BeGüM

UNUTAMAM SENİ

Güneş ufukta yavaş yavaş beliriyor. Ahmet hergünkù gibi yürüyüşünü yapıyor. Begüm daha kalkmamıştı. Dünki olaylar onu yordu. Köye kar yagıyodu her taraf bembeyazdı. Ahmet yürümekte zorlanıyordu. Bir saga kayıyor bir sola. En sonunda sinirlenip yürümeyi bırakıyor. Begüm gilin ev ahmeti evine yakın degildi.  Ahmet ger gün onu görmek için evin önünden geçerdi. Bu gün yine evin önüne geldi. Begüm kalkmıştı. Ahmet agaca yaslanıp begümü izledi.

-BEYZA: Hım hım insanları böyle izlemek pek iyi degildir:)

-AHMET: Niye sevdigimi izleyemez miyim?

-BEYZA:Efendim. Sevdigimi mi?

-AHMET:Evet sevdigimi ben begume aşıgım.

-BEYZA: Sok sok sok ahmet begumu seviyor:)

-AHMET: Dalga geçme ya seviyorum hemde cok seviyorum.

-BEYZA:Tamam ya. Eee niye üzgünsün cok bir kızı seviyorsun.

-AHMET: sevmek yetmiyor işte. Karşılığı olmayan bir aşk bu. Ben sevsem o sevmiyor.

-BEYZA: Çok mu seviyosun?

-AHMET: Sana bunu nasıl anlatim ki.sadece sunu bil ben onun için ölürüm.

-BEYZA: Tamam tamam sen cok seviyorsun belli. İşte begüm bunu anlayamıyor heralde.

-AHMET: Aynen öyle. Neyse biraz daha konuşursak ben donacam :))

-BEYZA: İyi Tamam sen git. Umudunu asla kaybetme.

Ahmet evine dogru yavaş yavaş yol aldı. Begüm camdan ahmeti beyza ile konuşurken gördü. Hemen beyzayı aradı

-BEGUM: Ne konuştunuz?

-BEYZA: Kızım bi sakin ol. Önce bi selam diyeydin iyidi

-BEGUM: Tamam ya selam. Ne konuştunuz? Söyle ya

-BEYZA: Ne konuşalım işte seni nasìl sevdigini. Senin onu sevmedigini bunları konuştuk işte. Bana niye söylemedin?

-BEGUM: Söylemeye gerek yoktu Cünkü. Ònemsiz bir seydi.

-BEYZA: Ne önemsizi begüm. Ahmet seni ölesiye seviyor bu önemsenmeyecek bir sey degil. Saçmalama lütfen.

-BEGUM: saçmalamıyorum sadece sevmiyorum. Üzerim onu

-BEYZA: Şimdiki üzdügün kadar başka üzemezsin. Kahvaltı yapacam hadi görüşürüz.

-BEGUM: Görüşürüz.

Begüm telefonu kapatıp aşagıya indi. Kahvaltı sofrası hazırdı. Oturdu kahvaltısını yaptı. Ahmet ata binmeyi cok severdi. Köyün arkasında küçük bir çiflik vardı. Ata bindi. Tepeye doğru koşturdu. Atı ephey yormuştu.  Köyden baya uzaklaşmıştı. Atı sürerken gözlerine agırlık bindi. Kendini kaybedip yere düştü. Karda benedinin şekli çıktı. Gözlerini açamadı...