Psikopatlar

Rahat

                    ✌🏻İYİ OKUMALAR✌🏻

"Görelim bakalım."

Bana yumruk atmaya çalışırken elini tuttum.

"Burada mı? Her yeri dağıtmak istemiyorum."

"Dışarı gel."

"Y/n! Hayatım gel buraya. Biz halletelim."

Hepsi bi anda ayağa kalkarak benim oturmam için ısrar etti.

"Ben dövüşeceğimi söyledim jimin."

Kızın elinden tutarak dışarı çıkarttım. Jungkook dışarı hızlı adımlarla koşarak yanımıza geldi.

"Ya komiksiniz. Kocaman insanlar oldunuz ve düştüğünüz duruma bak. Bebek misiniz? 5 yaşında falan mı?"

Haklı olduğunu ikimiz de biliyorduk. Birbirimize bakış atmakla yetindik. Jimin beni tutarak yanına oturup konuşmaya başladı.

"Cidden sen kendini ne sanıyorsun? Katillerin yanındayken nasıl bu kadar rahatsın? Aptal."

Nedenini bende bilmiyordum aslında. Ama rahattım. Beni her an öldürebilirlerdi. Çok aptalım gerçekten.

"Üzgünüm bebeğim."

"Sorun değil."

Jimin elini bacaklarıma götürerek konu açmaya çalışıyordu. Elini bacaklarımdan çekip konuştum.

"Jimin rahat dur."

Bana bakarak konuşmayı bıraktı.

"Anlamadım?"

Biz bakışırken jungkook yemekleri söyledi.

**

Önümüze gelen yemekler ile bi anda hepimiz yemeğe daldık. Çok acıkmıştım ve yemeği önce bitiren ben olmuştum.

"Depodan sıkıldım ben."

Ne alaka şimdi?

"Bende sıkıldım. Hep karanlık hep karanlık."

"Evet bende."

"Ne?"

Anlamıyordum. Yani depo harici bir yerde yaşamıyorlar mıydı?

"No?"

Kıkırdayan tae'ye karşılık bende gülümsemiştim.

"Hey, başka bir yeriniz yok mu?"

"Var ama çok büyük."

"Ee, ne güzel işte."

"Hayır, değil. Çok büyük ve bunalıyoruz."

Büyük olduğu için bi insan bunalır mı?

"Bakın ne diyeceğim.  Y/n senin evin gayet küçük."

"Ne yani? Bende mi kalacaksınız?"

"Evet."

"Tamam, ama olmaz. Kaçırdığınız kişinin evinde kalmak da ne oluyor?"

"Cidden saçmalamayın."

Jimin'in omuzuna kafamı koyup, gözlerimi kapattım. Uykum vardı cidden. Yatağım yerine kirli bir yerde uyumak.

"Aslında olabilir. Ama yatağımda yatma şartıyla."

"Bana uyar."

Jimin zaten söylenip duruyordu. Kabul edeceği belliydi.

"Bana da."

"Öyle olsun."

"Güzel..."

**

Evime geldiğimizde akşam olmuştu. Evimde tek yaşadığım için iki koltuk vardı sadece. Yorgan, yastık ve çarşaf yerleştirdim koltuklara. Jimin ve tae yerleştiği zaman, yer yatağı için dolaba yöneldim. Jungkook yer yatağını almamam için elimi tutunca tuttuğu elime baktım.

"Ne?"

"Ben yatakta uyumak istiyorum."

"Ben uyuyacaktım o şartla kaldınız evimde."

"Yanında uyusam?"

Şaşkın bir şekilde jungkook'a baktım. Benimle uyumak istiyordu. Garip.

"Ciddi değilsin. Çek elini hadi."

Elini çekti fakat beni kucağına aldı. Kucağındayken inmek adına hareket ediyordum. Beni yatağa koyunca o da girmek istedi.

"Bekle biraz. O pis kıyafetlerle yatağa giremezsin."

"Ne yani? Pembe şeyler mi giyeceğim?"

"Eh, evet."

"Hayatta yapmam."

**

Banyodan çıkınca pembe pijamalarım ile çıkacağını düşündüm. Fakat öyle olmadı. Babamın olan siyah eşofman ile üstünde bir kıyafet yoktu. Şakınlık içinde gözlerimi kapattım.

"Siktir."

Gülme sesini duyabiliyordum.

"Ben hep böyle uyuyorum."

Ters dönüp, uyumaya çalıştım.

"İyi geceler küçük hanım."

Bir şey demeden uyumaya çalıştım.

**

Uyandığımda jungkook ile sarılmış bir şekilde uyanmıştım. Çıplak bedeninde ellerim, benim belimde ise onun bacakları vardı. Çok rahat bir pozisyon olduğu için bozmak istemedim. Üstümüzdeki yorgan yere düşmüş, ikimizde terlemiştik. Bir anda kapı sesini duydum. Ve jungkook'u uyandıracağı için endişelendim. Anlık bir stres ile konuştum.

"Şşştt!"

"Ayh, iyi be."

Bu ses taehyung'un sesiydi. Zaten az da olsa jimini tanıyordum. O kapıya vurmak yerine direkt açardı. Kafamı jungkook'un boynuna gömüp, uyumaya devam ettim. Jungkook uyanınca benden rahatsız olmuş olmalı ki bi anda beni itti. Bende yatağın köşesinde olduğum için düşmüştüm. Gözlerimi kapatıp, acımın dinmesini bekledim.

"Üzgünüm, ben sadece..."

Elimi tutup beni kaldırdı.

"Sorun değil ama açık konuşacağım çok rahat uyudum seninle."

Uzunca bakıştıktan sonra jungkook yavaşça bana yaklaştı.

"Bende seninle rahat uyudum prenses."