Uzun süredir gece mesaisi yapmadığımı fark ettim. Özlemişim..
Eski sevgilim mesaj attı. Pffff. Ne kadar yavşak olduğunu bir kez daha hatırlattı bana. Ilişkimizin bir ergen aşkından ileri gitmeyeceğini elbette biliyordum fakat benimle ilişkisi varken başka birine daha teklif etmesi ve bunu sonrasında inkar etmesini falan beklemiyordum desem yalan olur.
Bekliyordum. Erkek kaşarıydı çünkü o. Ama elde edemediği her kıza aşıktı. Ben de onlardan biriydim. Daha sonrasında ona tekmeyi basanlardan oldum:)
Mutluyum çünkü yalnızım. Yalnız olmak kötü değildir. Sahte insanlarla uğraşmazsınız, rol yapmak zorunda kalmazsınız, birilerinin beklentisini karşılamak zorunda hissetmezsiniz.
Yalnızlığı sevin çünkü yalnızlık sizi olgunlaştırır, meyve verirsiniz. Kalabalıkları sevenler yoktur, kalabalıkta hislerini ve dertlerini unutmayı sevenler vardır.
Kimse polyanna değil. Kimse sabah kalktığında bütün mahalleyi dolaşıp selamlaşmıyor da. Birbirimizi kandırmayalım. Biz yalnız olmayı severiz ama yalnızlıktan şikayet edip ilgi görmeyi de severiz. Çünkü insanız biz.
Gerektiğinde kendimizle baş başa olmayı da sevmeliyiz, insanlara rol yapmayı da..
Çünkü insan insana muhtaç. Birbirimize muhtacız. Birler olmadan bin olmaz. Bireyler olmadan da toplum..
Neyse,
Öncelikle kendimden özür diliyorum çünkü bugün ilk defa kendi karantinamdan çıktım. Evet kendi mahallemde birkaç yürüyüş yapsam da merkeze uğramıyordum. Ama bugün ilk oldu. Düğüne gittim:/
Sandalye alıp oturmam gerekiyordu, ben de yaptım. Oturduğum gibi de arkamdan dürtüldüm. Ama öyle böyle değil elini böbreğime kadar soktu birisi. Bir baktım yaşlı bir teyze.
Dedim 'herhalde kenara çekilmemi isteyecek' falan. Ama bir anda söylenemeye başladı.
"Biz sosyal mesafe bırakmaya çalışıyoruz insanlarla ama sürekli önümüze gelip oturdular. Bak siz de dibimize kadar girdiniz."
Haklı olup olmaması o ara sikimde bile değildi. Annemin zoruyla gitmişim oraya. Maske yüzünden bunalmışım zaten. Bir yandan müzik demeye bin şahit olan bangır bangır ses kulaklarımı kanatıyor..
Altta kalamazdım.
"Teyzecim iyice yaşlanmışsın zaten, düğüne gelmek yerine evde otursaydın sen de. Zaten yeni oturdum şuraya. Allah aşkına uğraştırma beni. Düğüne geldiysen katlanacaksın bunlara valla."
Deyip önüne döndüm. Evet biraz sert konuşmuştum. Pişman da oldum ama oldu artık.
Aradan çok geçmeden arkamdan bir gürültü geldiğinde arkama döndüm.
Kadın sandalye ile beraber yere düşmüş ve sandalye kırılmıştı. Yanımdaki arkadaşıma dönüp 'ilahi adalet' dediğimi hatırlıyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
