Part 2; Edi dun ka nalang, tss.
Scarlet point of view
Matapos ang pangyayari kahapon ay wala na kami masyadong imikan ni Vernon. Back to normal, I guess? Or not. Kung back to normal kami sana, iniinis nya ako.
Hindi e, parang kakakilala lang namin sa isa't isa; awkward. "Tara." Pagyaya nya sakin.
Pinagbuksan nya ako ng pinto sa passenger seat at pinasakay. Agad din syang sumakay sa driver seat. Silence, filled the whole car. Wala rin akong balak magopen topic.
I rather keep my mouth shut. "We're here." Bumaba na rin agad ako at hindi nya sya hinintay pag buksan ako. I start walking.
"Hey, wait up!" Rinig kong sigaw nya. Tumigil ako at nilingon sya. He smiled at me at sumabay sa paglakad ko. He seems fine.
"Scarlet and Vernon, morning!" I weakly smile at Walter. "Morning too bro." Vernon answered.
Dumating na rin naman agad si Prof at sinimulan magturo, I don't even know if I was listening. Whatever, I'm not in the mood.
***
"Scarlet and guys," Lahat kami ay napalingon kay Vernon. Sakin sya nakatingin. "Hindi ako makakasabay sa pagkain."
"Why?" Tanong ko at tinaasan sya ng kilay. Di ko mapigilan. "Basta, See you later guys." Sagot nya.
What the hell was that? May tinatago ba sya sakin?
Tinignan ko muli ang pinto kung saan sya lumabas. "Let's go, Scarlet." Xab, said. Umiling ako.
"Hindi ako sasabay, I go upstairs. Library." Sagot ko kaya naman kumunot ang noo nila. "Anong gagawin mo doon?" Walter, asked.
"May hahanapin lang na libro." Sagot ko at ngumiti. "Di ka kakain?" Tanong naman ni Russel.
"I'll eat of course, I have my own lunchbox, don't worry." Oo, totoo na may lunchbox ako at pinakita ko sa kanila. Di kasi agad naniniwala ang mga yan.
"Okay, see you later Scarlet." Tumango ako kay Jaeden. Hindi rin ako sumama dahil mag mumukha na naman akong kawawa doon.
They're all got themselves a soon to be girlfriend/girlfriend.
Umiling ako at kinuha ang sandwich ko sa lunchbox at lumabas na. Hindi ako pupunta sa library, I go and find Vernon.
"Scarlet!" Napatingin ako sa likod ng marinig ang familiar na boses. Agad na nanlaki ang mga mata ko ng makita kung sino 'to.
"Bryan!" Sigaw ko at nagkandaripas papunta sa kanya. Agad kaming yumakap sa isa't isa. "My god, okay ka na ba?" I asked.
Hinawakan ko ang ulo nya pero nilayo lang nya sakin. "I'm fine now, I remember everyone Scarlet. That's good right?" Nakangiti nyang saad sakin. I nodded.
Bryan, my cousin. Got himself in a accident, two months ago. And I'm so happy na nakapasok na sya ngayon at nawala na rin ang amnesia nya. "That's really good."
"So, where's Vernon?" Agad na nawala ang tuwa ko at napalitan ng inis. Ewan ko ba, pero naiinis ako kay Vernon. Dahil siguro ayaw nyang sumabay kanina? Ewan.
"Hindi ko nga alam e, but I'll find him. Punta ka nalang sa cafeteria, nandoon sina Jaeden at mga gf nila." Napangiwi sya agad.
"Really? Sama nalang ako sayo. I feel sad when I go there. Wala akong gf, Scarlet." Nakangusong sabi nya sakin. Umiling ako.
"No, go there. Ako na bahala kay Vernon." Wala rin syang choice kundi ang sundin ako. Agad din akong umakyat sa may rooftop.
Feeling ko lang na nandito sya. Ilan beses din nya sakin binabanggit na mahilig sya sa mga matataas, tulad ng rooftop.
