Πρόστυχος Αιχμάλωτος

Αρίστη

Ε:Και αυτό είναι το δωμάτιο σου . Εγώ και η μητέρα σου δεν το πειράξαμε από την στιγμή που σε χάσαμε. Ήσουν μόλις τεσσάρων. Ο Ίαν από εκείνη τη μέρα κι έπειτα δεν σταμάτησε να κοιμάται εδώ. Πίστευε πως θα γυρνούσες κάποιο βράδυ και ήθελε να ήταν ο πρώτος που σε έβλεπε
Ι:Μπαμπά!

Τον κοίταξα χαμογελαστή

Τα μάγουλα του ήταν κόκκινα από την ντροπή

Ι:Είναι αλήθεια

Ψιθύρισε σχεδόν και αγκάλιασα με τις παλάμες μου την μια δική του

Η: Φύγετε οι άνδρες τώρα. Ώρα για τις γυναίκες

Γέλασα με την συμπεριφορά της μαμάς μου

Του έδιωξε από το δωμάτιο και μετά έκλεισε την πόρτα

Ήρθε δίπλα μου και εγώ μπήκα στην αγκαλιά της

Νιώθω πως θα ανοίξω τα μάτια μου και όλα αυτά θα εξαφανιστούν

Δεν θέλω να τους ξανά χάσω

Η:Άκουσα πως ο γιος του Κουζνέτσοφ σκότωσε τον Λόρενς
Α:Ναι το έκανε...

Χαμήλωσα το βλέμμα μου και κοίταξα το πάτωμα

Η:Αυτό το παιδί!

Είπε αναστεναζοντας και μετά χαμογέλασε

Η:Κράτησε τον λόγο του, όπως πάντα
Α:Τον λόγο του;
Η:Όταν ήταν μικρός μου υποσχέθηκε πως θα σε βρει και θα σε φέρει πίσω. Είπε πως θα έκανε τα πάντα, πως θα σκοτωνόταν ακόμα κι αν χρειαζόταν. Αρκεί να σε φέρει πίσω σε εμάς

Το χαμόγελο δεν έφευγε από τα χείλη της καθώς μιλούσε για εκείνον

Η:Ξέρεις μικρή μου, πίστευα πως ότι μου είχε πει εκείνη τη μέρα, ήταν απλά λόγια του αέρα, όμως έκανα λάθος. Τελικά οι Κουζνέτσοφ πάντα κρατάνε τον λόγο τους. Ανεξαρτήτως ηλικίας

Είπε στο τέλος και γέλασε

Α:Μαμά, χαίρομαι που σε βρήκα

Χαμογέλασε πλατιά και με αγκάλιασε σφικτά

Ένιωσα μερικά υγρά να στάζουν στον γυμνό μου ώμο όμως δεν μίλησα

Άλλωστε το ίδιο έκανα και εγώ πριν

Η:Μωρό μου σε παρακαλώ, μην με ξανά αφήσεις

Την αγκάλιασα σφικτά και ενευσα θετικά συνεχόμενα καθώς τα δάκρυα κυλούσαν στα μάτια μου

Δεν θα σε ξανά αφήσω

Το υπόσχομαι!

Χευυυ 😘

Να και κάτι μικρό μιας και δεν ήξερα πως σκατα να το συνεχίσω 😳

Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι και στην καλύτερη μου φάση αλλά θα προσπαθήσω να σας βάλω κι άλλα παρτ❤️

Αυτά από εμένα ☺️

Σύντομα τα επόμενα 💋