~5~

156 4 2
                                    

Şu an nerde olduğumu bende bilmiyorum ellerim sıkıca bağlı ve ağzımda bant var.Bir günüm macerasız geçmiyo zaten.Neyse ben olayların başını anlatıyım:

Okuldan çıktım ve taksiye binip Pınarların evine gittim.Kapıyı 3 kere çalmama rağmen açan kimse olmamıştı.En sonunda kapıyı yumruklamaya başladım ve sonunda Zeynep Teyze(Pınar'ın annesi)kapıyı açtı.Hiçbir şey demeden içeri girdim.Zeynep Teyze şaşkın ve endişeli şekilde bana bakıyordu.

-Deniz,kızım ne oldu?Sizin okulda olmanız gerekmiyor mu?

-Evet öyle gerekiyor ama Pınar Hanım'dan haber alamıyoruz.53 kere aradım,Zeynep Teyze inanmamışa benziyordu,abartıyorum deyip telefonumu gösterdim ve yüzünden gülücük eksk olmayan Zeynep Teyze'nin yüzü birden beyazladı.

-Denizcim,kapının önüne gri bir araba geldi ve Pınar ona bindi,telefonla konuştuğunda tamam Kağancım dediğini duydum,demesiyle benim Pınar'a bağırmam bir oldu.Ellerimi başıma koyarak:

-Anlamıyorum,bu kız ne halt yiyo ya okulun en belalı çocuğunun arabasına binip okula gelmemek nedir yaa,bide Kağancım mış.Çıldırıcam!! diyip kendimi koltuğa attım:

-Deniz ben de telaşlandım şimdi nerde ne oldu bu kıza 53 aramaya nasıl cevap vermez?

-Bu işin peşini bırakmıycam Zeynep Teyze deyip evden çıktım Zeynep teyze kapıyı kapatmadan önce telefonunu gösterip bana haber ver işareti yaptı.Hemen Cen'i aradım.Olanları anlattım:

-Ne!Nasıl olur Kağan sadece küçük bir kaçamak olacağını söylemişti.

-Yaa,çıldırtmayın benii senin bundan haberin vardı ve bana söylemedin,ben kendimi yerlere atıyım o kız bulmak için sen bana küçük bir kaçamak de bravo!,deyip yüzüne kapattım.Ama yolu bilmiyordum tüm yüzsüzlüğümle Cenk'i aradım ve bana şehir dışında bir evde olduklarını söyledi hemen eve gidip arabanın anahtarlarını aldım ve adrese sürmeye başladım.Kocaman bir villanın önüne gelince arabayı park ettim ve eve doğru yürümeye başladım tam eve girecekken arkamdan bir adamın ağzıma bez tutmasıyla bayıldım ve sonrası karanlık....işte şu an burdayım ah o Pınar'ı elime bir geçirirsem....Neyse burdan çıkmak için bir sürü yol denedim ama olmuyo ben nereye hareket edersem sandalyede benimle geliyo en sonunda sesimi duyurmak için kendimi sandalyeyle birlikte yere attımve kapıdan siyah takım elbiseli bir adam girip beni yerden kaldırdı ağzımdaki bantı da çıkardı.Adama bağırmaya başladım.

-Eğer bağırmaya devam edersen bantı tekrar kapatırm ve nefessizlikten ölürsün deyip yanıma oturdu.

-Peki sakinim.....beni neden buraya getirdiniz?

-Kağan Bey istedi,öbür kız da yan odada.

-Nee,Pınar mı?

-Sarıbir şey işte adını bilmiyorum.Ellerimi çözmeye çalışırken:

-Yaa,bu gerizekalının zoru ne!Burdamı o ağzını burnunu kırıyım onun dedim.Pis gülüşüyle Kağan içeri girdi:

-Burdayım canım,gel istediğini yap diyip kollarını açtı.Gel yaklaş dedim ve suratına tükürdüm hiçbirşey yapmadı sadece yüzünü sildi ve geri yanıma geldi:

-Ne istiyorsun ya!

-Seni....

-Ha?Sen ne dediğinin farkında mısın biz Cenk'le çıkıyoruz hani en yakın arkadaşın olan....birde arkadaşının sevgilisini depoya tıkıyorsun ona Pınar'la küçük bir kaçamak yapacağını söylüyorsun ve bizim safta inanıyo,ya hadi beni geçtim Pınar niye burda o kızın suçu ne?

-Eğer benimle olmassan Pınar ölür,bu yüzden burda.....24 saatin var ve o süre boyunca dışarıya çıkmayacaksınız yalnız sana bir güzellik yapabilirim:

-Hah!Güzellik de yapabiliyosun demek!

-Pınarı yanına getirebilirim.Sevincimi belli etmeyerek:

İyi!,dedim ve beklemeye başladım.Bir süre sonra Pınarı kapıdan içeriye attılar ve çözdüler bizi.Koşarak birbirimize sarıldık:

-Ben gerekirse senin için Cenk'ten bile vazgeçerim,diyip kokusunu içime çektim

-Ne saçmalıyorsun Deniz,Cenk'ten niye vazgeçesin ki yoksa siz çıkıyor musunuz!!

-Eee gelseydin okula bilirdin ama sen Kağanın arabasına binmekle meşguldun pardon!

-Yaa,hiçbir şey bilmiyorsun o tam bir psikopat...sen nasıl geldin okuldan mı kaçtın?Cenk nerde o iyi mi,ya annem onun haberi var mı ya babam ya onun kulağına giderse benim bi arabaya binip okula gelmediğimi öğrenirse ya bize birşey olursa ya çıkamazsak deniz..Pınar konuşmasını bitirincehepimiz tuttuğumuz nefesimizi verdik.

-Ya ne konuştun,ben yoruldum oh!Korkma tatlım bize birşey olmıycak gerekirse Cenk'ten......cümlemi tamamlayamadan ağlamaya başladım.Kağan:

-Ayy!Bitti mi acıklı dramınız,sıkıldık burda.

Bana bak o ağzını kırarım senin deyip elimi kaldırdığımda ikimizi de tekrar bağladılar,tüm ümidimi kaybetmiştim artık...

SELAM:)OKUDUĞUNUZ İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM OY VERMEYİ DE UNUTMAYIN...

Benim Prensesim♥Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin