ဝါဝင္းေနလ်က္
မ်က္ႏွာေလးမွာ ႏွစ္လိုဖြယ္ရိွသည့္ပံုႏွယ္။
ပါးကြက္က်ားေလးေပၚမွာ ေသြးစက္တို႔က ေပပြေနလ်က္
ပိုက္ဆံအေႂကြအစုတ္ေလးေတြကို လက္ကက်စ္ေနေအာင္ကိုင္ထားရင္းနဲ႔ သနားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လဲေလ်ာင္းအိပ္စက္ေနေတာ့တာ ...
" ေကာင္ေလး သနားပါတယ္
ငယ္ငယ္ေလးရိွဦးမွာ "
" ငယ္တာေပါ့
ငယ္တာမွ ၁၉ ၂၀ ေလာက္ပဲရိွဦးမွာ "
" စံပယ္ပန္းေရာင္းတာထင္တယ္ သနားပါတယ္ "
" ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ accident ပဲလား ? "
" တိုက္တဲ့ကားက ကားသမားက ထြက္ေျပးသြားတယ္တဲ့ေလ "
" သူ႕မိသားစုက ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ? "
သိုေလာ သိုေလာ ေမးခြန္းေတြက တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေျပာေနၾကလ်က္ပင္ နားနဲ႔မဆံ့ႏိုင္ေအာင္ သနားေၾကာင္းစာနာနားလည္သံေတြကိုၾကားေနရသည္။
: ဘယ္လို ျဖစ္ရတာလဲ ! :
ဘယ္သူ႕ကိုမွ ေခါင္းထဲ တကူးတကထည့္ၿပီး
စဥ္းစားမေပးဖူးတဲ့သူက ခုမွေတြ႕တဲ့သူကို
စိတ္ထဲကေန အလိုလို သနားစိတ္ေတြ သက္ေရာက္ေနမိေတာ့တာ ...
သူ႕မွာမိသားစုရိွေနရင္ စံပယ္ပန္းေတြေရာင္းေနရတဲ့
သူ႕မိသားစုေလးက ဘယ္လိုရွင္သန္မွာလဲ ...
မျပည့္စံုေနတဲ့ဘဝေလးဆို ဘယ္သူကသူ႕အတြက္မ်က္ရည္က်ခံေပးေနမွာလဲ
ဘယ္လိုေရွ႕ဆက္ၾကမွာလဲ
သူခုလို လူ႕ေလာကႀကီးထဲကေန မႏႈတ္ဆက္ပဲ ထြက္ခြာသြားရတာကိုေရာ
သူ႕မိသားစုက သိၾကပါ့မလား ...
အေတြးနယ္ထဲ ေျမာလြင့္ေနသမွ်ဟာ
မင္းညဏ္အသံၾကားမွ လြတ္ေျမာက္ေတာ့သည္ ။
YOU ARE READING
ကြယ်ကလေးဝေးတဲ့အရပ်
Short Story- Zawgyi ႏႈတ္ဆက္လက္ျပျခင္းကို အသားမက်ႏိုင္ေသးတဲ့ကိုယ့္ခမ်ာ မင္းရိွမယ့္အရပ္ကို ေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခ်င္ေနမိတာမ်ား အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ... - Unicode နှုတ်ဆက်လက်ပြခြင်းကို အသားမကျနိုင်သေးတဲ့ကိုယ့်ခမျာ မင်းရှိမယ့်အရပ်ကို ရောက်ဖို့ ကြိုးစားချင်နေမိတာမျ...
