Inlove With An Unknown Voice (SHORT STORY)

Chapter Nine!

Chapter 9

Missing them.

---

Habang nakatingin sa kisame ng kwarto ko, I can't help but to think deep. Muli nanaman akong napapatanong kung ano nga ba talagang ginagawa ko dito?

Lumipas na ang isang linggo, and here I am ,still stuck on this Mysterious Island, Mysterious room. Kung sila mmymmy ang dahilan kaya kami nandito, paano nya ako natitiis? Impossible kayang hindi nya alam?

Pero kung hindi nya din alam, edi sana pinaghahanap or pinahahanap na nya ako. Kami ngayon? Pare pareho kaming bunso ng mga kaibigan ko, kaya kahit di nila sabihin, alam kong paborito nila kami. Alam nga ba nilang nawawala kami? Pero, hays. Nakakapagod mag isip, tsh.

Everything happens for a reason, and I know that our parents knows what's happening to us. Let's just go with the flow, and accept what will happen in here. "

Muling bumalik ang mga linyang sinabi ni Caldwell nung bago kami mag kahiwa-hiwalay. Minsan lang sya maging seryoso at mag hinala, karamihan doon ay tumpak. Mag didilang anghel kaya sya? Nakakapagod mag isip.

"Huy? Gising ka pa? " pambubulabog ko sa babaeng nasa kabilang kwarto, isang linggo na pero di ko pa din alam pangalan nya, hmm.

"Patulog na sana, nyeta ka, ingay nito!" napahalakhak ako sa iritadong boses nya.

Boses.

Agad kong pinilig ang ulo ko ng muntik nanaman syang sumagi sa isip ko. Kailan kaya ako makakalimot? Nakakapagod na.

Nakakapagod lahat.

"Miss ko na si mmymmy" wala sa sariling sabi ko, I miss my mom. Hindi man halata, pero mas close ko si mmymmy, kahit minsan lang kami mag usap, mas magaan ang loob kong mag open up sakanya kaysa kay dada.

I suddenly remember the time that I opened up on her.

Nags-sketch ako sa kwarto ko, as usual cause of boredom kaya ito nalang ginawa ko, ang iniisketch ko ay ang nasa panaginip ko. Isang babaeng nasa puno, nakatalikod at may hawak na pusa sa gilid nya, habang kumakanta. Ito yung first and last na panaginio ko, kasama sya. Sobrang lakas talaga ng tama ko sakanya.

"Bunso? Mmymmy ito, can I come in? " napatango nalang ako ng sumilip si mmymy. I don't need to keep my sketch, because I know that my mmymmy smell something , kaya sya nandito. I knew her too well, same as she knew me.

"Hai." tipid na sabi ko, na dahilan para ngumiti sya ng malapad. How I love my mother's smile.

"Sungit talaga ng bunso ko! " she giggled when she caress my hair, hmm.

"Mmy? Just go to the point, binebaby mo nanaman ako, eh? " sabi ko, tumawa naman sya. Expected nya na atang sasabihin ko ito.

"Bunso naman. " kunwari pa syang naglalambing lang, alam ko naman na may gusto syang marinig na chismiss nahihiya lang.?

"Mmy? " nagtatanong na ani ko, hanggang sa naupo na sya sa tabi ko. Kunwari nagulat sya sa inessketch ko. Ewan ko ba sa mga magulang ko, parang kinulang sa pag kadalaga't binata.

Ang lalakas ng trip.

"Is she the girl you love? Bakit nakatalikod,bunso?" I stiffened when she ask me, how should I answer her question? Napabuntong hininga ako bago nagkwento.

"Because I just know her back, and her voice, mmy. " mahinang sabi ko, this time legit na yung gulat na ipinakita nya. I smiled, bitterly.

"Bakit naman, bunso? Bakit di ka nag pakilala? And teka, nainlove ka sa boses? Paano? What? May ganun? " sunod sunod na tanong nya, ngumiti ako kay mmy, patuloy pa din sya sa pagtingin sa drinawing ko.

Hanggang drawing na lang ang kaya ko.

"Yes mmy, how is that possible? I really don't know. Nung oras na marinig ko syang kumanta, nag kandaletce letce na mmy. " napahalakhak si mmy, kumunot naman noo ko.

"Mmy? Why are you laughing? " tanong ko, tumawa pa din sya. Luh, baliw nanaman.

"Ikaw kasi bunso, hindi ka naman nagsasalita ng letche thing dati eh. " she said still laughing, nahiya naman akong tumungo. I get it. She's right. Hindi ako ganito dati.

"Anyway continue. "

"Narinig ko lang boses nya mmy, but the impact on me was really hard, to the point that I can't just get easily out. Dumating yung araw na gusto ko, ako lang at palagi kong marinig ang boses nya, kaso napakaimpossible. " bumuntong hininga sya, hindi na sya muling natawa, habang nagkwekwento ako, probably she see's the pain in my voice and eyes, i guess.

I sigh and shake my head.

"Pero sobrang lupit ng tadhana,mmymmy. I didn't even get a chance to see and know her name, hindi ko na sya ulit nakita pa. "

Niyakap nya ako. Hindi ako gumanti. Nakakahiya.

"Masaya akong nagkwento ka,bunso. Cheer up! Si mmymmy bahala,sayo. Tulog na, bunso ko. "

Hindi umalis si mmymmy hanggang sa hindi ako natutulog kaya sinunod ko sya, natulog ako. With a bitter smile on my lips.

Sana kahit sa panaginip,magpakita ka.

Nakangiti akong bumalik sa kama ko ng maalala ko ang pag kwekwento ko kay mmymmy tungkol sakanya, wala na din yung mysterious girl sa kabilang kwarto, baka tulog na.

Sana makaalis na ako sa lugar na ito. Hindi ako mapalagay, kamusta na ang pamilya ko? Nakakamiss din pala ang katarayan ng ate ko.
Ang malokong ngisi ni Kuya, tsh. I'm being so dramatic, tsh.

"Aish! Hindi talaga ako makatulog! " napangisi nanaman ako ng marinig ang iritadong boses ng babae, akala ko tulog na.

"Kantahan kita, gusto mo? " biro ko.

"Kanta, hmm great! Pinaalala mo pa! " nawala ang ngisi ko ng sinabi nya yun ng punong puno ng pagkasarkastiko at pait?

Pait nga lang ba? Andun ang sakit. Sa boses nya kahit sarkastiko ito.

Or guni guni ko lang? Tsh.

Ang hirap naman ng ganito, kainis!

"Anyway, gawa mo? " pag iiba nya ng usapan, so hindi ko guni guni ang pait at sakit sa boses nya? Bahala na nga. Tsh.

"Bat mo tinatanong? " biro ko, kailan pa ako nag karoon ng madaming biro? Kapag talaga andito mga kaibigan ko, sisipain ako ng mga nun, tsh.

"Bat di mo sinasagot? " sabi nya din, ayaw talaga nyang nababara, tsh. Ayaw patalo, huh?

"Tse! Night na! " sabi nya pa. Kaya natawa nalang ako.

This girl is really weird.

---